۱وقتی خداوند، خدای تان، شما را به سرزمینی که به زودی مالک آن می شوید، بیاورد، این هفت قوم را که تعداد آن ها بیشمار و نیرومندتر از شما هستند، از سر راه تان دور خواهد کرد: حِتیان، جَرجاشیان، اموریان، کنعانیان، فِرزِیان، حویان و یبوسیان. ۲هنگامی که خداوند، خدای تان آن ها را به دست شما تسلیم و مغلوب سازد، شما باید آن ها را بکلی از بین ببرید. با آن ها پیمان نبندید و به آن ها ترحم نشان ندهید. ۳با آن ها ازدواج نکنید و فرزندان تان نباید با پسران و دختران شان ازدواج کنند، ۴زیرا با این کار خود از من نافرمانی کرده پیرو خدایان غیر می شوند. آنگاه آتش خشم خداوند بر شما افروخته شده بزودی شما را نابود می کند. ۵شما با آن مردم این چنین رفتار نمائید: قربانگاه های شان را ویران کنید، ستونهای آن ها را بشکنید، مجسمه های شان را از بین ببرید و بتهای آن ها را در آتش بسوزانید. ۶زیرا شما پیش خداوند یک قوم مقدس هستید و خداوند، خدای تان شما را از بین تمام اقوام روی زمین برگزید تا قوم خاص او باشید.
۷شما از همه اقوام دیگر کوچکتر بودید و بزرگتر از سایر اقوام نبودید که خداوند شما را برگزیند و به شما محبت نشان بدهد، ۸بلکه بخاطر این بود که شما را دوست داشت و به سوگندی که به اجداد تان خورده بود وفا کرد تا شما را با دست نیرومند خود از اسارت و غلامی نجات بخشد و از دست فرعون، پادشاه مصر آزاد کند. ۹پس بدانید که خداوند، خدای تان خدای یگانه است. او خدای باوفا است که عهد و پیمان خود را با دوستداران خود و آنهائی که از احکام او پیروی می کنند، تا هزاران نسل نگاه می دارد. ۱۰اما کسانی که از او اطاعت نکنند، بدون تأخیر جزا می بینند و نابود می شوند. ۱۱پس از احکام، قوانین و فرایض او که همه را امروز به شما ابلاغ می کنم، بدقت پیروی کنید.
۱۲اگر شما به این احکام توجه کنید و از آن ها بدقت پیروی نمائید، خداوند، خدای تان به عهدی که از روی رحمت با اجداد شما بسته است، وفا می کند. ۱۳او شما را دوست می دارد، برکت می دهد و به تعداد تان می افزاید. او شما و زمین تان را بارور و با ثمر می کند. غله، انگور، روغن، گله و رمۀ تان را در سرزمینی که به پدران شما وعده فرمود، برکت می دهد و فراوان می سازد. ۱۴شما خوشبخت ترین مردم روی زمین می شوید و هیچیک از شما حتی گله های تان هم نازا نخواهند بود. ۱۵خداوند هرگونه مرض را از شما دور کرده نمی گذارد به آن امراضی هولناکی که در مصر دیده بودید دچار شوید، بلکه کسانی که دشمن شما هستند به آن بیماری ها مبتلا می گردند. ۱۶تمام اقوامی را که خداوند، خدای شما به دست تان تسلیم می کند، از بین ببرید. به آن ها رحم نکنید، خدایان شان را نپرستید، ورنه در دام خطرناکی گرفتار می شوید.
۱۷شاید پیش خود فکر کنید و بگوئید: «مردم این اقوام بیشمار اند، چگونه می توانیم بر آن ها غلبه کنیم؟» ۱۸از آن ها نترسید. فقط آنچه را که خداوند، خدای تان در حق فرعون و مردم مصر کرد بخاطر آورید. ۱۹بلاهای مدهشی را که بر سر شان آورد و معجزاتی را که نشان داد بچشم خود مشاهده کردید و دیدید که چگونه دست توانای او شما را از مصر بیرون آورد. خداوند، خدای تان همین رفتار را هم با کسانی می کند که شما از آن ها می ترسید. ۲۰برعلاوه، خداوند، خدای تان بلاهائی را می فرستد تا آن عده از دشمنان تان را که فرار کرده اند، نیز از بین ببرند. ۲۱از آن ها هراس نداشته باشید، زیرا خداوند، خدای تان که همراه شما است، خدای بزرگ و با هیبت است. ۲۲خداوند، خدای شما این اقوام را بتدریج از سر راه تان دور می کند. شما خود تان نمی توانید که بسرعت آن ها را از بین ببرید، زیرا در آنصورت حیوانات وحشی دفعتاً افزایش یافته برای تان خطر تولید می کنند. ۲۳اما خداوند، خدای تان آن ها را به دست شما تسلیم کرده به وحشت می اندازد تا که همگی نابود شوند. ۲۴او پادشاهان آن ها را به دست شما می سپارد تا شما نام شان را از صفحۀ زندگی محو سازید و هیچ کسی قادر نمی باشد که در مقابل شما مقاومت کند و شما همگی را هلاک می کنید. ۲۵بتهای شان را در آتش بسوزانید. به نقره و طلائی که این بتها از آن ساخته شده اند طمع نکنید و آن را برای خود نگیرید ورنه به دام می افتید، زیرا خداوند، خدای تان آن را مکروه می داند. ۲۶بتها را به خانه های تان نیاورید، مبادا شما هم مثل آن ها مورد نفرین قرار گرفته هلاک شوید. از آن ها نفرت کنید، زیرا آن ها حرام هستند.