۱هرگاه دو نفر با هم دعوائی داشته باشند و به محکمه بروند، قاضی باید بیگناه را تبرئه نماید و مجرم را محکوم کند. ۲اگر شخص مجرم مستحق دُره باشد قاضی به او امر کند که بروی زمین دراز بکشد به تناسب جرمش او را دُره بزنند ۳و نباید زیادتر از چهل دُره بخورد، زیرا بیشتر از آن او را در نظر مردم خوار و حقیر می سازد.
۴دهان گاو را در وقت کوبیدن خرمن نبندید.
۵هرگاه دو برادر با هم در یکجا زندگی کنند و یکی از آن ها بدون داشتن پسری بمیرد، بیوۀ او نباید به مرد بیگانه ای خارج از خانواده اش داده شود، بلکه برادر شوهرش با او عروسی کند تا حق برادر شوهری را بجا آورد ۶و پسر اولی که پس از این ازدواج بدنیا بیاید باید پسر برادر متوفی شمرده شود تا نام آن مرد از اسرائیل محو نگردد. ۷اما اگر برادر شوهرش میل نداشت که با او ازدواج کند، پس آن زن پیش ریش سفیدان شهر رفته بگوید: «برادر شوهرم وظیفۀ خود را در حق من اجراء نمی کند و نمی خواهد که نام برادرش در اسرائیل باقی بماند.» ۸آنگاه ریش سفیدان شهر آن مرد را احضار کرده با او صحبت کنند. هرگاه او اصرار کند و بگوید: «من علاقه ندارم که با او ازدواج کنم.» ۹پس آن زن برود و در حضور ریش سفیدان شهر بوت او را از پایش بکشد و برویش تف بیندازد و بگوید: «کسی که چراغ خانۀ برادر خود را روشن نگاه نمی دارد سزایش اینست.» ۱۰از آن ببعد فامیل آن مرد در سراسر اسرائیل به «خاندان بوت کشیده» معروف می شود.
۱۱اگر مردی با مرد دیگری جنگ کند و زن یکی از آن ها برای کمک شوهر خود مداخله کرده از عورت مرد دیگر بگیرد، ۱۲دست آن زن باید بدون رحم قطع شود.
۱۳در کیسۀ تان دو نوع وزن، یکی سبک و یکی سنگین نداشته باشید. ۱۴همچنین در خانۀ تان دو نوع وزن، یکی سبک و یکی سنگین وجود نداشته باشند. ۱۵از اوزان درست و دقیق کار بگیرید تا در سرزمینی که خداوند، خدای تان به شما می دهد عمر طولانی داشته باشید. ۱۶هر کسی که در معاملات خود تقلب کند، مورد نفرت خداوند، خدای تان قرار می گیرد.
۱۷بیاد دارید که وقتی از مصر خارج می شدید، مردم عمالیق با شما چه کردند؟ ۱۸هنگامی که شما از ضعف و خستگی سفر رنج می بردید به شما حمله نمودند و آنهائی را که عقب مانده بودند هلاک ساختند و از خدا نترسیدند. ۱۹بنابران وقتی خداوند، خدای تان در سرزمینی که به شما می دهد از شر تمام دشمنان آرامی و آسایش بخشید، شما باید نام و خاطرۀ عمالیق را از روی زمین نابود کنید. این را فراموش نکنید.