۱په ازل کښے کلام وو اَؤ کلام دَ خُدائے څخه وو اَؤ کلام خُدائے وو، ۲دغه په ازل کښے دَ خُدائے څخه وو. ۳اَؤ دَ هغۀ په وسيله ټول څيزُونه په وجُود کښے راغلل. څۀ چه په وجُود کښے راغلل، يو څيز هم بغير دَ هغۀ نه په وجُود کښے رانۀ غے. ۴په هغۀ کښے ژوندون وو اَؤ هم دغه ژوندُون دَ بنى آدمو نُور وو. ۵اَؤ نُور په تيارۀ کښے ځليږى اَؤ تيارۀ پرے هيڅ کله هم غالبه نۀ شوه.
۶يحيىٰ نومے يو سړے دَ خُدائے له طرفه راغے. ۷هغه دَ نور دَ شهادت دَ پاره راغے چه ټول خلق دَ هغۀ په وسيله ايمان راؤړى. ۸هغه په خپله خو نُور نۀ وو ليکن دَ نُور دَ شهادت دَ پاره راغے. ۹اَؤ حقيقى نُور چه هر يو بنى آدم روښانه کوى هغه لا دُنيا ته راتلونکے وو.
۱۰هغه په دُنيا کښے وو اَؤ دُنيا دَ هغۀ په وسيله په وجُود کښے راغله خو دُنيا هغه ونۀ پيژندلو. ۱۱هغه خپل ځائے ته راغے خو دَ هغۀ خپلوانو هغه قبُول نۀ کړو. ۱۲خو کومو خلقو چه قبُول کړو هغوئ ته ئے دا حق ورکړو چه دَ خُدائے اَؤلاد شى يعنى هغوئ چه دَ هغۀ په نامه ايمان راؤړى، ۱۳چه نۀ له وينے نه اَؤ نۀ له جسمانى شوق اَؤ نۀ دَ اِنسانى پلار په اِرادے بلکه له خُدائے نه پيدا شو.
۱۴نو کلام جُسه شو اَؤ هغه زمُونږ سره اوسيدو اَؤ مُونږ دَ هغۀ لوئى وليده، داسے لوئى لکه چه دَ پلار دَ يو زوئے چه په فضل اَؤ حقيقت معمُور وى.
۱۵يحيىٰ دَ هغۀ په حق کښے شاهدى وکړله. هغۀ په چغو ووئيل چه ”دا هغه سړے دے چه ما ئے ذکر کړے وو يعنے دا چه هغه څوک چه له ما نه وروستو راځى هغه له ما نه وړُومبے شو، زَۀ چه پيدا کيدم نو هغه وو.“
۱۶ځکه چه مُونږ ټولو دَ هغۀ دَ کُلهمى معمُورتيا نه په فضل باندے فضل ومُوندلو. ۱۷ځکه چه شريعت دَ مُوسىٰ په وسيله ورکړے شو خو فضل اَؤ حقيقت دَ عيسىٰ مسيح په وسيله راغلل. ۱۸خُدائے چرے هيچا نۀ دے ليدلے بے له خُدائے دَ يو زوئے نه، هغه څوک چه دَ پلار په غيږ کښے دے اَؤ هم پلار هغۀ ښکاره کړے دے.
۱۹دَ يحيىٰ ګواهى دا وه، کله چه يهوديانو له بيتُ المُقدس نه کاهنان اَؤ ليويان دَ دے تپوس دَ پاره وروليږل چه دا معلُومه کړى چه تۀ څوک يئے؟
۲۰هغۀ اِقرار وکړو اَؤ اِنکار ئے ونۀ کړو، خو اِقرار ئے وکړو چه ”زَۀ مسيح نۀ يم.“
۲۱هغوئ ترے تپوس وکړو چه ”بیا نو تهٔ څه یۓ؟ تهٔ الیاس یۓ څهٔ؟“
هغه جواب ورکړو چه ”نه، زهٔ هغهٔ هُم نه یم.“
”تۀ هغه نبى يئے څۀ چه مُونږ ئے په اِنتظار کښے يُو؟“
هغۀ ځواب ورکړو چه ”نه.“
۲۲هغوئ بيا تپوس وکړو چه ”بيا نو تۀ يئے څوک؟ ځکه چه مُونږ چا را استولى يُو هغوئ له جواب ورکړُو. تۀ دَ خپل ځان په حقله څۀ وايئے؟“
۲۳هغۀ ورته جواب ورکړو چه ”زَۀ په بيابان کښے دَ نعرے وهُونکى آواز يم چه : ”دَ مالِک لار نيغه کړئ،“ لکه چه يشعياه نبى وئيلى وُو.“
۲۴ځنے فريسيان چه په جرګه کښے راغلى وُو ۲۵دَ هغۀ نه ئے تپوس وکړو، ”که چرے نۀ تۀ مسيح ئے، نۀ تۀ اِلياس يئے، نۀ هغه نبى يئے، نو تۀ بيا ولے بپتسمه ورکوے؟“
۲۶يحيىٰ جواب ورکړو، ”زَۀ په اوبو بپتسمه ورکوم خو ستاسو په مينځ کښے يو کس ولاړ دے چه تاسو هغه نۀ پيژنئ، ۲۷چه زما نه وروستو به راځى اَؤ زَۀ دَ دے لائق هم نۀ يم چه دَ هغۀ پيزار قدر پرانزم.“
۲۸دا خبرے په بيت عنياه کښے وشوے چه دَ اُردن بلے غاړے ته دے، چرته چه يحيىٰ بپتسمه ورکوله.
۲۹بله ورځ يحيىٰ وليدل چه عيسىٰ هغه طرف ته راځى. هغۀ ووئيل چه ”وګورئ! دَ خُدائے ګډورے چه دَ دُنيا ګُناه په ځان وړى! ۳۰دا هم هغه دے دَ چا په حقله چه ما وئيلى وُو چه زما نه به وروستو يو کس راځى چه له ما نه وړُومبے شو ځکه چه له ما نه اول وو. ۳۱ما هغه نۀ پيژندو چه هغه څوک دے، خو مخض دا سبب چه زَۀ ولے راغلم اَؤ په اوبو بپتسمه ورکوم دَ دے دَ پاره چه هغه بنى اِسرائيلو ته څرګند کړے شى.“
۳۲يحيىٰ دا ګواهى هم وکړله چه ”ما رُوحُ القُدس دَ آسمان له مخے لکه دَ يوے کونترے په شان په راکُوزيدو وليدلو چه په هغۀ نازل شو. ۳۳ما دے نۀ پيژندو، خو هغه چا چه زَۀ ئے په اوبو دَ بپتسمے ورکولو دَ پاره راليږلے يم هغۀ ما ته ووئيل، هر کله چه تۀ رُوحُ القُدس په چا په راکُوزيدو ووينے اَؤ په چا رانازل شى نو تۀ به پوهه شے چه هم دا هغه سړے دے چه په رُوحُ القُدس به بپتسمه ورکوى. ۳۴ما دا په خپله وليدل اَؤ زَۀ په دے ګواهى کوم چه دا دَ خُدائے زوئے دے.“
۳۵په بله ورځ يحيىٰ دَ خپلو مُريدانو سره ولاړ وو ۳۶چه عيسىٰ ئے په خوا تير شو. يحيىٰ هغۀ پلو کتل اَؤ وے وئيل چه ”دا دَ خُدائے ګډُورے دے.“
۳۷دوؤ مُريدانو دَ هغۀ دا خبره واؤريده اَؤ په عيسىٰ پسے روان شول. ۳۸کله چه هغۀ بيرته مخ راواړوو اَؤ وئے کتل چه دوئ هغۀ پسے روان دى نو هغۀ ترے تپوس وکړو چه ”تاسو په څۀ پسے ګرزى؟“
هغوئ ووئيل، ”اُستاذه! تۀ کُوم ځائے پاتے کيږے؟“
۳۹عيسىٰ جواب ورکړو چه ”راځئ اَؤ وګورئ،“ اَؤ هغوئ دَ هغۀ سره لاړل اَؤ هغه ځائے وليدو چرته چه هغه پاتے کيدو اَؤ هغه ورځ ئے دَ هغۀ سره تيره کړله اَؤ دَ څلورو بجو دَ مازيګر وخت وو.
۴۰دَ يحيىٰ دَ وينا نه پس چه په عيسىٰ پسے تلى وُو په دغه دوؤ کښے يو اندرياس دَ شمعُون ورور وو. ۴۱وړُومبے کار چه هغۀ وکړو هغه دا وو چه خپل ورور شمعُون ئے ومُوندلو اَؤ هغۀ ته ئے ووئيل، ”مُونږ مسيح مُوندلے دے.“ ۴۲هغۀ شمعُون عيسىٰ له راوستو.
هغۀ ورته وکتل اَؤ وئے وئيل، ”تۀ دَ يوحنا زوئے شمعُون يئے، تا ته به کيفا وئيلے کيږى، يعنے پطروس چه معنىٰ ئے ګټه ده.“
۴۳بله ورځ عيسىٰ ګليل ته دَ تلو نيت وکړو. په لارے ورته فيليپوس مخے له ورغے. عيسىٰ هغۀ ته ووئيل چه ”ما پسے راځه.“ ۴۴فيليپوس دَ اندرياس اَؤ پطروس په شان دَ بيت صيدا اوسيدُونکے وو. ۴۵فيليپوس نتانىايل ته ورغے اَؤ ورته ئے ووئيل چه ”دَ چا ذکر چه دَ مُوسىٰ په شريعت کښے اَؤ نبيانو کړے دے هغه مُونږ وليدو، دا عيسىٰ ناصرى دَ يُوسف زوئے دے.“ ۴۶نتانىايل په حيرانتيا ووئيل چه ”دَ ناصرت! آيا ناصرت کښے هم ښۀ څيز پيدا کيدے شى څۀ؟“ فيليپوس ورته ووئيل، ”راخو شه اَؤ وئے ګوره.“
۴۷کله چه عيسىٰ نتانىايل په راتلو وليدلو نو وئے وئيل، ”دا يو رښتينے اِسرائيلى دے، په دَۀ کښے هيڅ ټګى نِشته.“
۴۸نتانىايل ترے تپوس وکړو، ”دا زَۀ دِ څنګه وپيژندلم؟“
عيسىٰ ورته جواب ورکړو، ”ما تۀ دَ انځر دَ ونے لاندے هغه وخت ليدلے وے چه لا فيليپوس تۀ نۀ وے بللے.“
۴۹نتانىايل ووئيل، ”اُستاذه! تۀ دَ خُدائے زوئے يئے اَؤ تۀ دَ اِسرائيلو بادشاه يئے.“
۵۰عيسىٰ جواب ورکړو، ”آيا ستا دَ ايمان دَ راؤړو دغه وجه ده چه ما دَ اِنځير دَ ونے لاندے وليدے؟ تۀ به دَ دے نه هم لوئے لوئے څيزُونه ووينے.“ ۵۱بيا هغۀ ووئيل، ”زَۀ تاسو ټولو ته رښتيا رښتيا وايم چه تاسو به آسمان پرانستے ووينئ اَؤ دَ خُدائے دَ فرښتو به په اِبن آدم ختل اَؤ بيا راکُوزيدل ووينئ.“