۱وختِیکه خُداوند، خُدای شُمو مِلَّت های ره که سرزمِین ازوا ره دَز شُمو مِیدیه نابُود کد و شُمو اُونا ره هَی کدِید و دَ شارا و خانه ھای ازوا جای-دَ-جای شُدِید، ۲ اوخته سِه شار ره دَ سرزمِینی که خُداوند، خُدای شُمو دَ عِنوان مُلکیَت دَز شُمو مِیدیه، بَلدِه خُو جدا کُنِید. ۳فاصِلِه سرحدا ره اندازه کُنِید و سرزمِینی ره که خُداوند، خُدای شُمو دَ عِنوانِ مُلکیَت دَز شُمو مِیدیه سِه تقسِیم کُنِید تا دَ هر تقسِیم یگ شارِ پناهگاه بَشه و نفرِ قاتِل بِتَنه دَ اُونجی دُوتا کُنه. ۴اِی دستُور-اُلعمل دَ بارِه قاتِلی اَسته که مِیتَنه دَ اُونجی دُوتا کُنه تا زِنده بُمَنه: هر کسی که یَگو نفر ره سهواً بُکُشه و از پیش قد ازُو دُشمَنی نَدَشته بَشه مِیتَنه دَ اُونجی دُوتا کُنه. ۵ فرض کُنِید که یگ نفر قد ھمسایِه خُو بَلدِه دِرخت زَدو دَ جنگل موره و امی که دِست خُو ره باله مُونه که دِرخت ره قد تَوَر قَطع کُنه، تَوَر از دِستِه خُو بُر شُده دَ همسایِه شی مُوخوره و اُو کُشته مُوشه. پس اُو مِیتَنه که دَ یکی امزُو شارا دُوتا کنه و زِنده بُمَنه. ۶اگه تنها یگ شارِ پناهگاه دَشته بَشِید و فاصِله غَدر کَلو بَشه، اِمکان دَره که اِنتِقام گِیرِندِه خُون دَ غَیتِ خُون گرمی خُو قاتِل ره دُمبال کنه و اُو ره گِیر کده بُکُشه، دَ حالِیکه اُو سزاوارِ مَرگ نَبُوده، چُون از پیش قد ازُو دُشمَنی نَدَشته. ۷امزی خاطر ما دَز شُمو اَمر کدُم که سِه شار ره بَلدِه خُو جدا کُنِید.
۸خُداوند، خُدای شُمو سرحدای شُمو ره پِراخ مُونه امُو رقم که دَ بابه‌کَلونای شُمو قَسم خورده، و پگِ سرزمِینی ره که دَ بابه‌کَلونای شُمو وعده کدُد دَز شُمو مِیدیه، ۹دَ شرطی که شُمو تمامِ امزی احکام ره که ما اِمروز دَز شُمو اَمر مُونُم نِگاه کده دَ جای بیرِید و خُداوند، خُدای خُو ره دوست بِدَنِید و همیشه مُطابِقِ راه-و-طرِیقِ ازُو رفتار کُنِید. وختِیکه اِی کار شُد، اوخته شُمو سِه شارِ دِیگه ام دَ بَلِه امزی سِه بَلدِه خُو اِضافه کُنِید، ۱۰تا خُونِ نفرِ بےگُناه دَ سرزمِینی که خُداوند، خُدای شُمو دَ عِنوانِ مُلکیَت دَز شُمو مِیدیه، ریختَنده نَشُنه و خُونِ کس دَ گردون شُمو نَبَشه.
۱۱لیکِن اگه یَگو کس قد یگ نفر دُشمَنی دَشته بَشه و دَ کمِینِ ازُو شِشته دَ بَلِه ازُو حَمله کُنه و اُو ره بِزَنه تا بُمُره و خود شی دَ یکی امزُو شارا دُوتا کُنه، ۱۲اوخته رِیش سفیدای شار شی نفر رَیی کده اُو ره ازُونجی بِگِیره و دَ دِستِ اِنتِقام گِیرِندِه خُون تسلِیم کُنه تا کُشته شُنه. ۱۳دَ بَلِه ازُو رَحم نَکُنِید؛ شُمو باید خُونِ بےگُناه ره از اِسرائیل پاک کُنِید تا دَ خُوبی شُمو تمام شُنه.
۱۴دَ سرزمِینی که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو مِیدیه تا اُو ره تَصَرُف کُنِید، سنگِ ایشتِه پُلوان-شرِیک خُو ره که پیشنه‌گون شُمو دَ تقسِیمِ زمِین شُمو ایشته تغیِیر نَدِید.
۱۵شاهِدی یگ نفر بَلدِه اِثباتِ جُرمِ یَگو کس هر خطا یا هر گُناهی که اُو مُرتکِب شُده بَشه، بَس نِییه؛ یگ قضیه باید دَ شاهِدی دُو شاهِد یا دَ شاهِدی سِه شاهِد ثابِت شُنه. ۱۶اگه یگ شاهِد از رُوی بَدخاهی باله شُده دَ خِلافِ یَگو کس شاهِدی بِدیه که اُو مُرتکِبِ جُرم شُده، ۱۷اوخته ھر دُو نفری که دَ بَینِ ازوا دعوا اَسته باید دَ حُضُورِ خُداوند، دَ پیشِ پیشوایو و قاضی های که دَ امزُو زَمان قضاوَت مُونه، حاضِر شُنه ۱۸و قاضی ها خُوب تحقِیق کنه، اگه امُو شاھِد یگ شاهِدِ دروغگوی بُود و دَ خِلافِ بِرارِ اِسرائیلی خُو شاهِدی دروغ دَده بُود، ۱۹اوخته دَ حقِ شاهِدِ دروغگوی امُو کار ره کُنِید که اُو قَصد دَشت دَ حقِ بِرارِ اِسرائیلی شی شُنه. دَ امزی رقم شرارَت-و-بَدی ره از مینکل خُو پاک کُنِید. ۲۰وختی باقی مردُم دَزی باره بِشنَوه، ترس مُوخوره و دِیگه هرگِز اِی رقم کارِ بَد ره دَ مینکل شُمو انجام نَمِیدیه. ۲۱هیچ رَحم دَ چِیم شُمو نَبَشه؛ جان ره دَ عِوَضِ جان، چِیم ره دَ عِوَضِ چِیم، دَندو ره دَ عِوَضِ دَندو، دِست ره دَ عِوَضِ دِست و پای ره دَ عِوَضِ پای بِگِیرِید.