۱وختی داوُود از توره گُفتو قد شائول خلاص شُد، دِل-و-جانِ یوناتان گِرِفتارِ داوُود شُد و یوناتان اُو ره رقمِ جان خُو دوست مِیدَنِست. ۲و شائول دَ امزُو روز اُو ره قد خُو گِرِفت و نَه‌ایشت که پس دَ خانِه آتِه خُو بوره. ۳اوخته یوناتان قد داوُود یگ عهد بسته کد، چراکه اُو ره رقمِ جان خُو دوست مِیدَنِست. ۴و یوناتان چَپَنی ره که دَ جان شی بُود کشِیده دَ داوُود دَد؛ اُو کالای جنگ خُو و حتیٰ شمشیر، کَمو و کمربَند خُو ره ام دَزُو دَد. ۵داوُود دَ هر جایی که شائول اُو ره رَیی مُوکد مورفت و کامیاب مُوشُد. امزی خاطر شائول اُو ره دَ بَلِه مَردای جنگی خُو قومَندان مُقرَر کد. اِی ام دَ نظرِ پگِ مردُم خُوب معلُوم شُد و ام دَ نظرِ خِدمتگارای شائول.
۶وختِیکه داوُود از کُشتونِ فَلَسطِینی پس اَمَد، دَ حالِیکه اُونا میمَد، خاتُونو از تمامِ شارای اِسرائیل بَیت خانده و بازی و خوشی کده قد دایره ها و دِیگه آلاتِ مُوسِیقی دَ دَمِ راهِ شائول پادشاه اَمَد. ۷خاتُونو دَ حالِیکه بازی مُوکد بَیت خانده دَ یگدِیگِه خُو مُوگُفت:
”شائول هزاران دُشمون خُو ره کُشته
و داوُود دَه‌ھا هزار دُشمون خُو ره.“
۸شائول غَدر قار شُد و اِی توره دَ نظر شی خوش نَخورد. اُو قد خود خُو گُفت: ”اُونا دَه‌ها هزار نفر ره دَ داوُود نِسبَت مِیدیه و هزاران نفر ره دَز مه. پس بغَیر از پادشاهی چی مَنده که بَلدِه ازُو دَده شُنه.“ ۹و امزُو روز بعد شائول داوُود ره دَ چِیمِ بَد مِیدِید.
۱۰صَباحِ امزُو روز روحِ آزار-دِهِنده از طرفِ خُدا دَ بَلِه شائول اَمَد و اُو دَ مَنِه خانِه خُو ایله‌گویی کد؛ و داوُود مِثلِ هر روز بَربط دَ دِست شی بُود و مِیزَد. شائول دَ دِست خُو یگ نَیزه دَشت ۱۱و امُو نَیزه ره گَزلَک کده قد خود خُو گُفت: ”ما داوُود ره دَ دیوال میخ مُونُم.“ مگم داوُود دُو دَفعه خود ره از پیشِ رُوی ازُو گوشه کد.
۱۲شائول از داوُود مِیترسِید، چراکه خُداوند قد ازُو بُود و از شائول دُور شُدُد. ۱۳پس شائول اُو ره از پیش خُو دُور کد و اُو ره قومَندانِ هزار نفری مُقرَر کد و داوُود پیشِ رُوی لشکر بُرو مورفت و داخِل میمَد. ۱۴داوُود دَ تمامِ کارای خُو کامیاب مُوشُد، چُون خُداوند قد ازُو بُود. ۱۵وختی شائول دِید که اُو غَدر کامیاب اَسته، اُو از داوُود کَلوتر ترس خورد. ۱۶لیکِن تمامِ اِسرائیل و یهُودا داوُود ره دوست دَشت، چراکه اُو پیشِ رُوی لشکرِ ازوا بُرو مورفت و داخِل میمَد.
۱۷اوخته شائول دَ داوُود گُفت: ”اینه، ما دُخترِ کٹِه خُو میرَب ره دَ عِنوانِ خاتُو دَز تُو مِیدیُم؛ فقط بَلدِه مه یگ مَردِ دلیر-و-جنگی بَش و دَ جنگ های خُداوند جنگ کُو.“ چُون شائول قد خود خُو گُفت: ”ما دِست خُو ره دَ بَلِه ازُو باله نَمُونُم؛ بیل که دِستِ فَلَسطِینیا دَ بَلِه شی باله شُنه.“ ۱۸داوُود دَ شائول گُفت: ”ما کِی اَستُم و خانَوار مه یا اَولادِ بابِه آتِه مه دَ اِسرائیل چی اَسته که ما دامادِ پادشاه شُنُم؟“ ۱۹لیکِن دَ وختِیکه میرَب دُخترِ شائول باید دَ داوُود دَده مُوشُد، اُو دَ عَدرئیلِ مِحولاتی دَ عِنوانِ خاتُو دَده شُد.
۲۰دَ عَینِ حال مِیخال دُخترِ شائول داوُود ره دوست دَشت؛ وختِیکه دَ شائول دَزی باره گُفته شُد، امی توره اُو ره خوشحال کد. ۲۱و شائول قد خود خُو گُفت: ”اُو ره دَ داوُود مِیدیُم تا بَلدِه شی یگ دام شُنه و تا دِستِ فَلَسطِینیا دَ بَلِه ازُو باله شُنه.“ پس شائول دَفعِه دوّم دَ داوُود گُفت: ”اِمروز تُو داماد مه مُوشی.“ ۲۲و شائول دَ خِدمتگارای خُو گُفت: ”قد داوُود تاشَکی گپ زَده بُگِید، ’توخ کُو، پادشاه از تُو راضی اَسته و خِدمتگارای شی تُو ره دوست مِیدَنه؛ پس آلی دامادِ پادشاه شُو.‘“
۲۳وختی خِدمتگارای شائول امی توره ها ره دَ گوشِ داوُود رَسَند، داوُود دَزوا گُفت: ”آیا دَ نظرِ ازشُمو دامادِ پادشاه شُدو آسو اَسته؟ شُمو مِیدَنِید که ما یگ آدمِ فقِیر و حقِیر اَستُم.“ ۲۴خِدمتگارای شائول اَمَده دَزُو گُفت: ”داوُود اینی رقم مُوگیه.“ ۲۵اوخته شائول گُفت: ”دَ داوُود بُگِید که، ’پادشاه از تُو مَهرِ دُختر خُو ره طلب نَدره، فقط صد پوستِ ختنِه فَلَسطِینیا ره بَیر تا از دُشمنای پادشاه اِنتِقام گِرِفته شُنه.‘“ شائول قَصد دَشت که داوُود ره دَ دِستِ فَلَسطِینیا پورته کده دَ قتل بِرسَنه.
۲۶وختِیکه خِدمتگارای پادشاه امی تورا ره دَ داوُود گُفت، دَ نظرِ داوُود خوش خورد و دِل شی شُد که دامادِ پادشاه شُنه. پس روزای تعیِین شُده هنوز پُوره نَشُدُد ۲۷که داوُود باله شُده قد نفرای خُو رفت و دُوصد فَلَسطِینی ره کُشته پوستای ختنِه ازوا ره اَوُرد و پگ شی ره دَ پادشاه نِشو دَد تا دامادِ پادشاه شُنه. اوخته شائول دُختر خُو مِیخال ره دَ عِنوانِ خاتُو دَزُو دَد.
۲۸وختی شائول پَی بُرد و فامِید که خُداوند قد داوُود اَسته و مِیخال دُختر شی ام داوُود ره دوست دَره، ۲۹اُو از پیش کده کَلوتر از داوُود ترس خورد؛ پس شائول دَ تمامِ روزای زِندگی خُو دُشمونِ داوُود بُود.
۳۰دَ امزُو غَیت قومَندانای فَلَسطِینیا همیشه بَلدِه جنگ میمَد و هر وختِیکه اُونا میمَد، داوُود از پگِ خِدمتگارای شائول کده کَلوتر عاقِلانه رفتار مُوکد، دَ اندازِه که نام شی غَدر مشهُور شُد.