۱اِی مرحَله های سَفرِ بَنی اِسرائیل اَسته غَیتِیکه اُونا از سرزمِینِ مِصر قد لشکرهای خُو دَ رهبری مُوسیٰ و هارُون کوچ کد. ۲مُوسیٰ دَ اَمرِ خُداوند کوچ کدونِ ازوا ره مُطابِقِ مرحَله های سَفرِ ازوا نوِشته کد؛ و اینیا مرحَله های سَفرِ ازوا مُطابِقِ کوچ کدونِ ازوا اَسته:
۳اُونا دَ ماهِ اوّل از رعمسیس کوچ کد؛ دَ روزِ پوزدَھُمِ ماهِ اوّل، دَ روزِ بعد از پِصَح بَنی اِسرائیل دَ پیشِ نظرِ پگِ مِصریا قد سربِلندی ازُونجی بُر شُد، ۴دَ حالی که مِصریا باچه های اوّلباری خُو ره که خُداوند دَ مینکلِ ازوا کُشتُد دَفن مُوکد. خُداوند دَ بَلِه خُدایونِ ازوا ام قضاوَت ره اِجرا کد.
۵پس بَنی اِسرائیل از رعمسیس کوچ کده دَ سُکوت خَیمه زَد.
۶و از سُکوت کوچ کده دَ ایتام که دَ بَغلِ بیابو اَسته خَیمه زَد.
۷و از ایتام کوچ کده پس سُونِ پی-هَحِیروت رفت که رُوی دَ رُوی بَعل صَفون اَسته و دَ پیشِ مِیگدال خَیمه زَد.
۸و از پی‌هَحِیروت کوچ کده از مینکلِ دریای سُرخ دَ بیابو تیر شُد و دَ بیابونِ ایتام سِه روز سَفر کده دَ ماره خَیمه زَد.
۹و از ماره کوچ کده دَ ایلِیم اَمَد؛ دَ ایلِیم دوازده چشمِه آو و هفتاد دِرختِ خُرما بُود و اُونا دَ اُونجی خَیمه زَد.
۱۰و از ایلِیم کوچ کده دَ بَغلِ دریای سُرخ خَیمه زَد.
۱۱و از دریای سُرخ کوچ کده دَ بیابونِ سِین خَیمه زَد.
۱۲و از بیابونِ سِین کوچ کده دَ دُفقه خَیمه زَد.
۱۳و از دُفقه کوچ کده دَ اَلُوش خَیمه زَد.
۱۴و از اَلُوش کوچ کده دَ رفِیدِیم خَیمه زَد و دَ اُونجی آو نَبُود که مردُم وُچی کُنه.
۱۵و از رفِیدِیم کوچ کده دَ بیابونِ سِینا خَیمه زَد.
۱۶و از بیابونِ سِینا کوچ کده دَ قِبروت-هَتاوه خَیمه زَد.
۱۷و از قِبروت-هَتاوه کوچ کده دَ حَصیروت خَیمه زَد.
۱۸و از حَصیروت کوچ کده دَ رِتمه خَیمه زَد.
۱۹و از رِتمه کوچ کده دَ رِمّون-فارِص خَیمه زَد.
۲۰و از رِمّون-فارِص کوچ کده دَ لِبنه خَیمه زَد.
۲۱و از لِبنه کوچ کده دَ رِسّه خَیمه زَد.
۲۲و از رِسّه کوچ کده دَ قِهیلاته خَیمه زَد.
۲۳و از قِهیلاته کوچ کده دَ کوهِ شافِر خَیمه زَد.
۲۴و از کوهِ شافِر کوچ کده دَ حَراده خَیمه زَد.
۲۵و از حَراده کوچ کده دَ مَقِهیلوت خَیمه زَد.
۲۶و از مَقِهیلوت کوچ کده دَ تاحَت خَیمه زَد.
۲۷و از تاحَت کوچ کده دَ تارَح خَیمه زَد.
۲۸و از تارَح کوچ کده دَ مِتقه خَیمه زَد.
۲۹و از مِتقه کوچ کده دَ حَشمونه خَیمه زَد.
۳۰و از حَشمونه کوچ کده دَ مُسیروت خَیمه زَد.
۳۱و از مُسیروت کوچ کده دَ بَنی-یَعقان خَیمه زَد.
۳۲و از بَنی-یَعقان کوچ کده دَ حور-هاگِدگاد خَیمه زَد.
۳۳و از حور-هاگِدگاد کوچ کده دَ یُطباته خَیمه زَد.
۳۴و از یُطباته کوچ کده دَ عَبرونه خَیمه زَد.
۳۵و از عَبرونه کوچ کده دَ عِصیون-جابَر خَیمه زَد.
۳۶و از عِصیون-جابَر کوچ کده دَ بیابونِ صِین، یعنی دَ قادِش خَیمه زَد.
۳۷و از قادِش کوچ کده دَ پالُوی کوهِ هور دَ سرحدِ سرزمِینِ اِدوم خَیمه زَد. ۳۸هارُون پیشوا دَ اَمرِ خُداوند دَ کوهِ هور بُر شُد و دَ امُونجی فَوت کد؛ اِی واقِعه دَ روزِ اوّلِ ماهِ پَنجُمِ سالِ چِلُم بعد از بُر شُدونِ بَنی اِسرائیل از سرزمِینِ مِصر رُخ دَد. ۳۹هارُون یگ صد و بِیست و سِه ساله بُود که دَ کوهِ هور فَوت کد.
۴۰یگ کِنعانی که پادشاهِ عَراد بُود و دَ جنُوبِ سرزمِینِ کِنعان حُکمرانی مُوکد، از اَمَدونِ بَنی اِسرائیل خبر شُد.
۴۱اوخته اُونا از کوهِ هور کوچ کده دَ صَلمونه خَیمه زَد.
۴۲و از صَلمونه کوچ کده دَ فُونون خَیمه زَد.
۴۳و از فُونون کوچ کده دَ اوبوت خَیمه زَد.
۴۴و از اوبوت کوچ کده دَ عَیی-عَبارِیم دَ سرحدِ موآب خَیمه زَد.
۴۵و از عَیِیم کوچ کده دَ دِیبون-جاد خَیمه زَد.
۴۶و از دِیبون-جاد کوچ کده دَ عَلمون-دِبلاتایم خَیمه زَد.
۴۷و از عَلمون-دِبلاتایم کوچ کده دَ کوه های عَبارِیم رُوی دَ رُوی کوهِ نِبو خَیمه زَد.
۴۸و از کوه های عَبارِیم کوچ کده دَ دَشت های موآب نزدِیکِ دریای اُردُن رُوی دَ رُوی شارِ اَریحا خَیمه زَد. ۴۹اَرے، اُونا دَ بَغلِ اُردُن خَیمه زَد و خَیمه های ازوا از بَیت-یشِیموت تا آبِل-شِطِیم دَ دَشت های موآب اِدامه دَشت.
۵۰خُداوند دَ دَشت های موآب دَ بَغلِ اُردُن رُوی دَ رُوی اَریحا قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۵۱”قد بَنی اِسرائیل توره گُفته دَزوا بُگی: ’وختِیکه از دریای اُردُن دَ سرزمِینِ کِنعان تیر شُدِید، ۵۲شُمو تمامِ باشِنده های امزُو سرزمی ره از پیشِ رُوی خُو هَی کُنِید، پگِ سنگای شَکلدارِ ازوا ره خَراب کُنِید، تمامِ بُت‌ھای ریختَنده شُدِه ازوا ره بیرو کُنِید و تمامِ جای های عِبادتِ ازوا ره از بَین بُبرِید. ۵۳شُمو امُو سرزمی ره تَصَرُف کُنِید و دَز شی جای-دَ-جای شُنِید، چُون ما اُو سرزمی ره دَز شُمو دَدیم که صاحِبِ ازُو شُنِید. ۵۴امُو سرزمی ره دَ وسِیلِه پِشک دَ مُطابِقِ طایفه های خُو تقسِیم کُنِید، بَلدِه طایفِه کٹه، تقسِیمِ کٹه بِدِید و بَلدِه طایفِه ریزه، تقسِیمِ ریزه بِدِید. بَلدِه هر کس دَ هر جای که پِشک شی بُر شُد، امُو جای ازُو بَشه. شُمو باید زمی ره دَ مُطابِقِ طایفه های بابه‌کَلونای خُو تقسِیم کُنِید. ۵۵اگه شُمو باشِنده های امزُو سرزمی ره از پیشِ رُوی خُو هَی نَکُنِید، اوخته کسای ره که از جمِ ازوا باقی میلِید، مِثلِ خار دَ چِیمای شُمو و مِثلِ تیغ دَ بَغل های شُمو مُوشه و بَلدِه شُمو دَ سرزمِینی که جای-دَ-جای مُوشِید، دَردِ سر جور مُوشه. ۵۶و ما امُو کار ره که قَصد کدیم دَ حقِ ازوا انجام بِدیُم، دَ حقِ ازشُمو انجام مِیدیُم.‘“