۱ای خداوند، سخنان مرا بشنو و به تفکر من توجه فرما! ۲ای پادشاه و خدای من، به فریاد من گوش بده. زیرا به دربار تو دعا می کنم. ۳ای خداوند، سحرگاهان آواز مرا می شنوی؛ هر صبح به دربار تو دعا می کنم و مشتاقانه انتظار می کشم.
۴تو ای خدا، از گناه بیزار هستی و شرارت را تحمل نمی کنی. ۵متکبران در پیشگاه تو نمی ایستند و از همۀ شریران نفرت داری. ۶دروغگویان را نابود می سازی و از مردم قاتل و فریبکار بیزار هستی.
۷اما من بخاطر رحمت عظیم تو، به خانۀ تو داخل می شوم و تو را در عبادتگاه مقدست با ترس و احترام عبادت می کنم. ۸ای خداوند، به سبب دشمنانم مرا به عدالت خود هدایت نما و راه خود را پیش روی من راست گردان. ۹زیرا در زبان ایشان راستی نیست و دل شان از شرارت پُر است. گلوی ایشان قبر گشاده و زبانهای شان پُر از ریا و فریب است. ۱۰ای خدا، آن ها را گناهکار شمرده در دام خود شان گرفتار کن. بخاطر خطایای زیاد شان، آن ها را دور انداز زیرا بر ضد تو برخاسته اند.
۱۱لیکن همه کسانی که به تو پناه می آورند شاد و مسرور بوده، تو را تا به ابد ستایش می کنند، زیرا تو پناهگاه آن ها هستی و آنهائی که اسم تو را دوست دارند در تو خوشی می نمایند. ۱۲زیرا تو ای خداوند راستکاران را برکت می دهی و به رضامندی مانند سپر از آن ها دفاع می کنی.