۱ وای به‌حال شهر سرکش و شهر ظلم و فساد. ۲ شهری که به صدای خداوند گوش نمی‌دهد و اصلاح نمی‌شود. به خداوند توکل نمی‌کند و از او کمک نمی‌طلبد. ۳ مأمورین آن مانند شیرهای غُران و قاضی‌های آن مانند گرگهای گرسنه، حریص هستند که از شکار خود تا صبح چیزی باقی نمی‌گذارند. ۴ انبیای آن خود‌خواه و خیانتکار می‌باشند، کاهنان این شهر جایگاه‌مقدس را نجس می‌سازند و با احکام خداوند مخالفت می‌ورزند. ۵ اما خداوند هنوز هم در آن شهر حضور دارد. او عادل و با انصاف است و بی‌عدالتی نمی‌کند. هر صبح عدالت خود را به مردم نشان می‌دهد. اما با اینهم، بدکاران با بی‌حیایی به اعمال شرم‌آور خود ادامه می‌دهند.
۶ خداوند می‌فرماید: «من قومهای زیادی را از بین بُرده‌ام. شهرهای‌شان را ویران و دیوارها و بُرجهای آنها را خراب کرده‌ام. شهرها متروک و کوچه‌ها از مردم خالی شده‌اند و یک نفر هم باقی نمانده است. ۷ گمان کردم که مردم از من می‌ترسند و به نصیحت‌های من گوش می‌دهند و هُشدارهایم را فراموش نمی‌کنند، اما آنها توجهی نکردند و به اعمال فاسد خود ادامه دادند.»
۸ بنابرین خداوند می‌فرماید: «برای من انتظار بکشید، روزی که بر ضد قومهای جهان برخیزم و آنها را محکوم سازم، به زودی می‌رسد. ارادۀ من این است که همۀ ملتها را جمع کنم و خشم خود را بر آنها بریزم. تمام دنیا در آتش غضب من خواهد سوخت. ۹ آن وقت به مردم جهان زبان پاک عطا می‌کنم تا فقط نام مرا یاد کنند و تنها مرا بپرستند. ۱۰ قوم پراگندۀ من از آن سوی دریاهای حبشه با هدیه‌های خود برای عبادت من می‌آیند. ۱۱ در آن زمان شما، ای قوم برگزیدۀ من، دیگر از سرکشی‌ها و کارهایی که بر ضد من کرده‌اید، شرمنده نمی‌شوید. من تمام مردم متکبر و خود‌خواه را از میان شما دور می‌کنم. از آن به بعد، دیگر در کوه مقدس من غرور و تکبر وجود نخواهد داشت، ۱۲ اما فقط کسانی که فروتن و متواضع هستند و به من پناه می‌آورند، باقی می‌مانند. ۱۳ آنهایی که در اسرائیل باقی بمانند، دیگر به کارهای زشت دست نمی‌زنند، دروغ نمی‌گویند و حرف فریبنده‌ای از زبان‌شان شنیده نمی‌شود. آنها در آرامش و امنیت زندگی می‌کنند و کسی نمی‌تواند آنها را بترساند.»
۱۴ ای مردم اسرائیل،
این سرود خوشی را با آواز بلند بسرایید!
ای مردم اورشلیم،
آواز شادمانی را بلند کنید،
و از صمیم دل شادمان شوید و وجد نمایید!
۱۵ زیرا خداوند گناهان شما را بخشیده
و دشمنان‌تان را شکست داده است.
خداوند، پادشاه اسرائیل، همراه شماست
و نباید از هیچ بلایی بترسید.
۱۶ در آن روز به اورشلیم می‌گویند:
«نترس! دلیر و قوی باش!
۱۷ خداوند، خدایت که در تو سکونت می‌کند،
قادر و تواناست و تو را نجات می‌دهد.
محبت او به تو زندگی تازه می‌بخشد.
خداوند از تو راضی است
و با سرودها بر تو خوشی می‌کند.»
۱۸ خداوند می‌فرماید:
«به غمهایی که از حسرت عیدهای خود دارید، خاتمه می‌دهم
و بار این ننگ را از دوش‌تان بر می‌دارم.
۱۹ روز مجازات کسانی که بر تو ظلم کرده‌اند، فرا‌می‌رسد.
مردمان ضعیف و درمانده را نجات می‌دهم
و تبعید‌شده‌گان را به وطن‌شان بر‌می‌گردانم.
رسوایی‌شان را به عزت و افتخار تبدیل می‌کنم
و آن وقت تمام دنیا از آنها ستایش و توصیف می‌کنند.
۲۰ در آن زمان شما را از همه جا جمع می‌کنم
و در تمام جهان مشهور می‌سازم.
من شما را دوباره سعادتمند و کامیاب می‌گردانم
و خود‌تان شاهد این خواهید بود.»
خداوند چنین فرموده است.