۱دَ شارِ قَیصَریه یگ آدم دَ نامِ کُرنیلیُوس زِندگی مُوکد که یکی از قومَندانای فِرقِه رُومی دَ نامِ فِرقِه اِیتالیایی بُود. ۲اُو قد تمامِ خانَوار خُو پرهیزگار و خُداتَرس بُود و دَ مردُم کَلو خَیرات دَده هر وخت دَ پیشگاهِ خُدا دُعا مُوکد. ۳اُو یگ روز نزدِیکِ ساعتِ نُهمِ روز، دَ عالمِ خاو یگ ملایکِه خُدا ره بَرمَلا دِید که پیش شی اَمَده گُفت: ”اَی کُرنیلیُوس.“ ۴کُرنیلیُوس قد ترس-و-لرز سُون ازُو توخ کده گُفت: ”چی اَمر اَسته، صاحِب؟“ اُو دَ جواب شی گُفت: ”دُعا ها و خَیرات تُو دَ حُضُورِ خُدا دَ عالمِ باله دَ عِنوانِ یادآوَری رسِیده. ۵آلی چند نفر ره دَ شارِ یافا پُشتِ شِمعون که مشهُور دَ پِترُس اَسته رَیی کُو. ۶اُو دَ پیشِ شِمعونِ چَرمگر که خانِه شی دَ لبِ دریا اَسته، مِهمو یَه.“ ۷وختی امُو ملایکِه که قد ازُو توره مُوگُفت غَیب شُد، کُرنیلیُوس دُو نفر از خِدمتگارای خُو ره قد یگ عسکرِ پرهیزگار که از جُملِه حاضِرباشای شی بُود، کُوی کد ۸و تمامِ چِیزا ره دَزوا بیان کده اُونا ره دَ یافا رَیی کد.
۹روزِ دِیگِه شی دَ حالِیکه اُونا سَفر مُوکد و دَ شار نزدِیک مُوشُد، پِترُس ساعتِ شَشُم دَ بَلِه بامِ خانه بُر شُد تا دُعا کُنه. ۱۰اُو گُشنه شُد و میخاست که یَگو چِیز بُخوره. مگم دَ حالِیکه نان تَیار مُوشُد، دَ بَلِه ازُو خاو اَمَد. ۱۱اوخته اُو دِید که آسمو واز شُد و یگ چِیز رقمِ دِسترخونِ کٹه که از چار شِنگ شی گِرِفته شُدُد تا شُده دَ بَلِه زمی اَمَد. ۱۲دَ مَنِه ازُو هر رقم چارپایا و خزِندَگونِ زمی و پرِندگونِ هَوا مَوجُود بُود. ۱۳اوخته اُو یگ آواز ره شِنِید که گُفت: ”اَی پِترُس باله شُو، حلال کُو و بُخور.“ ۱۴مگم پِترُس گُفت: ”نَه خُداوندا، چُون ما هرگِز چِیزای ناپاک و حرام ره نَخوردیم.“ ۱۵دفعِه دوّم امُو آواز دَزشی گُفت: ”چِیزی ره که خُدا پاک جور کده، تُو اُو ره حرام نَگی.“ ۱۶اِی واقِعه سِه دفعه تِکرار شُد و امُو دِسترخو یگ دَم پس دَ آسمو بُرده شُد.
۱۷دَ حالِیکه پِترُس دَ بارِه معنای امزُو خاو که دِیدُد چورت مِیزَد، نفرای ره که کُرنیلیُوس رَیی کده بُود خانِه شِمعون چَرمگر ره پالِیده دَ دانِ درگِه شی رسِید. ۱۸اُونا کُوی کده پُرسان کد: ”آیا شِمعون مشهُور دَ پِترُس دَ امِینجی مِهمو یَه؟“ ۱۹دَ حالِیکه پِترُس هنوز دَ بارِه خاو خُو چورت مِیزَد، روح اُلقُدس دَزُو گُفت: ”اونه، سِه نفر تُو ره طلب مُونه. ۲۰باله شُو، تا بورُو و از رفتو قد ازوا دِل-و-نادِل نَشُو، چراکه ما اُونا ره رَیی کدیم.“ ۲۱پِترُس تا شُده دَ پیشِ امزُو نفرا رفت و گُفت: ”ما امُو کس اَستُم که شُمو مُوپالِید. شُمو از چی خاطر دَ اِینجی اَمدِید؟“ ۲۲اُونا دَ جواب شی گُفت: ”کُرنیلیُوس قومَندانِ رُومی که یگ آدمِ نیکُوکار و خُداتَرس و دَ بَینِ تمام قَومِ یهُود مُحترم اَسته، مو ره رَیی کده. چُون یگ ملایکِه مُقَدَّس دَزُو هِدایَت دَده که پُشتِ ازتُو نفر رَیی کنه تاکه تُو دَ خانِه ازُو بییی و اُو تورای تُو ره بِشنَوه.“ ۲۳اوخته پِترُس اُونا ره دعوَت کده دَمزُو خانه مِهمو کد.
صَباحِ شی قد ازوا سُون قَیصَریه رَیی شُد و چند نفر از بِرارای ایماندارِ یافا ام قد ازُو قَتی رفت ۲۴و اُونا روزِ دِیگِه شی دَ قَیصَریه رسِید. کُرنیلیُوس قَوما و دوستای نزدِیک خُو ره کُوی کده بُود و پگ شی چِیم دَ راهِ ازوا بُود. ۲۵وختِیکه پِترُس دَ مَنِه خانه رفت، کُرنیلیُوس قد شی رُوی دَ رُوی شُد و خود ره دَ بَلِه پای شی اَندخته اُو ره پرَستِش کد. ۲۶مگم پِترُس اُو ره باله کد و گُفت: ”ایسته شُو، ما خود مه ام یگ اِنسان اَستُم.“ ۲۷اوخته پِترُس قد ازُو توره گُفته داخِل رفت و دِید که دَ اُونجی کَلو نفر جَم اَسته. ۲۸پِترُس دَزوا گُفت: ”خودون شُمو مِیدَنِید که بَلدِه شخصِ یهُودی رَوا نِییه که قد غَیرِ یهُودی شِشت-و-بَرخاست کُنه. مگم خُدا دَ خاو دَز مه نِشو دَد که هیچ کس ره باید ناپاک یا نَجِس نَگیُم. ۲۹امزی خاطر وختِیکه شُمو پُشت مه نفر رَیی کدِید، ما بےچُون-و-چرا اَمدُم. آکُو بُگِید که بَلدِه چِیزخیل مَره طلب کدِید؟“ ۳۰کُرنیلیُوس دَ جواب شی گُفت: ”چار روز پیش دَ امزی ساعت، ساعتِ نُهم ما دَ خانِه خُو دَرَو دُعا مُوکدُم که اولغَتله یگ آدم قد کالای نُورانی رُوی دَ رُوی مه ایسته شُده ۳۱ دَز مه گُفت: ’اَی کُرنیلیُوس، دُعای تُو شِنِیده شُده و خَیرات تُو دَ حُضُورِ خُدا یادآوَری شُده. ۳۲آلی چند نفر ره دَ یافا رَیی کُو و شِمعون ره که مشهُور دَ پِترُس اَسته کُوی کُو که دَ اِینجی بییه. اُو دَ خانِه شِمعونِ چَرمگر که دَ لبِ دریا اَسته مِهمو یَه.‘ ۳۳پس فَوری دَ پُشت تُو نفر رَیی کدُم و تُو لُطف کده اَمَدی. آلی پگ مو دَ حُضُورِ خُدا جَم شُدی تا تمام چِیزای ره که خُداوند دَز تُو گُفته، مو بِشنَوی.“
۳۴اوخته پِترُس دان خُو ره واز کد و گُفت: ”ما واقعاً پَی بُردُم که خُدا سیاه اِسپی جدا نَمُوکُنه، ۳۵بَلکِه از هر مِلَّت هر کسی که از خُدا بِتَرسه و کارِ نیک کنه، دَ پیشِ ازُو قبُول مُوشه. ۳۶شُمو از کلامی که خُدا دَ بَنی اِسرائیل رَیی کده باخبر اَستِید، یعنی از خوشخبری صُلح-و-آرامِشِ که دَ وسِیلِه عیسیٰ مسیح اِعلان شُد. اُو مَولای پگ اَسته. ۳۷شُمو از تورای که دَ سراسرِ منطقِه یهُودیه واقِع شُده خبر دَرِید، از تورای که از منطقِه جلِیلیه شُروع شُد، بعد ازی که یحییٰ دَ مردُم اِعلان کد که غُسلِ تعمِید بِگِیره. ۳۸ و ام شُمو مِیدَنِید که چِطور خُدا عیسای ناصِری ره قد روح اُلقُدس و قُدرت مسیح تعیین کد و چِطور عیسیٰ دَ چارطرف رفته کارِ نیک کد و تمامِ کسای ره که دَ زیرِ شِکنجِه اِبلِیس بُود شفا دَد، چُون خُدا قد ازُو بُود. ۳۹مو شاهِدِ تمامِ کارای اَستی که اُو دَ مُلکِ یهُودیه و دَ شارِ اورُشَلیم انجام دَد. اُونا اُو ره دَ رُوی صلِیب میخکوب کده کُشت، ۴۰ولے دَ روزِ سِوّم خُدا اُو ره زِنده کد و دَ مردُم ظاهِر کد. ۴۱مگم نَه دَ پگِ مردُم، بَلکِه فقط دَ شاهِدای که از گاه خُدا اُونا ره اِنتِخاب کده بُود، یعنی دَز مو که بعد از دُوباره زِنده شُدون شی از مُرده ها قد ازُو خوردی و وُچی کدی. ۴۲و اُو دَز مو وظِیفه دَد که دَ مردُم موعِظه کنی و شاهِدی بِدی که اُو امُو اَسته که خُدا اُو ره قاضی زِنده ها و مُرده ها تعیِین کده ۴۳و دَ بارِه ازُو تمامِ پَیغمبرا شاهِدی دَده که هر کسی که دَزُو ایمان بیره، گُناهای شی دَ نامِ ازُو بخشِیده مُوشه.“
۴۴تورای پِترُس هنوز خلاص نَشُده بُود که روح اُلقُدس دَ تمامِ کسای که پَیغام ره شِنِید، نازِل شُد. ۴۵ایماندارای یهُودی که قد پِترُس اَمَده بُود حَیرو مَند، چراکه نِعمتِ روح اُلقُدس حتیٰ دَ غَیرِ یهُودیا ام دَده شُد، ۴۶چُون اُونا مِیشِنِید که امی غَیرِ یهُودیا دَ زِبونای مُختلِف خُدا ره سِتایش مُوکد. اوخته پِترُس گُفت: ۴۷”آیا کسی مِیتنه امی نفرا ره از گِرِفتونِ غُسلِ تعمِید دَ آو مَنع کُنه، امی کسای ره که رقمِ ازمو اَلّی روح اُلقُدس ره حاصِل کده؟“ ۴۸پس پِترُس اَمر کد که اُونا دَ نامِ عیسیٰ مسیح غُسلِ تعمِید دَده شُنه. اوخته اُونا از پِترُس خاهِش کد که چند روزِ دِیگه قد ازوا بُمَنه.