۰:۰۰ / ۰:۰۰

نامۀ دوم پولُس رسول به قرنتیان

فصل ششم

۱ پس ما که در کارهای خدا سهیم هستیم، از شما خواهش می کنیم آن فیض خدا را که یافته اید، نگذارید که در زندگی شما بیهوده بماند، ۲ زیرا خداوند می فرماید:

«در وقت مساعد تقاضای تو را می پذیرم،

و در روز نجات، تو را کمک می کنم.»

خوب توجه کنید! اکنون وقت مساعد فرا رسیده و همین امروز، روز نجات است!

پولُس رنج و مشکلات را تحمل می کند

۳ ما به هیچ صورت نمی خواهیم باعث لغزش کسی شویم، مبادا عیبی در خدمت ما یافت شود ۴ بلکه می خواهیم با هر کاری که می کنیم نشان دهیم که خدمتگاران حقیقی خدا هستیم و با بردباری، رنجها، سختی ها و مشکلات را تحمل می کنیم. ۵ ما در شکنجه ها، زندانی شدنها، شورشها، کارهای شاقه، بیخوابی ها و گرسنه گی ها پایداری می کنیم. ۶ همچنان با خلوص نیت، معرفت، صبر و مهربانی نشان می دهیم که خدمتگاران خدا هستیم. تمام این کارها را با کمک روح مقدس و با محبت بی ریا، ۷ با اعلام پیام حقیقت و با قدرت خدا انجام می دهیم. یگانه اسلحۀ ما در دفاع و حمله، عدالت است. ۸ گاه مورد احترام هستیم و گاهی بی احترامی می بینیم. گاه مورد نفرین و گاهی مورد ستایش قرار می گیریم. ما را اشخاص گمراه کننده می شمارند در حالی که حقیقت را می گوییم. ۹ گمنام ولی در عین حال مشهور هستیم. به حال مرگ افتادیم ولی هنوز زنده هستیم. ما شکنجه می شویم ولی به دست مرگ سپرده نمی شویم. ۱۰ غمگین هستیم ولی پیوسته شادمانیم. ما فقیر هستیم ولی در عین حال بسیاری را ثروتمند می سازیم. چیزی نداریم اما صاحب همه چیز هستیم.

۱۱ ای ایمانداران شهر قرنتُس! ما به طور واضح با شما سخن گفتیم و دلهای خود را برای شما باز کردیم. ۱۲ ما محبت خود را از شما دریغ نمی داریم بلکه این شما هستید که محبت خود را از ما دریغ می دارید. ۱۳ اکنون با شما همچون فرزندانم سخن می گویم. پس همان احساس و محبتی را که ما در برابر شما داریم به ما نشان دهید.

ما ایمانداران، خانۀ خدا هستیم

۱۴ از وابسته گی های نامناسب با اشخاص بی ایمان دوری کنید، زیرا چه پیوندی بین نیکی و بدی وجود دارد و چه رابطه بین روشنایی و تاریکی است؟ ۱۵ چه توافقی میان مسیح و شیطان می تواند وجود داشته باشد و چه مشارکتی بین یک ایماندار و شخص بی ایمان؟ ۱۶ و یا چه رابطه بین خانۀ خدا و بُتها است؟ زیرا ما ایمانداران، خانۀ خدای زنده هستیم، چنان که خدا فرموده است:

«من در بین ایشان ساکن خواهم شد

و در میان آنها به سر خواهم بُرد.

من خدای ایشان خواهم بود

و آنها قوم برگزیدۀ من.»

۱۷ خداوند قادر مطلق همچنان می فرماید:

«از میان آنها خارج شوید،

و خود را از آنها جدا سازید،

و به چیزهای ناپاک دست نزنید،

و من شما را خواهم پذیرفت.

۱۸ من پدر شما خواهم بود،

و شما پسران و دختران من خواهید بود.»