۱خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۲”قد هارُون و باچه های شی و پگِ بَنی اِسرائیل گپ زَده، دَزوا بُگی، ’اینَمی چِیزی اَسته که خُداوند اَمر کده مُوگیه: ۳هر کس که از قَومِ اِسرائیل کُدَم نَرگاو، گوسپو یا بُز ره دَ خَیمه‌گاه و یا بُرو از خَیمه‌گاه حلال کُنه ۴و اُو ره دَ دانِ درگِه خَیمِه مُلاقات نَیره تا دَ عِنوانِ قُربانی بَلدِه خُداوند دَ پیشِ رُوی جایگاهِ خُداوند تقدِیم شُنه، اُو بَلدِه امزُو نفر قتل حِساب مُوشه. اُو خُون ریختَنده و باید از قَوم خُو قطع شُنه. ۵اِی قانُون بَلدِه ازی اَسته که بَنی اِسرائیل بعد ازی قُربانی های خُو ره که دَ بیابو تقدِیم مُونه گِرِفته بیره یعنی اُونا ره بَلدِه خُداوند دَ دانِ درگِه خَیمِه مُلاقات دَ دِیرِ پیشوا بیره و اُونا ره دَ عِنوانِ قُربانی سلامَتی دَ خُداوند تقدِیم کُنه. ۶و پیشوا خُونِ قُربانی ره دَ قُربانگاهِ خُداوند دَ پیشِ درگِه خَیمِه مُلاقات پاش بِدیه و چربی ره دَ عِنوانِ خوشبُوی مَورِدِ پِسَندِ خُداوند بُسوزَنه. ۷اُونا قُربانی‌های خُو ره دِیگه بَلدِه خُدایونِ بُز مانَند تقدِیم نَکُنه که قد پَیرَوی ازوا خودون ره فاحِشه جور کده. اِی باید بَلدِه ازوا دَ تمامِ نسل های ازوا یگ قانُونِ دایمی بَشه.‘
۸ علاوِه ازی دَزوا بُگی، ’هر کسی که از قَومِ اِسرائیل یا از بیگَنه های که دَ مینکلِ ازوا زِندگی مُونه، قُربانی سوختَنی یا قُربانی دِیگه تقدِیم کُنه ۹و اُو ره دَ دانِ درگِه خَیمِه مُلاقات نَیره تا اُو ره دَ خُداوند قُربانی کُنه، اُو نفر باید از قَوم خُو قطع شُنه.
۱۰و هر کسی که از قَومِ اِسرائیل یا از بیگَنه های که دَ مینکلِ ازوا زِندگی مُونه خُون بُخوره، ما رُوی خُو ره دَ ضِدِ امزُو نفرِ که خُون خورده قرار مِیدیُم و اُو ره از مینکلِ قَوم شی قطع مُونُم، ۱۱چراکه زِندگی جاندار دَ خُون بَنداَسته و ما خُون ره دَز شُمو دَدیم تا دَ بَلِه قُربانگاه بَلدِه زِندگی خُو کِفاره کُنِید؛ چُون فقط خُون اَسته که بَلدِه زِندگی کِفاره مِیتنه. ۱۲امزی خاطر ما دَ بَنی اِسرائیل مُوگیُم: دَ مینکل شُمو هیچ کس نَباید خُون بُخوره، نَه شُمو و نَه ام بیگَنه‌های که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه.
۱۳هر کسی که از بَنی اِسرائیل یا از بیگَنه‌های که دَ مینکلِ ازوا زِندگی مُونه کُدَم حَیوان یا مُرغَک ره که خورده مُوشه شِکار مُونه، اُو باید خُون شی ره بِریزَنه و تَی خاک کُنه، ۱۴چراکه زِندگی هر جاندار خُون شی اَسته، یعنی خُون زِندگی شی اَسته. امزی خاطر دَ بَنی اِسرائیل گُفتُم: شُمو باید خُونِ هیچ جاندار ره نَخورِید، چراکه زِندگی هر جاندار خُون شی اَسته؛ هر کسی که اُو ره بُخوره از قَوم قطع مُوشه.
۱۵و هر کسی که گوشتِ حَیوانِ خودمُرده یا گوشتِ حَیوانی ره که تَوَسُطِ دِیگه حَیوان کُشته شُده بُخوره، چی باشِنده اَصلی بَشه، چی بیگَنه، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و قد آو غُسل بِگِیره و اُو تا شام ناپاک مُومنه؛ بعد ازُو پاک مُوشه. ۱۶ولے اگه کالای خُو ره نَشویه و جِسم خُو ره قد آو غُسل نَدیه، اُو جَزای گُناهِ خُو ره مِینگره.‘“