۱ای خدا خاموش مباش! ای خدا سکوت نکن و آرام منشین، ۲زیرا دشمنانت شورش می کنند و کسانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشته اند. ۳بر علیه قوم برگزیده ات نقشه های پنهانی می کشند و برای آنهائی که به تو پناه آورده اند، حیله می سنجند ۴و می گویند: «بیائید که آن ها را از بین ببریم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر یاد نگردد.»
۵آن ها همه همدست شده اند و علیه تو توطئه کرده و باهم پیمان بسته اند. ۶اینها ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجری ها، ۷مردم جبال، عمونیان، عمالیقیان، فلسطینی ها و باشندگان صور هستند. ۸آشور نیز با ایشان متفق شده و پشتیبان اولادۀ لوط گردیده است.
۹همان برخوردی را که با مدیان کردی، با این مردم هم بکن، چنانکه به سیسَرا و یابین در وادی قیشون ۱۰که در عَیندور هلاک شدند و اجساد شان پاروی زمین گردیدند. ۱۱سرورانِ شان را به سرنوشت غُراب و زیب گرفتار کن و جمیع حاکمان آن ها را مانند ذِبَح و صَلمُناع سرکوب بساز، ۱۲زیرا که می گفتند: «جایگاهی را که متعلق به خدا است به دست می آوریم.»
۱۳ای خدای من، آن ها را مثل خار بتۀ لولان و مانند کاه پیش روی باد بساز. ۱۴همچون آتشی که جنگل را می سوزاند و مثل شعلۀ آتش که کوهها را مشتعل می سازد، ۱۵همچنان آن ها را با تندباد خود بران و با طوفان خود ایشان را آشفته گردان. ۱۶آن ها را ذلیل بساز تا نام تو را ای خداوند بطلبند. ۱۷خجل و پریشان شوند تا به ابد و شرمنده و هلاک گردند. ۱۸و بدانند تو که اسمت خداوند یهوه می باشد، یگانه حکمفرمای مطلق کائنات هستی.