۱ شخصی را که در ایمان خود ضعیف است، در میان خود بپذیرید، بدون آن که دربارۀ عقیدۀ شخصی او قضاوت نمایید. ۲ ایمان یک شخص اجازه می دهد که هر غذایی را بخورد اما آن شخص دیگری که در ایمان هنوز ضعیف است، فقط سبزیجات را می خورد. ۳ کسی که هر غذایی را می خورد، نباید کسی را که فقط سبزیجات را می خورد، تحقیر کند و شخصی که هر چیز را نمی خورد، نباید بر کسی که هر غذایی را می خورد قضاوت کند، زیرا خدا او را پذیرفته است. ۴ تو کیستی که دربارۀ خدمتگار شخص دیگری قضاوت کنی؟ این که آیا آن خدمتگار در خدمت خود موفق می شود یا نه، مربوط به صاحب اوست. ولی او موفق خواهد شد، زیرا خداوند قادر است که او را استوار نگهدارد.
۵ یک نفر، یک روز را نسبت به روزهای دیگر بیشتر ارزش می دهد اما یک شخص دیگر همه روزها را یکسان می پندارد. هر کس باید به عقیدۀ خود باور کامل داشته باشد. ۶ آن شخص که روز معینی را بزرگ می شمارد، این را برای احترام سَروَر ما عیسای مسیح می کند. شخص دیگر که همه چیز را می خورد به احترام سَروَر ما این کار را می کند زیرا خدا را شکر می نماید. اما آن شخص که همه چیز را نمی خورد به خاطر عیسای مسیح نمی خورد و از خدا سپاسگزار است. ۷ پس هیچ یک از ما فقط برای خود زندگی نمی کنیم و یا برای خود نمی میریم. ۸ اگر زندگی می کنیم، برای خداوند است و اگر می میریم، آن نیز برای خداوند است. پس خواه زنده و خواه مُرده، متعلق به عیسای مسیح هستیم. ۹ به همین سبب مسیح مُرد و دوباره زنده شد تا سَروَر مُرده گان و زنده گان باشد. ۱۰ پس تو چرا دربارۀ ایمانداران قضاوت می کنی؟ یا چرا ایمانداران را حقیر می شماری؟ همۀ ما برای قضاوت شدن در حضور خدا خواهیم ایستاد، ۱۱ زیرا در نوشته های پیامبران آمده است:
«خداوند می فرماید:
به ذات خودم سوگند که همه در برابر من به زانو خم خواهند شد،
و همه با زبان خود خدا را ستایش خواهند نمود.»
۱۲ پس هر یک از ما باید حساب خود را به خدا پس بدهیم.
۱۳ بنابر این، بیایید از این به بعد در مورد یکدیگر قضاوت نکنیم. به جای آن، تصمیم بگیریم که هیچ سنگ لغزش یا مانعی در راه ایمانداران نگذاریم. ۱۴ من می دانم و در عیسای مسیح یقین دارم که هیچ چیز به خودی خود نجس نیست اما برای کسی که آن را نجس می داند، نجس خواهد بود. ۱۵ اگر یک ایماندار به خاطر غذایی که تو می خوری آزرده شود، دیگر از روی محبت رفتار نمی کنی. نگذار آنچه می خوری موجب هلاکت شخصی که مسیح در راه او جان خود را فدا کرد، گردد. ۱۶ نگذارید آنچه را که برای شما خوب است، دیگران از آن بدگویی کنند، ۱۷ زیرا پادشاهی خدا در مورد خوردن و نوشیدن نیست بلکه در مورد عدالت، سلامتی و خوشی در روح مقدس است. ۱۸ هر کس عیسای مسیح را به این طریق خدمت کند، خدا را خوشنود می سازد و نزد انسان نیز مورد پذیرش می باشد.
۱۹ پس بیایید آنچه را که موجب برقراری صلح در میان ما و رشد یکدیگر می شود، دنبال کنیم. ۲۰ کار خدا را به خاطر خوردن خوراک، خراب نکنید. تمام خوراکه ها پاک هستند اما اگر کسی به وسیلۀ آنچه می خورد باعث لغزش شخص دیگری شود، گناه می کند. ۲۱ همچنان اگر خوردن گوشت یا نوشیدن شراب و یا انجام کارهای دیگر شما موجب لغزش ایمانداران شود، بهتر است از آن دست بکشید. ۲۲ پس عقیدۀ خود را دربارۀ این مطلب بین خود و خدا نگهدارید. خوشا به حال کسی که وقتی کاری انجام می دهد، باعث محکومیت خود نگردد. ۲۳ اما اگر کسی در مورد خوردن غذایی دچار شک گردد ولی آن را بخورد، محکوم می شود زیرا مطابق ایمانش عمل نکرده و هر عملی که از روی ایمان نباشد، گناه است.