خَزانِه گوهربارِ - ضَرب اُلمَثَل های سُلَیمان پادشاه

بَخشِ ۲۷

۱دَ بارِه صَباحِ خُو پُف-و-پَٹاق نَکُو،

چراکه نَمِیدَنی صَباح چی واقِعه مُوشه.

۲بیل که نفرِ دِیگه از تُو تعرِیف کُنه، نَه که دانِ خود تُو،

و یَگو شخصِ دِیگه تُو ره خُوب بُگه، نَه که زِبونِ خود تُو.

۳سنگ گِرَنگ اَسته و ریگ وَزندار،

مگم تَحَمُلِ آدمِ جاهِل که دِیگرو ره تُش مُوکُنه از هر دُو کده سخت‌تَره.

۴قار پُر از ظُلم اَسته و غَضَب مِثلِ سیل،

مگم کِی مِیتنه دَ برابرِ همچِشمی ایسته شُنه؟

۵سرزنِشِ علَنی

از مُحَبَتِ تاشَکی بِهتر اَسته.

۶زَخمای که از طرفِ دوست دَ وجُود مییه از وفاداری شی اَسته،

مگم ماخ های کَلونِ دُشمو، از دُشمَنی شی.

۷کَورِه سیر حتیٰ از عسَل ام بَد شی مییه،

مگم بَلدِه آدمِ گُشنه هر چِیزی تَلخ ام شِیرِینه.

۸آدمِ که از خانِه خُو دُور و سرگردو مُوشه،

رقمِ مُرغاک اَلّی اَسته که از وار خُو دُور شُده بَشه.

۹روغو و عَطر دِل ره خوش مُونه،

و مشوَرِه که از تَی دِلِ دوست بَشه، شِیرِینه.

۱۰دوستِ خود خُو ره و دوستِ آتِه خُو ره هیچ غَیت ایله نَکُو،

و دَ وختِ مُصِیبت دَ خانِه بِرار خُو نَرو.

همسایِه نزدِیک از بِرارِ دُور کده بِهتر اَسته.

۱۱باچِه مه، دانایی ره یاد بِگِیر و دِل مَره خوش کُو،

تا کسای که میخایه مَره ملامَت کُنه، جواب شی ره بِدیُم.

۱۲آدمِ هُوشیار بَلا ره مِینگره و خود ره تاشه مُونه،

مگم آدمِ نادو پیش موره و خود ره گِرِفتار مُونه.

۱۳کسی که ضامِنِ شخصِ بیگَنه شُده، کالای شی ره گِرَو بِگِیر

و امُو چِیز شی ره مِثلِ گِرَو نِگاه کُو، چراکه اُو ضامِنِ خاتُونِ بیگَنه شُده.

۱۴کسی که صَباح‌گاه باله شُده دَ دوست خُو دَ آوازِ بِلند دُعای خَیر مُونه،

دُعای شی بَلدِه خود شی نالَت حِساب مُوشه.

۱۵خاتُونِ جنجالی و چَقَکِ دَوام دار دَ روزِ بارِش،

هر دُوی شی یگ رقم اَسته.

۱۶کسی که میخایه ازُو جِلَوگِیری کُنه

رقمِ کسی اَسته که میخایه دَمِ باد ره بِگِیره،

یا اِی که روغو ره قد چنگلِ دِست خُو بِگِیره.

۱۷امُو رقم که آیین، آیین ره تیز مُونه،

یگ آدم ام مِیتنه عقل-و-هُوشِ دوست خُو ره تیز کُنه.

۱۸کسی که دِرختِ انجِیر ره پروَرِش مُونه از میوِه شی مُوخوره،

و کسی که اَرباب خُو ره خِدمت مُونه، اُو صاحِبِ آبرُو مُوشه.

۱۹رقمی که آو رُوی اِنسان ره نِشو مِیدیه،

امُو رقم دِلِ اِنسان ام اَصلیَت شی ره نِشو مِیدیه.

۲۰رقمی که عالمِ مُردا و دوزَخ هیچ وخت سیر نَمُوشه،

امُو رقم چِیمای اِنسان ام سیر نَمُوشه.

۲۱جامِ زَرگری بَلدِه نُقره آو کدو و دُکو بَلدِه آزمایشِ طِلّا یَه،

مگم اِنسان از دانِ صِفَت​گَر خُو شِنَخته مُوشه.

۲۲آدمِ جاهِل ره حتیٰ اگه قد دانه​باب قتی

دَ مَنِه اُوغُور اَندخته قد دِستِه شی بُکُوی،

باز ام جهالَت شی گُم نَمُوشه.

۲۳دَ حالِ رَمِه خُو خُوب هُوش خُو ره بِگِیر

و دَ بَلِه گَلِه خُو تَوَجُه کُو،

۲۴چراکه مال-و-دَولتِ دُنیا دایمی نِییه،

و تاج-و-تَختِ یگ پادشاه ام تا اَبَد بَلدِه نسل شی باقی نَمُومَنه.

۲۵وختِیکه علف تامو شُد،

حاصِلِ نَو سَوز مُونه و علفِ کوهِستو دِرَو مُوشه،

۲۶اُو غَیت گوسپندو بَلدِه کالای تُو پاشُم مِیدیه،

و فروشِ ٹَکه ها، قِیمَتِ زمی خرِیدو ره بَلدِه تُو تَیار مُونه،

۲۷و شِیرِ بُزا بَلدِه خوراکِ خود تُو و خوراکِ خانَوار تُو

و ام بَلدِه پَروَرِشِ کنِیزای تُو بَس مُونه.