۱بعد ازی چِیزا عیسیٰ دَ جلِیلیه گشت-و-گُذار مُوکد و نَمیخاست که دَ مُلکِ یهُودیه سَفر کُنه، چراکه یهُودیا دَ قَصدِ کُشتون شی بُود.
۲امی که عِیدِ یهُودیا، یعنی عِیدِ چَپری ها نزدِیک شُد، ۳بِرارای عیسیٰ دَزشی گُفت: ”اِینجی ره ایله کُو و دَ یهُودیه بورُو تا پَیرَوای تُو کارای ره که تُو مُونی بِنگره، ۴چُون هرکسی که بِخایه معلُوم شُنه، اُو تاشَکی کار نَمُونه. اگه امی کارا ره مُونی، خود ره دَ دُنیا معلُوم کُو.“ ۵حتیٰ بِرارای شی ام دَزشی ایمان نَوُردُد. ۶پس عیسیٰ دَزوا گُفت: ”وختِ ازمه تا آلی ره نَمَده؛ مگم بَلدِه شُمو هر وخت مُناسِب اَسته. ۷دُنیا از شُمو نفرَت نَمُونه، مگم از مه نفرَت مُونه، چراکه ما دَ بارِه ازُو شاهِدی مِیدُم که کارای شی بَد اَسته. ۸شُمو دَمزی عِید بورِید؛ ما آلی نَمورُم، چراکه وختِ ازمه تا آلی ره پُوره نَشُده.“ ۹امی چِیزا ره دَزوا گُفته دَ جلِیلیه مَند.
۱۰لیکِن بعد ازی که بِرارون شی بَلدِه عِید دَ اورُشَلیم رفت، اُو ام رفت، مگم نَه بَرمَلا، بَلکِه تاشَکی. ۱۱یهُودیا دَ روزای عِید اُو ره مُوپالِید و مُوگُفت: ”اُو دَ کُجا بَشه؟“ ۱۲دَ مینکلِ مردُم دَ بارِه ازُو کَلو شُک شُکَک بُود؛ بعضی ها مُوگُفت: ”اُو یگ آدمِ خُوب اَسته.“ مگم دِیگرون شی مُوگُفت: ”نَه، اُو مردُم ره گُمراه مُونه.“ ۱۳مگم از ترسِ یهُودیا هیچ کس دَ بارِه ازُو بَرمَلا توره نَمُوگُفت.
۱۴نِیمِ عِید تیر شُدُد که عیسیٰ دَ خانِه خُدا رفته تعلِیم خُو ره شُروع کد. ۱۵اوخته یهُودیا حَیرو مَنده گُفت: ”اِی آدم چِطور نوِشته های مُقَدَّس ره مُوفامه، دَ حالِیکه هرگِز تعلِیم نَیافته؟“ ۱۶عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”تعلِیمی که ما مِیدیُم ازمه نِییه، بَلکِه امزُو اَسته که مَره رَیی کده. ۱۷اگه کسی بِخایه خاست-و-اِرادِه ازُو ره دَ جای بیره، اوخته اُو دَ بارِه تعلِیمِ ازمه مُوفامه که از طرفِ خُدا اَسته یا ما از پیشِ خود خُو نَقل مُونُم. ۱۸کسی که از خود خُو نَقل مُونه، اُو بُزُرگی خود خُو ره میخایه، مگم کسی که بُزُرگی رَیی کُنِندِه خُو ره طلب مُونه، اُو آدم راست اَسته و دَزُو ناراستی-و-بَدی وجُود نَدره.
۱۹آیا مُوسیٰ شریعت ره دَز شُمو نَدَده؟ مگم هیچ کُدَم شُمو شریعت ره دَ جای نَمیرِید. پس چرا دَ پُشتِ یگ فرصت مِیگردِید تا مَره بُکُشِید؟“ ۲۰مردُم دَ جواب شی گُفت: ”تُو جِندی شُدے؛ کِی میخایه تُو ره بُکُشه؟“ ۲۱عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”ما یگ مُعجزه کدُم و پگ شُمو حَیرو مَندِید. ۲۲دَ حالِیکه مُوسیٰ حُکمِ خَتنه ره دَز شُمو دَد -- اَلبَته اُو نَه از مُوسیٰ، بَلکِه از بابه‌کَلونا مَنده -- و شُمو یگ آدم ره دَ روز آرام خَتنه مُونِید، ۲۳پس اگه یگ آدم دَ روزِ آرام خَتنه مُوشه تاکه شریعت مَیده نَشُنه، چرا شُمو بخاطری که ما تمامِ جِسمِ یگ آدم ره دَ روزِ آرام شفا دَدیم دَ بَلِه مه قار اَستِید؟ ۲۴قضاوَتِ ظاهِری نَکنِید، بَلکِه صادِقانه قضاوَت کنِید!“
۲۵بعضی مردُمِ اورُشَلیم گُفت: ”آیا اِی امُو آدم نِییه که اُونا میخایه اُو ره بُکُشه؟ ۲۶اینه، اِی خُو بَرمَلا توره مُوگیه و اُونا اُو ره هیچ چِیز نَمُوگه. نَه که کٹه‌کَلونا واقعاً مِیدَنه که اِی امُو مسیح اَسته، یا نَمِیدَنه؟ ۲۷ولے مو مِیدَنی که اُو از کُجا یَه. دَ عَینِ حال وختِیکه مسیح ظهُور مُونه هیچ کس پَی نَموفته که اُو از کُجا اَمَده.“ ۲۸اوخته عیسیٰ که دَ خانِه خُدا دَرَو تعلِیم مِیدَد دَ آوازِ بِلند اِعلان کده گُفت: ”شُمو مَره مِینَخشِید و ام خبر دَرید که از کُجا اَستُم. ما از پیشِ خود خُو نَمَدیم، لیکِن امُو که مَره رَیی کده حق اَسته و شُمو اُو ره نَمِینَخشِید. ۲۹ما اُو ره مینَخشُم، چراکه ما از طرفِ ازُو اَمدیم و اُو مَره رَیی کده.“ ۳۰بخاطرِ امزی توره ها اُونا میخاست اُو ره دِستگِیر کُنه، مگم هیچ کس دَ بَلِه ازُو دِست نَندَخت، چراکه هنوز وخت شی نَرسِیدُد.
۳۱دَ عَینِ حال از مینکلِ مردُم غَدر کسا دَزُو ایمان اَوُرد و گُفت: ”وختِیکه مسیح ظهُور مُونه، آیا اُو ازی آدم کده کَلوتَر مُعجزه مُونه؟“ ۳۲فرِیسیا امُو چِیزای ره که مردُم دَ بارِه عیسیٰ شُک شُکَک کده مُوگُفت شِنِید و پیشوایونِ عالی مقام و فرِیسیا چند پَیره‌دار ره رَیی کد تاکه اُو ره دِستگِیر کُنه. ۳۳اوخته عیسیٰ گُفت: ”بَلدِه یگ مُدَتِ دِیگه قد شُمو اَستُم و بعد ازُو دَ دِیرِ امزُو مورُم که مَره رَیی کده. ۳۴ دَ اُو غَیت شُمو مَره مُوپالِید، مگم پَیدا نَمِیتَنِید و دَ جایی که ما اَستُم، شُمو اَمَده نَمِیتنِید.“ ۳۵پس یهُودیا قد یگدِیگِه خُو گُفت: ”اِی آدم دَ کُجا رَیی یَه که مو اُو ره پَیدا نَمِیتَنی؟ نَه که میخایه دَ پیشِ یهُودیای بوره که دَ مینکلِ یونانیا تِیت پَرَک اَسته تا دَ یونانیا تعلِیم بِدیه، یا نَموره؟ ۳۶ خَی اُو چی مقصد دَره که مُوگیه: ’شُمو مَره مُوپالِید، ولے پَیدا نَمِیتنِید‘ و ام مُوگیه، ’دَ جایی که ما اَستُم شُمو اَمَده نَمِیتنِید؟‘“
۳۷دَ روز آخِرِ عِید، یعنی دَ روزِ بُزُرگ، عیسیٰ ایسته شُد و اِعلان کده گُفت: ”کسی که تُشنه یَه، بیل که دَ دِیرِ ازمه بییه و وُچی کُنه. ۳۸کسی که دَز مه ایمان بیره، امُو رقم که نوِشته های مُقَدَّس مُوگیه، از درُونِ ازُو جوی های آبِ حَیات جاری مُوشه.“ ۳۹اِی ره دَ بارِه روح اُلقُدس گُفت که هر کسی که دَزُو ایمان بیره روح اُلقُدس دَز شی دَده مُوشه. ولے روح اُلقُدس تا هنوز عطا نَشُدُد، چراکه عیسیٰ تا اُو غَیت دَ بُزُرگی-و-جلال خُو نَرسِیدُد.
۴۰بعضی کسا از مینکلِ مردُم وختِیکه امی تورا ره شِنِید، گُفت: ”دَ راستی، اِی آدم امُو پَیغمبر اَسته.“ ۴۱بعضی مردُمِ دِیگه گُفت: ”اِی آدم امُو مسیح اَسته.“ و یگ تِعدادِ دِیگه گُفت: ”مسیح خُو از جلِیلیه نَمییه، یا مییه؟ ۴۲آیا نوِشته های مُقَدَّس نَگُفته که مسیح از نسلِ داوُود و از بَیت-لَحَم مییه، از آغِیلی که داوُود دَ اُونجی زِندگی مُوکد؟“ ۴۳پس از خاطرِ عیسیٰ دَ بَینِ مردُم تفرِقه اُفتَد. ۴۴بعضی ازوا میخاست که اُو ره دِستگِیر کنه، مگم هیچ کس دَ بَلِه ازُو دِست نَندَخت.
۴۵وختِیکه پَیره‌دارا دَ دِیرِ پیشوایونِ عالی مقام و فرِیسیا پس اَمَد، اُونا از پَیره‌دارا پُرسان کده گُفت: ”چرا اُو ره نَوُردِید؟“ ۴۶پَیره‌دارا دَ جوابِ ازوا گُفت: ”تا آلی ره هیچ کس رقمِ امزی آدم وَری توره نَگُفته.“ ۴۷اوخته فرِیسیا دَزوا گُفت: ”نَه که شُمو ام گُمراه شُدِید، یا نَشُدِید؟ ۴۸آیا یکی از کٹه‌کَلونا یا فرِیسیا دَزُو ایمان اَوُرده؟ نَه! ۴۹لیکِن امی مردُمِ که شریعت ره نَمُوفامه لعنَتی اَسته.“ ۵۰نِیقودیموس، امُو آدمِ که شاو پیشِ عیسیٰ اَمدُد و یکی ازوا بُود گُفت: ۵۱”آیا شریعتِ ازمو دَ بَلِه یَگو کس فِتوا مِیدیه، بِدُونِ ازی که تورِه شی ره بِشنَوه و بِدَنه که چِیز کار کده؟“ ۵۲اُونا دَ جوابِ ازُو گُفت: ”نَه که تُو ام از جلِیلیه اَستی، یا نِیَستی؟ خُوب تحقِیق کُو و توخ کُو که هیچ پَیغمبر از جلِیلیه ظهُور نَکده.“
۵۳[اوخته هر کس دَ خانِه خُو رفت،