کِتابِ مُکاشفه

بَخشِ ۱۲

خاتُو و اَژدار

۱بعد ازُو یگ علامَتِ بُزُرگ دَ آسمو ظاهِر شُد: یگ خاتُو قد آفتَو پوشَنده شُدُد و ماهتَو دَ زیرِ پایای شی بُود و دَ سر خُو یگ تاج از دوازده سِتاره دَشت. ۲اُو شِکامتُو بُود و از دَردِ زَیدو و عذابِ اَولاد پَیدا کدو ناله-و-فریاد مُوکد. ۳بعد ازُو یگ علامَتِ دِیگه دَ آسمو دِیده شُد: دَ اُونجی یگ اَژدارِ کٹِه سُرخ رنگ بُود که هفت سر و دَه شاخ دَشت و دَ بَلِه هفت سر شی هفت تاج بُود، ۴و دُمِ ازُو یگ سِوّمِ سِتاره های آسمو ره جَم کد و دَ زمی پورته کد. اوخته اَژدار دَ پیشِ رُوی امزُو خاتُونِ که دَ حالِ زَیدو بُود، ایسته شُد تا امی که باچِه ازُو پَیدا شُنه، باچِه شی ره قُورت کُنه. ۵اوخته امُو خاتُو یگ باچه زَید که اُو قد تَیاقِ آینی دَ بَلِه تمامِ مِلَّت ها حُکمرانی مُونه؛ و باچِه ازُو دَ حُضُورِ خُدا و تَخت شی بُرده شُد. ۶و خودِ خاتُو دَ بیابو دُوتا کد، دَ یگ جای که از طرفِ خُدا بَلدِه شی آماده شُدُد تا مُدَتِ یگ هزار و دُو صد و شصت روز دَ اُونجی ازُو نِگاهداری شُنه.

۷اوخته دَ آسمو جنگ دَر گِرِفت. مِیکائیل و ملایکه های شی قد اَژدار جنگ کد و اَژدار و ملایکه های ازُو ام قد ازوا جنگ کد. ۸لیکِن اَژدار نَتنِست پیروز شُنه و دِیگه بَلدِه ازوا دَ آسمو جای نَمَند. ۹اَژدارِ کٹه تاه پورته شُد، اَرے امُو مارِ قدِیمی که نام شی اِبلِیس و شَیطو اَسته و تمامِ دُنیا ره گُمراه مُونه، دَ زمی پورته شُد و ملایکه های ازُو قد شی قتی پورته شُد.

۱۰اوخته یگ آوازِ بِلند ره از آسمو شِنِیدُم که مُوگُفت:

”آلی نِجات و قوَّت و پادشاهی خُدای مو

و قُدرتِ مسیح ازُو بَرمَلا شُد،

چُون مُدَعی بِرارون مو

که شاو و روز دَ حُضُورِ خُدا دَ بَلِه ازوا تُهمَت مُوکد،

تاه پورته شُد.

۱۱اُونا دَ وسِیلِه خُونِ باره

و دَ وسِیلِه تورِه شاهِدی خُو دَ بَلِه ازُو پیروز شُد،

چُون اُونا زِندگی خُو ره دَ اندازِه دوست نَدَشت که از مَرگ بِتَرسه.

۱۲پس اَی آسمونا و باشِنده های شی،

خوشی کُنِید!

لیکِن وای دَ حال شُمو، اَی زمی و دریا،

چراکه اِبلِیس قد خَشم-و-قارِ کَلو دَ بَلِه شُمو تاه اَمَده،

چُون اُو مِیدَنه که وخت شی کم اَسته.“

۱۳وختی اَژدار دِید که دَ زمی پورته شُده، اُو پُشتِ امزُو خاتُو ره گِرِفت که باچه زَیدُد. ۱۴لیکِن بَلدِه خاتُو دُو بالِ بُرگُجِ کٹه دَده شُد تا دَ امزُو جای که دَ بیابو بَلدِه شی آماده شُدُد، پَرواز کُنه، دَ جایی که بَلدِه یگ زمان و زمان ها و نِیم زمان، دُور از نظرِ مار از شی نِگاهداری مُوشه. ۱۵اوخته مار از پُشت خاتُو، از دان خُو رقمِ دریا آو ایله کد تا سیل شی اُو ره گِرِفته بُبره. ۱۶مگم زمی دَ خاتُو کومَک کده دان خُو ره واز کد و دریای ره که اَژدار از دان خُو ایله کدُد، قُورت کد. ۱۷اوخته اَژدار دَ بَلِه خاتُو قار شُد و رفت تا قد اَولادای باقی مَندِه شی جنگ کُنه که احکامِ خُدا ره دَ جای میره و شاهِدی عیسیٰ ره محکم مِیگِیره. ۱۸پس اَژدار دَ بَلِه ریگِ دریا ایسته شُد.