۱ او هُداوند! او منی رَکّێنۆکێن هُدا!
شپ و رۆچ تئیی بارگاها دْوا و پریاتَ کنان.
۲ منی دْوا تئیی درگاها برسات،
وتی دلگۆشا گۆن منی پریاتا کن.
۳ من جنجالان کپتگان و
منی زِند په مَرکا سر بوتگ.
۴ هما مردمانی پئیما هساب آرگَ بان که جُهلێن کَنڈا کپتگ‌اَنت،
انچێن مردمێئے پئیما که نزۆر و ناتوان اِنت.
۵ مُردگانی نیاما یله دئیگ بوتگان،
چۆ مُردگێا که کبرا وپتگ،
که تئو آیانی یاتا نه‌ائے و
چه تئیی دستا جتا بوتگ‌اَنت.
۶ تئو منا جُهلترێن کَنڈا دئور داتگ،
تهارێن جُهلانکیا.
۷ تئیی هِژم منی چَکّا کپتگ،
چئولان منا مان پتاتگ. اۆشت...
۸ تئو منی همدِلێن سنگت چه من دور بُرتگ و
چه من بێزار کرتگ‌اَنت.
بندیگ آن و در آتکَ نکنان.
۹ منی چمّ چه اندۆها تهار بوتگ‌اَنت.
او هُداوند! هر رۆچ ترا تئوارَ کنان و
دستان په تئو شَهاران.
۱۰ وتی اجبێن کاران مُردگان پێشَ دارئے؟
مُردگانی اَرواه پادَ کاینت و ترا ستا کننت؟ اۆشت...
۱۱ مُردگ، کبرا تئیی مِهرئے جارا جننت؟
مُردگانی جهانا تئیی وپاداریئے کِسّهانَ کارنت؟
۱۲ تهاریا، تئیی اجبێن کار زانگَ بنت و
تئیی اَدل، شمۆشکاریئے مُلکا؟
۱۳ بله من گۆن تئو مَدَتئے پریاتا کنان، او هُداوند!
هَمُک سباها منی دْوا تئیی بارگاها رسنت.
۱۴ او هُداوند! چیا منا یلهَ کنئے و
وتی دێما چه من چێرَ دئیئے؟
۱۵ چه ورناییا سَکّیانی آماچ و مرکیگ بوتگان،
تئیی تُرسا منا بزّگ کرتگ و بێوس آن.
۱۶ تئیی هِژما منا پتاتگ و
تئیی بیمّا منا پرۆشتگ.
۱۷ سجّهێن رۆچا آپئے پئیما منا چپّ و چاگردا گپتگ و
چه هر نێمگا انگِرِّش کرتگ.
۱۸ تئو منی دۆست و سنگت چه من دور کرتگ‌اَنت،
تهنا تهاری اِنت که منی همراه اِنت.