۱ای خداوند، به سوی تو جان خود را بر می افرازم. ۲ای خدای من به تو توکل دارم. پس مگذار که شرمنده شوم و دشمنانم بر من سرافرازی کنند. ۳بلی، کسانی که چشم امید بسوی تو دارند هرگز خجل نمی شوند، اما آنهائی که خیانت می کنند شرمنده و سرافگنده می گردند. ۴ای خداوند، طریق های خود را به من بیاموز و راههای خود را به من تعلیم ده. ۵مرا به راستی خود هدایت کن و تعلیم ده، زیرا تو خدا و نجات دهندۀ من هستی. چشم امید من همیشه بسوی توست. ۶ای خداوند، شفقت و رحمت خود را بیاد آور، زیرا که آن ها از ازل بوده است. ۷خطایای جوانی و سرکشی هایم را بیاد نیاور. ای خداوند مطابق رحمت و نیکویی خویش مرا یاد کن. ۸خداوند نیک و عادل است، پس به گناهکاران راه راست را می آموزد. ۹فروتنان را به انصاف رهبری می کند و به حلیمان طریق خود را تعلیم می دهد. ۱۰همه راههای خداوند، برای آنهائی که به پیمان و احکام او وفادار هستند، رحمت و راستی است.
۱۱ای خداوند به خاطر نام خود، گناهان زیاد مرا ببخش. ۱۲کیست آن شخصی که از خداوند می ترسد؟ خداوند او را در طریقی که اختیار کرده است هدایت می کند. ۱۳جان او از نیکویی خدا برخوردار می گردد و اولادۀ او وارث زمین می شوند. ۱۴راز خداوند با ترسندگان او است و پیمان او به ایشان تعلیم داده می شود. ۱۵چشمان من همیشه به سوی خداوند است زیرا که او پاهای مرا از دام رهایی می دهد. ۱۶به من توجه فرما و رحم کن، زیرا که تنها و درمانده ام. ۱۷غمهای دلم زیاد شده است، مرا از سختی هایم نجات ده. ۱۸بر بینوایی و رنج من توجه فرما و همۀ گناهانم را بیامرز. ۱۹دشمنانم را ببین زیرا که بسیارند و به کینۀ تلخ از من نفرت دارند. ۲۰جانم را حفظ کن و مرا نجات ده تا شرمنده نشوم، زیرا به تو توکل دارم. ۲۱صداقت و راستی حافظ من باشد، زیرا که چشم امید به تو دارم. ۲۲ای خداوند، اسرائیل را از جمیع سختی های وی برهان.