۱خُداوند ره شُکر-و-سِپاس بُگِید، چراکه اُو نیکو یَه
و رَحمت شی اَبَدی اَسته؛
۲بیل که امی ره بازخرِید شُده های خُداوند بُگیه
امُو کسا که خُداوند اُونا ره از دِستِ دُشمو بازخرِید کد
۳و اُونا ره از سرزمِین ها جم کد،
از شَرق و غَرب، از شمال و از جنُوب.
۴بعضی ها دَ بیابونِ خُشک سرگردو شُد
و راهِ شاری ره که جای بُود-و-باش بَشه، پَیدا نَتنِست.
۵اُونا گُشنه و تُشنه شُد
و جانِ ازوا دَ وجُودِ ازوا از حال رفت.
۶اوخته اُونا دَ غَیتِ مُشکِلات-و-سختی خُو دَ پیشِ خُداوند ناله-و-فریاد کد
و اُو اُونا ره از پریشانی های ازوا خلاص کد.
۷ خُداوند اُونا ره از راهِ راست هِدایت کد،
تا اُونا دَ شاری دَر اَمَد که جای بُود-و-باش بُود.
۸بیل که اُونا خُداوند ره بخاطرِ رَحمت شی شُکر-و-سِپاس بُگیه
و بخاطرِ کارای عجِیب شی که اُو بَلدِه بَنی آدم انجام دَده،
۹چراکه اُو جانِ تُشنه ره سیرآو مُونه
و جان گُشنه ره قد چِیزای خُوب سیر مُوکُنه.
۱۰بعضی ها دَ ترِیکی و سایِه مَرگ شِشت،
دَ بَندِ ظُلم و زَنجِیرای آینی؛
۱۱چراکه اُونا قد کلامِ خُدا مُخالِفَت کدُد
و مشوَرِه قادِرِ مُتعال ره خار-و-حقِیر حِساب کدُد.
۱۲پس خُدا دِل های ازوا ره دَ زیرِ بارِ زَحمتِ سخت خَم کد؛
اُونا لخشِید و هیچ مَدَدگاری نَبُود.
۱۳اوخته اُونا دَ غَیتِ مُشکِلات-و-سختی خُو دَ پیشِ خُداوند ناله-و-فریاد کد
و اُو اُونا ره از پریشانی های ازوا نِجات دَد.
۱۴ خُداوند اُونا ره از ترِیکی و سایِه مَرگ بُرو اَوُرد
و زَولانه های ازوا ره مَیده کد.
۱۵بیل که اُونا خُداوند ره بخاطرِ رَحمت شی شُکر-و-سِپاس بُگیه،
و بخاطرِ کارای عجِیب شی که اُو بَلدِه بَنی آدم انجام دَده.
۱۶چراکه اُو درگه های بورنزی ره مَیده کده
و پُشت‌بَند های آینی ره پاره.
۱۷بعضی ها لَوڈه شُده راه های سرکشی ره اِنتِخاب کد
و بخاطرِ شرارَت های خُو دَ مُصِیبت گِرِفتار شُد.
۱۸جانِ ازوا از هر رقم خوراک کِرک مُوکد
و اُونا دَ درگه های مَرگ نزدِیک شُدُد.
۱۹اوخته اُونا دَ غَیتِ مُشکِلات-و-سختی خُو دَ پیشِ خُداوند ناله-و-فریاد کد
و اُو اُونا ره از پریشانی های ازوا نِجات دَد.
۲۰اُو کلام خُو ره رَیی کد و اُونا ره شفا دَده
از نابُودی خلاصی دَد.
۲۱بیل که اُونا خُداوند ره بخاطرِ رَحمت شی شُکر-و-سِپاس بُگیه
و بخاطرِ کارای عجِیب شی که اُو بَلدِه بَنی آدم انجام دَده.
۲۲و بیل که اُونا قُربانی های شُکرگُزاری تقدِیم کُنه
و کارای ازُو ره قد خوشحالی نقل کُنه.
۲۳بعضی ها قد کِشتی ھا دَ دریا رفت
و دَ آو های کَلو مشغُولِ کار-و-بار شُد.
۲۴اُونا کارای خُداوند
و اعمالِ عجِیبِ ازُو ره دَ غَوُجی دریا دِید.
۲۵چُون اُو توره گُفت و بادِ طوفانی پَیدا شُد
که جلپه های دریا ره دَ شور اَوُرد.
۲۶اُونا سُون آسمو باله مورفت
و دَ غَوُجی دریا تاه میمَد،
دَ امزُو واقعِه بَد، خُونِ کِشتی‌وانا دَ جان شی خُشک شُدُد.
۲۷اُونا رقمِ آدمای نَشه چَپه مُوشُد و باله مُوشُد
و عقلِ ازوا از کار اُفتَدُد.
۲۸اوخته اُونا دَ غَیتِ مُشکِلات-و-سختی خُو دَ پیشِ خُداوند ناله-و-فریاد کد
و اُو اُونا ره از پریشانی های ازوا بُرو اَوُرد.
۲۹ خُداوند طوفان ره بَند کد
و جلپه ها آرام شُد.
۳۰اوخته اُونا خوش شُد، چراکه جلپه ها آرام شُد
و اُو اُونا ره دَ بندری که مقصدِ ازوا بُود رَسَند.
۳۱بیل که اُونا خُداوند ره بخاطرِ رَحمت شی شُکر-و-سِپاس بُگیه
و بخاطرِ کارای عجِیب شی که اُو بَلدِه بَنی آدم انجام دَده.
۳۲و بیل که اُونا دَ مینکلِ جماعتِ مردُم خُداوند ره حمد-و-ثنا بُگیه
و اُو ره دَ مجلِسِ رِیش سفیدا سِتایش کُنه.
۳۳اُو دریاچه ها ره دَ بیابو تبدِیل مُونه
و چشمه های آو ره دَ زمِینِ تُشنه-و-خُشک؛
۳۴و زمِینِ حاصِلخیز ره دَ شوره‌زار،
بخاطرِ شرارَتِ باشِنده های شی.
۳۵اُو بیابو ره دَ نَوُر های آو تبدِیل مُونه
و زمِینِ خُشک ره دَ چشمه های آو؛
۳۶اُو آدمای گُشنه ره دَ اُونجی جای-دَ-جای مُونه
تا اُونا بَلدِه بُود-و-باش خُو یگ شار آباد کُنه.
۳۷اُونا زمِینای خُو ره کِشت مُونه و دَ باغ های انگُور خُو تاک مِیشَندَنه،
و حاصِلِ بےاندازه دَ دِست میره.
۳۸ خُداوند اُونا ره بَرکت مِیدیه تا تِعدادِ ازوا غَدر کَلو شُنه
و نَمیله که گَله-و-رمِه ازوا کَم شُنه.
۳۹وختِیکه تِعدادِ ازوا کَم شُنه
و اُونا دَ وسِیلِه ظُلم و مُشکِلات و غَم خار-و-ذلِیل شُنه،
۴۰ خُداوند دَ بَلِه حُکمرانا خاری-و-ذِلَت میره
و اُونا ره دَ بیابونی که هیچ راه نَدره سرگردو مُونه؛
۴۱لیکِن آدمای مُحتاج ره از مُصِیبت بُرو میره
و خانَوارِ ازوا ره رقمِ رمه ها کَلو مُوکُنه.
۴۲آدمای راستکار اِی ره مِینگره و خوشحال مُوشه،
ولے تمامِ آدمای شرِیر دان خُو ره بسته مُونه.
۴۳کِی دانا اَسته؟ بیل که هر آدمِ دانا دَ امزی باره فِکر کُنه
و رَحمت های خُداوند ره پَی بُبره.