۱اَی خُداوند، دُعای مَره بِشنَو؛
بیل که ناله-و-فریاد مه دَ پیش تُو بِرَسه.
۲رُوی خُو ره از مه تاشه نَکُو؛
دَ روزِ مُشکِلات-و-سختی مه
گوش خُو ره سُون ازمه بِگِیر
و روزی که تُو ره کُوی مُونُم،
دَ زُودی دُعای مَره قبُول کُو.
۳چُون روزای عُمر مه رقمِ دُود اَلّی تیر مُوشه
و استُغونای مه رقمِ قوغ مُوسوزه.
۴دِل مه رقمِ عَلف پایمال و خُشک شُده،
و ما خوردونِ نان خُو ره پُرمُشت مُونُم.
۵بخاطرِ آه-و-نالِه بِلند مه،
استُغونای مه دَ پوست مه چسپِیده.
۶ما رقمِ بُومِ بیابو شُدیم؛
رقمِ بُومِ ریزگَک که دَ خَرابه ھا اَسته.
۷ما دِراز کشِیده بیدار مُومنُم؛
ما رقمِ گُنجِشکِ لبِ بام تنها شُدیم.
۸تمامِ روز دُشمنای مه مَره طعنه مِیدیه؛
کسای که دَ بَلِه مه رِیشخَندی مُونه مَره دَو مِیزَنه.
۹ما خگِشتر ره رقمِ نان مُوخورُم
و چِیزی ره که وُچی مُونُم قد آودِیدِه مه گٹ اَسته،
۱۰ اِی بخاطرِ قار و غَضَبِ ازتُو یَه،
چراکه تُو مَره باله کدی و دَ زمی زَدی.
۱۱روزای مه رقم سایِه دَمِ شام شُده؛
ما رقمِ عَلف پژمُرده شُدیم.
۱۲لیکِن تُو اَی خُداوند، تا اَبَد دَ بَلِه تَخت شِشتے؛
ذِکرِ نام تُو نسل اَندر نسل باقی مُومنه.
۱۳تُو باله مُوشی و دَ صَھیون دِلسوزی مُونی،
چُون وخت شی اَسته که دَزُو لُطف-و-مِهربانی کُنی؛
اَرے، زمانِ تعیین شُده رسِیده.
۱۴چراکه خِدمتگارای تُو سنگای ازُو ره دوست دَره
و دَ خاک شی دِلسوز اَسته.
۱۵مِلَّت ها از نامِ خُداوند مِیتَرسه
و تمامِ پادشایونِ زمی از بُزُرگی-و-جلالِ ازُو،
۱۶چراکه خُداوند صَھیون ره آباد مُونه
و قد بُزُرگی-و-جلال خُو ظاھِر مُوشه.
۱۷اُو دَ دُعای مردُمای مُسکِین-و-بیچاره تَوَجُه مُونه
و دُعای ازوا ره خار-و-حقِیر حِساب نَمُونه.
۱۸بیل که اِی بَلدِه نسلِ آینده نوِشته شُنه،
تا قَومی که دَ آینده خَلق مُوشه خُداوند ره حمد-و-ثنا بُگیه؛
۱۹چُون اُو از جایگاهِ بِلند و مُقَدَّس خُو توخ کد،
خُداوند از عالمِ باله سُون زمی نظر اَندخت،
۲۰تا نالِه اَسِیرا ره بِشنَوه
و کسای ره که دَ مَرگ محکُوم اَسته، آزاد کنه؛
۲۱تا اُونا نامِ خُداوند ره دَ صَھیون اِعلان کُنه
و حمد-و-ثنای شی ره دَ اورُشَلیم بُگیه،
۲۲دَ غَیتِیکه قَوم ها یگجای مُوشه
و مردُمِ مَملَکَت ها مییه تا خُداوند ره پرَستِش کنه.
۲۳ خُداوند دَ نِیمِه راه قُوَت مَره از مه گِرِفته
و روزای عُمر مَره کوتاه کده.
۲۴ما گُفتُم:
”اَی خُدای مه، مَره دَ نِیمِ عُمر مه از بَین نَبَر،
اَی که سال ھای تُو نسل اَندر نسل اِدامه دَره.
۲۵تُو دَ زمانِ قدِیم بُنیادِ زمی ره ایشتی
و آسمونا کارِ دِستای ازتُو یَه.
۲۶اُونا نیست مُوشه، لیکِن تُو باقی مُومنی؛
اُونا پگ شی رقمِ کالا کُهنه-و-فرسُوده مُوشه؛
تُو اُونا ره رقمِ لِباس تبدِیل مُونی
و اُونا از بَین موره.
۲۷لیکِن تُو امُو اَستی که بُودی
و سال های تُو خلاصی نَدره.
۲۸بچکِیچای خِدمتگارای تُو دَ اَمنیَت زِندگی مُونه
و نسلِ ازوا دَ حُضُور تُو اُستوار باقی مُومنه.“