کتاب اول پادشاهان

فصل هفتم

قصر سلیمان

۱سلیمان همچنان یک قصر برای خود ساخت که ساختمان آن مدت سیزده سال را در بر گرفت. ۲یکی از اطاقهای قصر را سالون جنگل لبنان نامید که طول آن پنجاه متر، عرض آن بیست و پنج متر و بلندی آن پانزده متر بود. سقف آن با تیرهای سرو و بر چهار ستون بنا یافته بود. ۳‏-۴سالون آن دارای چهل و پنج کلکین بود. کلکین ها در سه ردیف قرار داشتند و هر ردیف بالای هم و دارای پنج کلکین بودند که روبروی هم در سه دیوار ساخته شده بودند. ۵تمام دروازه ها و کلکین ها چوکات مستطیل داشتند.

۶اطاق دیگری بنام سالون ستونها یاد می شد. طول آن بیست و پنج متر، عرض آن پانزده متر بود و پیش روی آن یک بَرَنده با سایه بانی که بالای چند ستون قرار داشت، ساخت.

۷اطاق هم برای تخت خود آباد کرد که آنرا سالون عدالت هم می گفتند، تا در آنجا بر تخت قضاوت بنشیند و بر مردم داوری کند. این اطاق از زمین تا سقف با چوب سرو پوش شده بود.

۸خانۀ مسکونی خودش در حویلی دیگری در پشت سالون عدالت واقع بود و برای زن خود که دختر فرعون بود، خانه ای به همین طرح و شکل ساخت.

۹همۀ این ساختمانها از تهداب تا سر دیوارها همه از سنگهای قیمتی به اندازه های معین بریده و تراشیده شده بودند. ۱۰سنگهای تهداب به اندازۀ های پنج متر و چهار متر بودند. ۱۱سنگهای دیوار بالای تهداب هم مطابق اندازه از سنگهای قیمتی تراشیده شده و بالای آن ها تیرهای سرو قرار داشتند. ۱۲دیوارهای صحن بزرگ آن از سه ردیف سنگهای تراشیده و یک ردیف چوب سرو و صحن داخلی عبادتگاه خداوند و برندۀ قصر هم به همین ترتیب ساخته شده بودند.

حورام ریخته گر

۱۳سلیمان پادشاه شخصی را بنام حورام که از اهالی صور بود دعوت کرد که بیاید. ۱۴او پسر یک بیوه زن و از قبیلۀ نفتالی و پدرش مسگر و از باشندگان صور بود. او در کارهای مسگری و ریخته گری مهارت کامل داشت. بنابران این دعوت را پذیرفته پیش سلیمان پادشاه آمد.

دو ستون برنجی

(همچنین در دوم تواریخ ۳: ۱۵ - ۱۷)

۱۵حورام دو ستون برنجی ریخت که طول هر ستون در حدود نُه متر و محیط دَور آن ها شش متر بود. ستونها میان خالی و ضخامت جدار آن ها چهار انگشت بود. ۱۶برای سر هر ستون دو تاج ریختگی از برنج ساخت. طول هر تاج دو و نیم متر بود. ۱۷بعد دو رشته زنجیر برنجی را بصورت حمایل و لوزی بهم بافته به تاجهای سر ستونها وصل کرد ـ هفت دانه برای هر تاج. ۱۸دو قطار انار برنجی برای دور حمایل و زینت تاجهای سر هر یک از ستونها ساخت. ۱۹تاجهای سر هر ستون به صورت گل سوسن به بلندی دو متر ساخت. ۲۰بر تاجهای هر ستون و گرداگرد آن ها دو صد انار در دو صف ساخت. ۲۱بعد ستونها را در دالان عبادتگاه قرار داد. ستون سمت جنوب را یاکین و ستون سمت شمال را بوعز نامید. ۲۲سر هر ستون را با گل سوسن تزئین کرد و به این ترتیب کار ساختمان ستونها تمام شد.

حوض برنجی

(همچنین در دوم تواریخ ۴: ۲ - ۵)

۲۳بعد از آن حوضی از فلز ریختگی بشکل دایروی و به عمق دو و نیم متر ساخت. قطر آن پنج متر و محیط آن حدود پانزده متر بود. ۲۴به دورادور زیر لب آن دو صف کدو ها را با خود حوض بصورت یک تکه ریخت. ۲۵حوض مذکور بر پشت دوازده گاو فلزی قرار داشت. سه تای آن ها رو به شمال، سه تا رو به مغرب، سه تا رو به جنوب و سه تای دیگر آن ها رو به مشرق بودند. سر گاوها بطرف بیرون بود. ۲۶ضخامت دیوار حوض هشت سانتی متر، لب آن بشکل لب پیاله و خود حوض بشکل گل سوسن ساخته شده بود. این حوض گنجایش بیش از چهل هزار لیتر آب را داشت.

پایۀ برنجی

۲۷ده پایۀ برنجی برای حوض ساخت که طول و عرض هر کدام آن ها دو متر و بلندی آن ها یک و نیم متر بود. ۲۸این پایه ها بصورت حاشیه های چهار ضلعی در بین چوکات قرار داشتند. ۲۹و با اشکال شیر، گاو و کروب مزین شده بودند. بر چوکات آن ها، در بالا و پائین شیرها و گاوها، نقشهای برجسته از دسته های گل آویزان بود. ۳۰هر پایه دارای یک چرخ و یک میلۀ فلزی بود. در هر کنج آن یک طشت بالای یک پایه ساخته شده بود. اطراف پایه ها با دسته های گل از فلز ریختگی تزئین شده بودند. ۳۱بالای هر طشت یک چوکات مدور بود که پنجاه سانتی متر بلندی داشت و عمق وسط آن هفتاد و پنج سانتی متر بود و از طرف بیرون با دسته های گل مزین بود. ۳۲‏-۳۳چرخها به بلندی هفتاد و پنج سانتی متر بر میله ها و در زیر حاشیۀ پایه ها قرار داشتند. پایه ها و میله ها بصورت یک تکه و همچنین چرخها، پَره ها و قبه ها از فلز ریختگی ساخته شده بودند. ۳۴چهار طشت در چهار کنج پایه ها وجود داشتند که با خود پایه بصورت یک تکه ریخته شده بودند. ۳۵در حصۀ بالائی هر پایه یک حلقۀ مدور به بلندی بیست و پنج سانتی متر، با خود پایه بصورت یک تکه ریخته شده بود. ۳۶به دورادور طشتها و حاشیه های آن ها اشکال کروب ها، شیرها، درختان خرما و دسته های گل را حکاکی کرد. ۳۷هر ده پایه یک اندازه و یک شکل داشت، زیرا همه در یک قالب ریخته شده بود.

۳۸ده طشت برنجی ساخت و آن ها را بالای ده پایه قرار داد. قطر هر طشت دو متر و هر کدام آن ظرفیت هشتصد لیتر آب را داشت. ۳۹پنج پایه را در سمت جنوب و پنج پایه را در سمت شمال و خود حوض را در کنج جنوب شرق عبادتگاه قرار داد.

وسایل عبادتگاه

(همچنین در دوم تواریخ ۴: ۱۱ - ۵: ۱)

۴۰حورام سطل ها، خاک انداز و کاسه ها هم ساخت. به این ترتیب، همه کارهای عبادتگاه خداوند را که سلیمان به او سپرده بود تمام کرد.

۴۱‏-۴۶اینست فهرست چیزهائی که حورام ساخت: دو ستون؛ دو تاج بالای دو ستون؛ دو شبکه برای پوشش تاجهای دو ستون؛ چهار صد انار برای دو شبکۀ پوش تاجهای دو ستون؛ ده پایه، ده طشت؛ یک حوض بزرگ و ده گاو زیر آن؛ دیگ، کاسه و خاک انداز.

حورام همۀ آن ها را از برنج صیقلی بنا بفرمایش سلیمان برای عبادتگاه خداوند، در ریخته گری وادی دریای اُردن، بین سکوت و زَرِتان، ساخت. ۴۷سلیمان ظروفی ساخته شده را وزن نکرد، زیرا وزن آن ها از حد و اندازه زیاد بود و وزن ظروف برنجی هم معلوم نشد.

۴۸سلیمان هم لوازم عبادتگاه خداوند، از قبیل قربانگاه و میز نان مقدسه را از طلا ساخت. ۴۹همچنین چراغدان ـ پنج عدد در سمت جنوب و پنج عدد در سمت شمال، در پیشروی قدس الاقداس، گلها، چراغها، آتشگیر ها، ۵۰گُلگیرها، طشتها، قاشقها، منقلها و چپراس های دروازه های قدس الاقداس و دروازۀ دخول عبادتگاه را از طلای خالص ساخت.

۵۱وقتی سرانجام بنای عبادتگاه خداوند بسر رسید، سلیمان تمام نقره، طلا و ظروفی را که پدرش، داود وقف خداوند کرده بود در عبادتگاه خداوند گذاشت.