۱اَلیفاز تَیمانی جواب داد: ۲«آیا یک انسان فانی می تواند فایده ای به خدا برساند؟ حتی عاقلترین انسانها نمی تواند برای او مفید باشد. ۳هر قدر که صالح و راستکار باشی باز هم برای خدا مفید نیستی و بی عیب بودن تو برای او سودی ندارد. ۴او ترا بخاطر تقوایت از مجازات معاف نمی کند و از داوری او مستثنی نیستی. ۵گناهان تو بیشمار و شرارت تو بسیار زیاد است، ۶زیرا لباسهای دوستانت را که از تو مقروض بودند گرو گرفتی و آن ها را برهنه گذاشتی. ۷به تشنگان خسته، آب ندادی و نان را از گرسنگان دریغ کردی. ۸با استفاده از قدرت و مقامت صاحب مُلک و زمین شدی. ۹تو نه تنها به بیوه زنان کمک نکردی، بلکه مال یتیمان را هم خوردی و به آن ها رحم ننمودی. ۱۰بنابران، در دامهای وحشت گرفتار شده ای و بلای ناگهانی بر سرت آمده است. ۱۱در ظلمت و ترس بسر می بری و عنقریب سیلاب نیستی ترا در خود فرو می برد.
۱۲خدا بالا تر از آسمان ها است. ستارگان را بنگر که چقدر دور و بلند هستند. ۱۳با اینهم تو می گوئی که خدا چطور می تواند از پس ابر های تیره و غلیظ شاهد اعمال من باشد و مرا داوری کند. ۱۴ابر های ضخیم او را احاطه کرده است و او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می کند.
۱۵آیا می خواهی طریقی را دنبال کنی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی می کردند؟ ۱۶آن ها به مرگ نابهنگام گرفتار شدند و اساس و بنیاد شان را سیلاب نیستی خراب کرد. ۱۷زیرا آن ها به قادر مطلق گفتند: «با ما کاری نداشته باش. تو به ما کمکی کرده نمی توانی.» ۱۸در حالیکه خدا خانه های شان را با هر گونه نعمت برکت داده بود. به همین جهت، من با این مردم شریر هم عقیده نیستم. ۱۹وقتی بدکاران هلاک می شوند، اشخاص صالح و بیگناه خوشی می کنند و می خندند ۲۰و می گویند: بدخواهان ما از بین رفتند و دارائی و مال شان در آتش سوخت.
۲۱پس ای ایوب، با خدا آشتی کن و از دشمنی با او دست بردار تا از برکات او برخوردار شوی. ۲۲هدایات او را بپذیر و کلام او را در دلت حفظ کن. ۲۳اگر بسوی خدا برگردی و بدی و شرارت را در خانه ات راه ندهی، آنگاه زندگی گذشته ات به تو اعاده می شود. ۲۴اگر از گنج و طلائی که داری بگذری، ۲۵اگر خدای قادر مطلق را بجای طلا و نقره دوست بداری، ۲۶آنوقت او مرجع سُرُور تو می شود و تو همیشه به او اعتماد خواهی کرد. ۲۷وقتی بحضور او دعا کنی او دعایت را می پذیرد و می توانی نذرهایت را بدهی. ۲۸هر تصمیمی که بگیری در انجام آن موفق می شوی و راههایت همیشه روشن می باشند. ۲۹خدا مردمان حلیم و فروتن را سرفراز و اشخاص متکبر را خوار و ذلیل می سازد. ۳۰پس اگر راستکار بمانی و گناه نکنی، او ترا نجات می دهد.»