۱خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ۲”دَ بَنی اِسرائیل بُگی که اُونا دَور خورده دَ منطقِه پی-هَحِیروت خَیمه بِزنه، که دَ بَینِ مِیگدال و دریای سُرخ اَسته، رُوی دَ رُوی بَعل صِفون دَ پالُوی دریا. ۳چُون فِرعَون دَ بارِه بَنی اِسرائیل مُوگه که ’اُونا دَ دَشت سرگَردو یَه و بیابو اُونا ره سرپیچ کده.‘ ۴پس ما دِلِ فِرعَون ره سخت مُونُم و اُو شُمو ره دُمبال مُونه. دَزی رقم ما بُزُرگی-و-جلال خُو ره دَزُو و دَ تمامِ لشکر شی ثابِت مُونُم تا مِصریا بِدَنه که ما خُداوند اَستُم.“ و بَنی اِسرائیل دَ اَمرِ خُداوند عمل کد. ۵وختی دَ پادشاهِ مِصر خبر دَده شُد که قَومِ اِسرائیل از مِصر دُوتا کده، اُو و خِدمتگارای شی پشَیمو شُده گُفت: ”مو چی کار کدی؟ چرا بَنی اِسرائیل ره از خِدمت خُو آزاد کدی؟“ ۶پس فِرعَون گاڈی خُو ره تَیار کد و لشکر خُو ره قد خُو گِرِفته اَماده شُد. ۷اُو قد شَش صد گاڈی خاص خُو و قد پگِ گاڈی های دِیگِه مِصر که دَ زیرِ دِستِ قومَندانای شی بُود، رَیی شُد. ۸و خُداوند دِل فِرعَون پادشاهِ مِصر ره سخت کد تاکه بَنی اِسرائیل ره دُمبال کنه، چراکه قَومِ اِسرائیل دَ سر بِلندی از مِصر بُر شُدُد. ۹مِصریا قد پگِ اَسپ‌ها و گاڈی های فِرعَون، قد نیرُو‌های سَواره و لشکرِ پیده، بَنی اِسرائیل ره دُمبال کد و قد ازوا دَ لبِ دریا، دَ بَینِ پی-هَحِیروت و بَعل صِفون که اُونا دَ اُونجی خَیمه زَدُد، رُوی دَ رُوی شُد. ۱۰وختِیکه فِرعَون نزدِیک شُد، بَنی اِسرائیل توخ کد و دِید که اونه، مِصریا از دُمبالِ ازوا مییه. اُونا کَلو ترس خورد و دَ پیشِ خُداوند فریاد زَد. ۱۱اوخته اُونا دَ مُوسیٰ گُفت: ”مگم دَ مِصر قبرِستو نَبُود که مو ره دَزی بیابو اَوُردی تا مو دَ اِینجی بُمُری؟ چرا دَ حقِ ازمو اِیطور کدی و مو ره از مِصر بُرو اَوُردی؟ ۱۲وختِیکه دَ مِصر بُودی، آیا دَز تُو نَگُفتی که ’مو ره دَ حالِ خودون مو بیل تاکه دَ مِصریا غُلامی کنی؟‘ مو مُوفامِیدی که غُلام مَندو دَ مِصر از مُردو دَ بیابو کده بِهتر اَسته.“ ۱۳مگم مُوسیٰ دَ مردُم گُفت: ”ترس نَخورِید! ایسته شُنِید و توخ کُنِید که خُداوند چی رقم اِمروز شُمو ره نِجات مِیدیه. اِی مِصریا ره که اِمروز مِینگرِید، دِیگه هرگِز نَمِینگرِید. ۱۴خُداوند بَلدِه شُمو جنگ مُونه؛ شُمو فقط صَبر کُنِید و آرام بَشِید.“
۱۵اُو غَیت خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”چرا دَ پیش مه فریاد مِیزَنی؟ دَ بَنی اِسرائیل بُگی که اُونا حَرکت کنه و پیش بوره. ۱۶و خود تُو تَیاق خُو ره بِلند کده طرفِ دریا دِراز کُو تاکه دریا دُو شَق شُنه و بَنی اِسرائیل از مَنِه پارَگی دریا دَ خُشکه تیر شُنه. ۱۷لیکِن ما دِلِ مِصریا ره سخت مُونُم تاکه اُونا از دُمبال شُمو داخِلِ دریا بییه و ما تَوَسُطِ فِرعَون و تمامِ لشکر شی و دَ وسِیلِه گاڈی ها و عسکرای سَوارِه شی بُزُرگی-و-جلال خُو ره ظاهِر مُونُم. ۱۸پس مِصریا مِیدَنه که ما خُداوند اَستُم. دَ اُو غَیت ما از طرِیقِ شِکست دَدونِ فِرعَون و گاڈی های جنگی و سَوارای شی بُزُرگی-و-جلال پَیدا مُونُم.“ ۱۹و ملایکِه خُدا که پیشلونِ لشکرِ بَنی اِسرائیل حَرکت مُوکد، دَ پُشتِ سرِ ازوا جای-دَ-جای شُد. اوخته ستُونِ آوُر از پیشِ رُوی بَنی اِسرائیل دَ پُشتِ سرِ ازوا رفت ۲۰و دَ بَینِ لشکرِ مِصریا و لشکرِ بَنی اِسرائیل پرده جور شُد. امُو ستُونِ آوُر دَ مِصریا ترِیکی مُوکد، مگم دَ بَنی اِسرائیل دَ وختِ شاو روشنَی مِیدَد. دَمزی رقم تمامِ شاو هر دُو لشکر از یگدِیگِه خُو جدا بُود. ۲۱اوخته مُوسیٰ تَیاق خُو ره قد دِست خُو سُونِ دریا دِراز کد و خُداوند آوِ دریا ره تمامِ شاو تَوَسُطِ بادِ شَرقی پُف کده دریا ره دُو شَق کد و حِصِّه مابَینِ دریا خُشک شُد. ۲۲و بَنی اِسرائیل از راه خُشک دَ مَنِه دریا تیر شُد، دَ حالِیکه آوِ دریا مِثلِ دیوالِ بِلند دَ دِستِ راست و دِستِ چَپ ایسته شُدُد. ۲۳دَمزی غَیت پگِ مِصریا اُونا ره دَوَند و تمامِ اَسپ‌های فِرعَون قد گاڈی ها و سَوارای شی دَ دُمبالِ ازوا دَ مَنِه پارَگی دریا داخِل شُد. ۲۴و صَباح‌گاه خُداوند از مَنِه ستُونِ آوُر و آتِش لشکرِ مِصریا ره توخ کده اُونا ره دَ گَلگَلمیری اَندخت. ۲۵اُو باعِث شُد که چرخای گاڈی های ازوا کنده شُنه تا اُونا دَ سختی حَرکت کنه. اوخته مِصریا چِیغ زَده گُفت: ”بیِید که از پیشِ بَنی اِسرائیل دُوتا کنی، چراکه خُداوند طرفدارِ ازوا اَسته و دَ خِلافِ ازمو جنگ مُونه!“
۲۶بعد ازُو خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”دِست خُو ره بسم طرفِ دریا دِراز کُو تاکه آوها دَ سرِ مِصریا و گاڈی ها و سَوارای ازوا تا بییه.“ ۲۷اوخته مُوسیٰ دِست خُو ره دَ بَلِه دریا دِراز کد و دَم دَمِ صُبح آوِ دریا دَ حالتِ اوّلی خُو پس اَمَد. مِصریا کوشِش کد که دُوتا کنه، لیکِن اُونا قد آوِ دریا رُوی دَ رُوی شُد و خُداوند پگِ ازوا ره دَ مینکلِ دریا چَپه کده غَرق کد. ۲۸وختِیکه آو پس دَ جای خُو اَمَد، تمامِ گاڈی ها و سَوارای ازوا زیرِ آو شُد و از تمامِ لشکرِ فِرعَون که دَ دُمبالِ بَنی اِسرائیل رفتُد، حتیٰ یگ نفر ام زِنده نَمَند. ۲۹مگم بَنی اِسرائیل دَ راهِ خُشک از مَنِه دریا تیر شُد و آو مِثلِ دیوالِ بِلند دَ دِستِ راست و دَ دِستِ چَپِ ازوا ایسته بُود. ۳۰دَمزُو روز خُداوند بَنی اِسرائیل ره از چنگِ مِصریا نِجات دَد و بَنی اِسرائیل جَسَد های مِصریا ره دِید که دَ لبِ دریا هر سُو اُفتَده بُود. ۳۱وختی بَنی اِسرائیل امُو قُدرتِ بُزُرگ ره که خُداوند دَ خِلافِ مِصریا ظاهِر کد دِید، اُونا از خُداوند ترس خورده اِحتِرام کد و دَ خُداوند ایمان اَوُرد و دَ بندِه شی مُوسیٰ اِعتِماد کد.