۱بعد از وختای کَلو، زمانی که خُداوند قَومِ اِسرائیل ره از پگِ دُشمنای چارطرف شی آرامی دَدُد و یوشِع پِیر و سالخورده شُده بُود، ۲یوشِع تمامِ اِسرائیل ره قد رِیش سفیدا، رهبرا، قاضی ها و سرکرده های شی کُوی کد و دَزوا گُفت: ”ما پِیر و سالخورده شُدیم. ۳شُمو پگِ چِیزای ره که خُداوند، خُدای شُمو دَ حقِ تمامِ امزی مِلَّت ها بخاطرِ ازشُمو کده، دِیدید، چُون خُداوند، خُدای شُمو بُود که بَلدِه شُمو جنگ کد. ۴اونه، سرزمِینِ امزُو مِلَّت های ره که باقی مَنده قد سرزمِینِ پگِ مِلَّت های که نابُود کدیم، از دریاچِه اُردُن تا دریای کٹه دَ غَرب دَ وسِیلِه پِشک بَلدِه شُمو تقسِیم کدیم تا میراثِ طایفه های شُمو بَشه. ۵خُداوند، خُدای شُمو خود شی اُونا ره از پیشِ رُوی شُمو هَی مُونه و از پیشِ نظر شُمو دُور مُوکُنه و شُمو سرزمِینِ ازوا ره تَصَرُف مُونِید، امُو رقم که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو وعده کده. ۶پس غَدر قَوی بَشِید و فِکر خُو ره بِگِیرِید که تمامِ چِیزای ره که دَ کِتابِ شریعتِ مُوسیٰ نوِشته شُده، دَ جای بَیرِید و ازوا طرفِ چَپ یا راست تاو نَخورِید، ۷تا قد امزی مِلَّت های که دَ مینکل شُمو باقی مَنده داد-و-گِرِفت نَکنِید، نامِ خُدایونِ ازیا ره ذِکر نَکنِید و دَ نامِ ازوا قَسم نَخورِید و اُونا ره عِبادت و سَجده نَکنِید، ۸بَلکِه دَ خُداوند، خُدای خُو محکم بِچَسپِید، امُو رقم که تا اِمروز کدید. ۹چُون خُداوند مِلَّت های کٹه و زورتُو ره از پیشِ رُوی شُمو هَی کده و تا اِمروز هیچ کس نَتنِسته که دَ برابر شُمو ایسته شُنه. ۱۰یگ شُمو هزار نفر ره پیش مُونه، چراکه خُداوند، خُدای شُمو خود شی بَلدِه شُمو جنگ مُونه، امُو رقم که قد شُمو وعده کده. ۱۱پس غَدر کَلو فِکر شُمو بَشه که خُداوند، خُدای خُو ره دوست بِدَنِید. ۱۲لیکِن اگه رُوی گَشتَنده قد باقی‌مَنده های امزی مِلَّت ها که دَ مینکل شُمو باقی مَنده یگجای شُنِید و قد ازیا خیشی کده دُخترونِ ازیا ره بِگِیرِید و اَمیا دُخترونِ ازشُمو ره بِگِیره، ۱۳دَ یقِین بِدَنِید که خُداوند، خُدای شُمو امی مِلَّت ها ره دِیگه از پیشِ رُوی شُمو هَی نَمُونه، بَلکِه اَمیا بَلدِه شُمو دام و تَلَک و بَلدِه پُشت شُمو قَمچی و دَ چِیمای شُمو خار جور مُوشه، تا زمانی که شُمو امزی سرزمِینِ خُوب که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو دَده از بَین بورِید.
۱۴اینه، اِمروز ما دَ راهی مورُم که پگِ زِنده جانای زمی موره و شُمو قد تمامِ دِل و تمامِ جان خُو مِیدَنِید که از پگِ چِیزای خُوب که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو وعده کد، یگ شی ام ناپُوره شُده نَمَند، بَلکِه پگ شی پُوره شُد؛ اَرے، یگ شی ام ناپُوره شُده نَمَند. ۱۵لیکِن بِدَنِید امُو رقم که تمامِ چِیزای خُوب که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو وعده کد بَلدِه شُمو پُوره شُد، امُو رقم خُداوند پگِ چِیزای بَد ره ام دَ بَلِه شُمو میره تا شُمو ره امزی سرزمِینِ خُوب که خُداوند، خُدای شُمو دَز شُمو دَده، نابُود کنه؛ ۱۶اَرے، اگه شُمو از احکامِ عهدِ خُداوند، خُدای خُو که دَز شُمو اَمر کده، سرپیچی کنِید و رفته خُدایونِ بیگَنه ره عِبادت و سَجده کنِید، اوخته آتِشِ غَضَبِ خُداوند دَ خِلاف شُمو دَر مِیگِیره و شُمو امزی سرزمِینِ خُوب که اُو دَز شُمو دَده، دَ زُودی نابُود مُوشِید.“