۱باچه های هارُون ناداب و اَبِیهُو هر دُوی شی آتِشدان خُو ره گِرِفته دَ مَنِه شی آتِش اَندخت و دَ بَلِه آتِش بُخورِ خوشبُوی پاش دَد و آتِشِ غَیرِ مجاز ره دَ حُضُورِ خُداوند تقدِیم کد که دَزوا اُو رقم اَمر نَشُدُد. ۲اوخته یگ آتِش از حُضُورِ خُداوند بُرو اَمَده اُونا ره قُورت کد و اُونا دَ حُضُورِ خُداوند مُرد. ۳و مُوسیٰ دَ هارُون گُفت: ”اینَمی چِیزی اَسته که خُداوند گُفته،
’دَ وسِیلِه کسای که نزدِیک مه مییه ما نِشو مِیدُم که ما مُقَدَّس اَستُم،
و دَ نظرِ پگِ مردُم ما بُزُرگی-و-جلال پَیدا مُونُم.‘“
مگم هارُون چُپ مَند. ۴اوخته مُوسیٰ مِیشائیل و ایلصافان باچه های عُزِیئیل کاکای هارُون ره کُوی کده دَزوا گُفت: ”پیش بیِید و جِنازه های بِرارون خُو ره از پیشِ جایگاهِ مُقَدَّس دَ بُرونِ خَیمه‌گاه بُبرِید.“ ۵پس اُونا نزدِیک اَمَد و از کالا های ازوا گِرِفته اُونا ره از خَیمه‌گاه بُرو بُرد، امُو رقم که مُوسیٰ گُفتُد. ۶بعد ازُو مُوسیٰ دَ هارُون و باچه های شی اِلعازار و اِیتامار گُفت: ”مُویای خُو ره جنگل ایله نَکُنِید و نَه ام جاغِه خُو ره چک کنِید؛ نَشُنه که شُمو ام بُمُرِید و قار-و-غَضَبِ خُدا دَ بَلِه تمامِ جماعت نازِل شُنه. مگم بِرارون شُمو یعنی تمامِ قَومِ اِسرائیل بَلدِه آتِشی که خُداوند رَیی کده دُو بِرار شُمو ره نابُود کد، ماتم مِیگِیره. ۷شُمو از درگِه خَیمِه مُلاقات بُرو نَرَوِید، نَشُنه که بُمُرِید، چراکه روغونِ مَسَحِ خُداوند دَ سر شُمو اَسته.“ پس اُونا دَ مُطابِقِ گُفتِه مُوسیٰ عمل کد.
۸خُداوند قد هارُون گپ زَده گُفت: ۹”تُو و باچه های تُو که قد تُو اَسته، وختِیکه دَ خَیمِه مُلاقات داخِل مُوشِید، شرابِ انگُور و یا شرابِ قَوی وُچی نَکُنِید، نَشُنه که بُمُرِید. اِی یگ حُکمِ دایمی بَلدِه تمامِ نسل های شُمو اَسته. ۱۰شُمو باید بَینِ مُقَدَّس و غَیرِ مُقَدَّس و بَینِ پاک و نَجِس فرق کنِید ۱۱و باید دَ بَنی اِسرائیل تمامِ احکامی ره تعلِیم بِدِید که خُداوند دَ وسِیلِه مُوسیٰ دَزوا گُفته.“
۱۲اوخته مُوسیٰ دَ هارُون و باچه های باقی‌مَندِه شی، اِلعازار و اِیتامار گُفت: ”هدیِه غَلّه-و-دانِه باقی‌مَنده ره از هدیه‌های خاصِ خُداوند بِگِیرِید و اُو ره بِدُونِ خمِیرمایه پُخته کده دَ پالُوی قُربانگاه بُخورِید، چراکه اُو کامِلاً مُقَدَّس اَسته. ۱۳اُو ره دَ یگ جای مُقَدَّس بُخورِید، چراکه اِی حقِ ازتُو و باچه های تُو از هدیه‌های خاصِ خُداوند اَسته، چُون امی رقم دَز مه اَمر شُده. ۱۴ولے سِینِه بِلند شُده و رانِ تقدِیم شُده ره تُو و باچه های تُو و دُخترون تُو دَ یگ جای پاک بُخورِید، چُون اَمیا حقِ ازتُو و حقِ بچکِیچای تُو از قُربانی سلامَتی بَنی اِسرائیل اَسته. ۱۵اُونا رانِ تقدِیم شُده و سِینِه بِلند شُده ره قد چربی هدیه‌های خاص بیره تا دَ عِنوانِ هدیِه بِلند کدَنی دَ حُضُورِ خُداوند بِلند شُنه. اَمیا دَ عِنوانِ حقِ دایمی از تُو و بچکِیچای تُو اَسته، امُو رقم که خُداوند اَمر کده.“
۱۶اوخته مُوسیٰ دَ بارِه بُزِ قُربانی گُناه پُرسان کد و پَی بُرد که سوختَنده شُده. اُو دَ بَلِه اِلعازار و اِیتامار باچه های باقی‌مَندِه هارُون قار شُده گُفت: ۱۷”چرا قُربانی گُناه ره دَ یگ جای مُقَدَّس نَخوردِید، چُون اُو کامِلاً مُقَدَّس اَسته؟ اُو دَز شُمو دَده شُدُد که گُناهِ جماعت ره باله کُنِید و بَلدِه ازوا دَ حُضُورِ خُداوند کِفاره کُنِید. ۱۸اینه، خُونِ ازُو دَ مَنِه جایگاهِ مُقَدَّس اَوُرده نَشُد. شُمو باید اُو ره دَ جایگاهِ مُقَدَّس مُوخوردِید، امُو رقم که اَمر کده بُودُم.“
۱۹اوخته هارُون دَ مُوسیٰ گُفت: ”اینه، اِمروز اُونا قُربانی گُناهِ خُو و قُربانی سوختَنی خُو ره دَ حُضُورِ خُداوند تقدِیم کد، ولے باز ام دَ بَلِه مه امی رقم واقِعه اَمَد. پس اگه اِمروز ما قُربانی گُناه ره مُوخوردُم، آیا اِی دَ نظرِ خُداوند خُوب معلُوم مُوشُد؟“ ۲۰وختی مُوسیٰ امی دلِیل ره شِنِید، دَ نظر شی خُوب معلُوم شُد.