۱ هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
چه دلئے جُهلانکیا هُداوندئے شُگرا گران،
نێکدلانی دیوانا، مُچّیئے نیاما.
۲ هُداوندئے کار مزن اَنت،
هرکَسئے دلا که نِشتگ‌اَنت،
آیانی سرا په شرّی پگرَ کننت.
۳ آییئے کار شاندار و پُرشئوکت اَنت و
آییئے اَدل تان اَبد برجمَ مانیت.
۴ آییا وتی باکَمالێن کار یادگار کرتگ‌اَنت،
هُداوند مهربان و رهم کنۆک اِنت.
۵ آ همایان وراکَ دنت که آییئے تُرسِش دلا اِنت،
وتی اَهد و کَرارا تان اَبد یاتَ کنت.
۶ وتی کارانی زۆری وتی کئومارا پێش داشتگ،
درکئومانی میراسی وتی کئومارا داتگ‌اَنت.
۷ آییئے دَستانی کار راست و په اَدل اَنت و
سجّهێن رهبندی پُراِهتبار.
۸ اَبد تان اَبد مُهر و مُهکم اَنت،
په راستی و تچکی کنگ بوتگ‌اَنت.
۹ آییا وتی کئوم مۆکِتگ،
تان اَبد وتی اَهد و کَراری برجم داشتگ.
آییئے نام پاک و باکمال اِنت.
۱۰ هُداوندئے تُرس داناییئے بِندات اِنت.
هما که آییئے رهبندانی رَندگیریا کننت،
آیان شرّێن زانتکاریَ رسیت.
تان اَبد ستا هماییئیگ اِنت.