۱بالاخره صندوق پیمان خداوند را آوردند و آنرا در خیمه ای که داود برایش افراشته بود قرار دادند. بعد قربانی های سوختنی و سلامتی بحضور خداوند تقدیم کردند. ۲پس از ادای مراسم قربانی، داود تمام مردم اسرائیل را بنام خداوند برکت داد ۳و به عموم مردم ـ زن و مرد ـ یک قرص نان، یک تکه گوشت و یک کیک کشمشی توزیع کرد.
۴داود همچنین چند نفر از لاویان را برای خدمت در خیمۀ صندوق پیمان گماشت تا خداوند، خدای اسرائیل را یاد کنند، شکر گویند و سپاس نمایند. ۵اینها آساف، رئیس و بعد از او زِکَریا، یعی ئیل، شمیراموت، یحیئیل، مَتتیا، اِلیاب، بنایا و عوبید ادوم بودند. یعی ئیل نوازندۀ چنگ و رباب بود و آساف دایره می نواخت. ۶بنایا و یحزیئیل کاهن پیش صندوق پیمان خداوند بصورت متواتر شیپور می نواختند.
۷داود در همان روز برای اولین بار آساف و همراهان او را مأمور کرد که این سرود شکرانگی را بحضور خداوند بسرایند:
۸خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید. اعمال او را به ملتها اعلام نمائید. ۹برای او سرود بسرائید و او را ستایش کنید. از همه کارهای شگفت انگیز او خبر بدهید. ۱۰در نام مقدس او فخر کنید و دل مشتاقان خداوند شادمان باشد. ۱۱خداوند و قوّت او را بطلبید و روی او را پیوسته بجوئید. ۱۲معجزاتی را که او انجام داده است به یاد آورید، همچنان نشانه های شگفت انگیز و داوری های دهان او را. ۱۳ای نسل بندۀ او ابراهیم و ای اولادۀ یعقوب برگزیدۀ او.
۱۴خداوند، خدای ما است. داوری های او در تمامی جهان است. ۱۵عهد او را به یاد آورید تا به ابد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است، ۱۶آن عهدی را که با ابراهیم بسته و وعده ای را که برای اسحاق داده است. ۱۷آنرا برای یعقوب به عنوان فریضه ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. ۱۸او گفت که سرزمین کنعان را به تو می دهم تا ملکیت شما گردد.
۱۹هنگامی که تعداد تان محدود و کم بود و در آنجا مثل بیگانگان بسر می بردید ۲۰و از یک ملت به ملت دیگر و از یک مملکت به قوم دیگر می رفتند، ۲۱او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند و حتی پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود. ۲۲او فرمود: «بر مَسح شدگان من دست نزنید و به انبیای من ضرر نرسانید.»
۲۳ای تمامی زمین برای خداوند سرود بخوانید و مژدۀ نجات او را همه روزه بشارت دهید. ۲۴جلال و شکوه او را به ملتها اعلام کنید و کارهای شگفت انگیز او را در میان همۀ مردم. ۲۵زیرا خداوند عظیم و سزاوار ستایش. او مهیب است بر همۀ خدایان. ۲۶زیرا همه خدایان دیگر بتها هستند، لیکن خداوند آسمان ها را آفرید. ۲۷عظمت و جلال به حضور وی است و قوّت و شادمانی در مکان او.
۲۸ای مردم جهان، خداوند را ستایش کنید! خداوند را در جلال و قدرت او توصیف نمائید! ۲۹خداوند را به جلال اسم او ستایش کنید! هدیه بیاورید و به پیشگاه او بیائید. ۳۰ای تمامی زمین از حضور وی بلرزید. بلی، او کائنات را چنان برقرار و پایدار ساخته است که هرگز نمی جنبد. ۳۱آسمان ها خوشی کنند و زمین شاد باشد. مردم در بین خود بگویند: «خداوند حکمفرمای جهان است!»
۳۲بحرها و همه جانورانی که آن ها را پُر کرده اند، بغُرند، کشتزارها و هرچه که در آن ها هستند، خوشی کنند. ۳۳همه درختان جنگل فریاد خوشی برآورند؛ به حضور خداوند زیرا که می آید، زیرا که برای داوری جهان می آید.
۳۴خداوند را سپاس گوئید، زیرا که نیکوست و رحمت او تا به ابد. ۳۵بگوئید: «ای خداوند، خدای ما، ما را نجات ده! ما را از میان ممالک بیگانه جمع کن تا نام مقدس تو را حمد گوئیم و ستایش تو افتخار ما باشد.» ۳۶خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! آنگاه همه مردم گفتند: «آمین!» و خداوند را ستایش کردند.
۳۷داود آساف و همکارانش را گماشت تا همیشه و هر روزه برای خدمت در خیمۀ صندوق پیمان خداوند مشغول باشند. ۳۸او همچنین به عوبید ادوم (پسر یَدیتون) و شصت و هشت نفر از دستیاران او امر کرد که با آن ها کمک کنند. عوبید ادوم و حوسه وظیفۀ دروازه بانی را داشتند.
۳۹صادوق کاهن و سایر کاهنان را هم برای خدمت در خیمۀ خداوند بالای تپه در جِبعون تعیین کرد ۴۰تا برای خداوند قربانی های سوختنی را همیشه در صبح و شام بر قربانگاه آن مطابق هدایت شریعت خداوند به مردم اسرائیل، تقدیم کنند. ۴۱داود به هیمان، یدوتون و همه کسان دیگر که انتخاب و نام شان برده شد، گفت که خداوند را بخاطر محبت و شفقت همیشگی او ستایش کنند و شکر گویند. ۴۲هیمان و یدوتون با نوای شیپور و دایره سرود حمد خداوند را با سرایندگان دیگر با آواز بلند همراهی می کردند. پسران یدوتون بحیث محافظین دروازه ها تعیین شدند.
۴۳سرانجام مراسم بپایان رسید و مردم به خانه های خود رفتند. داود هم به خانۀ خود برگشت تا خانوادۀ خود را هم برکت بدهد.