۱ اے زما خلقو زما تعليم ته غوږ ونيسئ،
زما د خولې خبرو ته غوږ ونيسئ.
۲ زۀ به خپله خولۀ په مِثالونو پرانيزم،
زۀ به زاړۀ او پټ رازونه راڅرګند کړم.
۳ مونږ چې څۀ اورېدلى او پېژندلى دى،
او څۀ چې زمونږ پلار نيکۀ مونږ ته وئيلى دى،
۴ مونږ به دا د هغوئ د اولاد نه نۀ پټوُو،
مونږ به دا راتلونکى نسل ته ووايو،
د مالِک خُدائ د جلالى کارونو او طاقت او معجزو بيان به وکړُو.
۵ هغۀ خپل شريعت يعقوب ته ورکړو،
او خپل اصُول يې د بنى اِسرائيلو دپاره جوړ کړل.
او هغۀ زمونږ پلار نيکۀ ته حُکم وکړو،
چې خپلو ماشومانو ته دې تعليم ورکړى.
۶ او په دې باندې به راتلونکے نسل پوهه شى،
او هم هغه ماشومان چې وروستو به پېدا شى،
او بيا به په خپل نمبر سره هغوئ هم خپلو ماشومانو ته ووائى.
۷ نو بيا به دوئ په خُدائ توکل وکړى،
او د هغۀ کارونه به نۀ هېروى،
خو د هغۀ حُکمونه به منى.
۸ دوئ به د خپل پلار نيکۀ په شان نۀ وى،
او هغوئ به سرکشه او باغيان نۀ وى،
د چا زړونه چې خُدائ پاک ته وفادار نۀ وُو،
او د هغوئ احساس هم خُدائ پاک ته وفادار نۀ وو.
۹ د اِفرائيم خلق سره د دې چې په غشو او ليندو سمبال وُو،
خو بيا هم ټول د جنګ په ورځ د مېدان نه وتښتېدل.
۱۰ هغوئ د خُدائ پاک لوظ پوره نۀ کړو،
هغوئ د هغۀ شريعت رد کړو او عمل يې پرې ونۀ کړو.
۱۱ هغوئ دا هېر کړل چې هغۀ څۀ کړى وُو،
هغه عجيبه کارنامې کومې چې هغۀ ورته ښودلې وې.
۱۲ هغۀ د هغوئ د پلار نيکۀ په وړاندې معجزې وکړې،
د مِصر په خاوره او د ضُعن په زمکه يې وکړې.
۱۳ سمندر يې په مينځ دوه کړو هغوئ يې ترې نه تېر کړل،
او هغۀ اوبۀ د دېوال په شان ودرولې.
۱۴ په ورځ کښې به هغۀ د وريځ په ذريعه رهنمائى کوله،
او ټوله شپه به يې د اور په رڼا سره بوتلل.
۱۵ په بيابان کښې ورته ګټ وشلولو،
او هغوئ ته لکه د سيند غوندې ډيرې اوبۀ ورکړې.
۱۶ او هغۀ د ګټ نه نِهرونه روان کړل،
او اوبۀ ترې نه لکه د دريابونو روانې شوې.
۱۷ خو بيا هم هغوئ د خُدائ خلاف ګناه کوله،
او په صحرا کښې يې د خُدائ تعالىٰ خلاف سرکشى وکړه.
۱۸ دوئ قصداً د خُدائ پاک آزمېښت وکړو،
او د هغۀ نه يې د خوښې خوراک وغوښتو.
۱۹ هغوئ د خُدائ پاک خلاف خبرې کولې،
”خُدائ پاک په بيابان کښې د خوراک بندوبست نۀ شى کولے؟
۲۰ کله چې هغۀ ګټ ووهلو نو اوبۀ ترې نه روانې شوې،
او ډيرې ولې ترې نه روانې شوې،
خو هغه مونږ له خوراک هم راکولے شى څۀ؟
هغه خپلو خلقو له غوښه ورکولے شى څۀ؟“
۲۱ ولې کله چې مالِک خُدائ د دوئ دا خبرې واورېدې نو ډېر زيات غصه شو،
او د يعقوب خلاف اور راوچت شو،
او د هغۀ غضب د بنى اِسرائيلو خلاف راوچت شو،
۲۲ ځکه چې په خُدائ پاک يې يقين نۀ کولو،
او د هغۀ په خلاصون يې هم باور نۀ کولو.
۲۳ خو هغۀ بره آسمانونو ته حُکم وکړو،
نو دروازې پرانستلے شوې د آسمانونو،
۲۴ او هغۀ د خوراک دپاره خلقو ته راولېږل من،
هغۀ هغوئ له خوراک ورکړو د آسمان.
۲۵ انسانانو د فرښتو خوراک وخوړو.
چې څومره يې خوړلے شو هغۀ دوئ ته دومره راولېږلو.
۲۶ هغۀ آسمانونو نه مشرقى هواګانې راوستلې،
او هغۀ په خپل قُدرت سره جنوبى هواګانې راوستلې.
۲۷ هغۀ په دوئ غوښه لکه د ګرد په شان راووروله،
او مارغان يې ورته لکه د سمندر د غاړې د شګو په شان راولېږل.
۲۸ دا مارغان يې د هغوئ د کېمپ مينځ ته راوستل،
او د هغوئ د خېمو په خوا کښې کښېناستل.
۲۹ دوئ ته يې دومره خوراک ورکړو چې د هغوئ نه سېوا هم شو،
څۀ چې د دوئ د خوراک خواهش وو هغه هم دوئ ته ورکړے شو.
۳۰ دوئ لا ماړۀ شوى نۀ وُو،
خوراک يې لا په خولۀ کښې وو،
۳۱ چې د خُدائ پاک قهر د دوئ خلاف راوچت شو.
او هغۀ د دوئ نه تکړه خلق مړۀ کړل،
او د بنى اِسرائيلو ځوانان يې هلاک کړل.
۳۲ د دې هر څۀ باوجود هغوئ بيا هم ګناه کوله،
او د معجزو سره يې بيا هم ايمان نۀ ساتلو.
۳۳ نو د هغوئ ژوند بېاهميته تير شو،
عمر يې په يره يره تير شو.
۳۴ خو کله چې خُدائ پاک د هغوئ نه ځينې هلاک کړل،
نو آخر يې هم د خُدائ پاک لټون شروع کړو.
هغوئ توبه وويستله او د زړۀ نه د خُدائ خواهشمند شول.
۳۵ نو دوئ ته ياد شُو چې خُدائ پاک د دوئ د پناه ګټ وو،
او دا چې خُدائ تعالىٰ د دوئ خلاصونکے وو.
۳۶ خو په خولۀ يې د هغۀ خوشامندى وکړله،
او په ژبه باندې يې هغۀ ته دروغ ووئيل.
۳۷ او د دوئ زړونه هغۀ ته وفادار نۀ وُو،
او دوئ د هغۀ د لوظ سره وفادار نۀ وُو.
۳۸ خو هغه دوئ سره ډېر مهربانه وو.
د هغوئ ګناهونه يې معاف کړل او هغوئ يې تباه نۀ کړل.
اکثر يې خپله غصه قابو کوله او خپل ټول قهر او غضب يې څرګند نۀ کړلو.
۳۹ هغۀ راياد کړل چې بنيادم خو د غوښې نه جوړ دے،
د هغې هوا په شان دے چې لګى او بيا نۀ واپس کيږى.
۴۰ څو وارې هغوئ په بيابان کښې د هغۀ خلاف بغاوت وکړو،
او هغه يې په بيابان کښې خفه کړو.
۴۱ او په بيا بيا يې په خُدائ پاک باندې آزمېښت وکړو،
دوئ د اِسرائيلو مقدس ذات خفه کړو.
۴۲ دوئ ته د هغۀ قدرت ياد نۀ وو،
نۀ ورته دا ياد وُو چې په کومه ورځ هغۀ د ظالمانو نه خلاص کړى وُو.
۴۳ هغوئ هغه معجزې رايادې نۀ کړې کومې چې په مِصر کښې شوې وې،
او نۀ هغه عجيبه کارنامې چې په ضُعن کښې شوې وې.
۴۴ هغۀ د دوئ سيندونه په وينو بدل کړل،
دوئ د خپلو نِهرونو اوبۀ څښلے نۀ شوې.
۴۵ هغۀ دوئ پسې د مچانو لښکر راولېږلو چې دوئ تباه کړى،
او د چيندخانو عذاب چې دوئ ته تکليف ورکړى.
۴۶ هغۀ د دوئ فصلونه مُلخانو ته حواله کړل،
او د هغوئ غله دانه قحطى مُلخانو وخوړله.
۴۷ هغۀ د دوئ د انګورو باغونه په ږلۍ سره تباه کړل،
او د دوئ اينځران يې ټول ږلۍ سره تباه کړل.
۴۸ او هغۀ د دوئ څاروى ږلۍ ته حواله کړل،
او د دوئ رَمې يې د برېښنا غشو ته حواله کړې.
۴۹ هغۀ دوئ ته خپله سخته غصه وښودله،
او خپل غضب او قهر يې ورته وښودلو،
او د هلاکونکو فرښتو دسته يې راولېږله.
۵۰ هغۀ خپلې غصې ته لار جوړه کړه،
او هغۀ دوئ د مرګ نه بچ نۀ کړل،
خو دوئ يې وبا ته په حواله کړل.
۵۱ هغۀ د مِصريانو ټول مشران زامن مړۀ کړل،
د حام په خېمو کښې يې د هغوئ د نارينتوب وړومبۍ مېوه ختمه کړه.
۵۲ خو هغۀ خپل خلق لکه د رمو په شان ترې نه بهر راوويستل،
او د ګډو په شان يې په بيابان کښې د هغوئ لارښودنه وکړه.
۵۳ چې دوئ ونۀ يريږى نو هغۀ ورته پر امن لار وښودله،
خو سمندر د دوئ دشمنان غرق کړل.
۵۴ نو وروستو يې هغوئ د خپل مقدس مُلک سرحد ته راوستل،
هغه غريزه مُلک ته چې هغۀ په خپل قدرت سره قبضه کړو.
۵۵ د دوئ نه وړاندې هغۀ د هغې مُلک نه خلق وشړل،
او په ميراث کښې د هغوئ زمکې دوئ ته حواله کړې
او هغۀ د بنى اِسرائيلو ټولې قبيلې د دوئ په کورنو کښې سمبالې کړې.
۵۶ خو هغوئ په مالِک خُدائ باندې آزمېښت وکړلو،
او د خُدائ تعالىٰ خلاف يې سرکشى وکړه
او دوئ د هغۀ د حُکمونو خيال ونۀ ساتلو.
۵۷ هغوئ د خپل پلار نيکۀ غوندې بېوفا او بېايمانه وُو،
لکه د خرابې ليندې په شان نا باوره وُو.
۵۸ دوئ هغه په بُتخانو جوړولو باندې غصه کړلو،
او هغوئ د هغۀ غېرت د دوئ د بُتانو په خلاف راوپارولو.
۵۹ کله چې خُدائ پاک د دوئ نه خبر شو نو هغه ډېر په قهر شو،
او هغۀ اِسرائيل په مکمل طور رد کړل.
۶۰ او هغۀ د سيلا پاکه خېمه پرېښوده،
کومه خېمه چې هغۀ د بنيادمو مينځ کښې لګولې وه.
۶۱ او هغۀ خپل د لوظ صندوق نورو ته حواله کړو،
او خپل شان و شوکت يې دشمنانو ته حواله کړو.
۶۲ هغۀ خپل خلق د تُورې خولې ته ورکړل،
او خپل منتخب شوى قوم ته هغه ډېر غصه وو.
۶۳ په اور يې د هغوئ ځوانان تباه کړل،
او پېغلو يې سندرې د وادۀ وانۀ ورېدلې.
۶۴ د دوئ اِمامان يې په تُوره ووژل،
او د دوئ کونډو ماتم ونۀ کړو.
۶۵ مالِک راپاڅېدو لکه څنګه چې څوک د خوب نه راويښ شى،
لکه څنګه چې بنيادم د شرابو په نشه مست شى.
۶۶ هغۀ خپل دشمنان په شا وتنبول،
او هغه يې د تل دپاره په شرمونو وشرمول.
۶۷ هغۀ د يوسف اولاد رد کړو،
او هغۀ د اِفرائيم قبيله غوره نۀ کړه.
۶۸ خو هغۀ د يهوداه قبيله غوره کړه،
او د صيون غر چې زياته مينه يې ورسره وه.
۶۹ هغۀ هلته خپل مقدس ځائ لکه د لوړو آسمانونو په شان جوړ کړو،
او لکه د هغه زمکې په شان چې د تل دپاره يې قائمه کړې ده.
۷۰ هغۀ د خپل خِدمت دپاره داؤد منتخب کړو،
او هغه يې د ګډو د شپول نه راوچت کړو.
۷۱ د ګډو د شپونتوب نه يې هغه راوستلو،
چې شپون شى د يعقوب د خپلو خلقو،
د خپل غوره شوى قوم اِسرائيلو شپونتوب يې پرې وکړلو.
۷۲ او داؤد په پوره زړۀ سره د دوئ شپونتوب وکړو،
او په عقلمندۍ سره يې د هغوئ لارښودنه وکړه.