نامه به عبرانیان

فصل نهم

عبادت زمینی و آسمانی

۱ پس عهد و پیمان اول شامل احکام عبادت و عبادتگاه زمینی بود. ۲ خیمۀ حضور خدا از دو قسمت تشکیل شده بود. در قسمت اول آن که جایگاه‌مقدس نامیده می‌شد، چراغدان، میز و نانِ تقدیم شده برای خداوند قرار داشت. ۳ در قسمت دوم، پشت پرده، جایی بود که مقدسترین جایگاه نام داشت. ۴ در آنجا قربانگاه زرین که برای سوزاندن خوشبویی به‌کار می‌رفت و صندوق عهد که پوش طلایی داشت، گذاشته شده بود. در صندوق عهد، نان منا در میان یک ظرف طلایی، چوبدست شگوفه کردۀ هارون و دو تختۀ سنگی که بر آن کلمات عهد نوشته شده بود، قرار داشت. ۵ در بالای این صندوق، مجسمۀ طلایی موجودات آسمانی پُر جلال خدا بر تخت رحمت، سایه افگنده بودند اما اکنون وقت ندارم که همۀ این چیزها را نقطه به نقطه تشریح کنم.

۶ وقتی‌که همۀ این چیزها همین‌گونه آماده شد، کاهنان همه روزه به قسمت اول خیمه وارد می‌شدند تا وظایف خود را انجام دهند، ۷ اما تنها کاهن‌اعظم می‌توانست به قسمت دوم خیمه داخل شود و آنهم فقط سال یکبار. او هیچگاه بدون خون داخل نمی‌شد، زیرا به‌خاطر خود و به‌خاطر گناهان غیر‌عمدی مردم باید آن خون را تقدیم می‌کرد. ۸ روح‌مقدس این را به ما می‌آموزد که تا وقتی قسمت اول خیمۀ خدا هنوز پا‌بر‌جا می‌بود، راه به‌سوی مقدسترین جایگاه هرگز باز نمی‌شد. ۹ این امر به زمان فعلی اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که هدیه‌ها و قربانی‌هایی که به خدا تقدیم می‌شد، نمی‌توانست به عبادت‌کننده به طور کامل آرامی وجدان ببخشد. ۱۰ اینها فقط دربارۀ خوردنیها، نوشیدنیها، مراسم گوناگون پاک‌ساختن و احکام مربوط به بدن انسان می‌باشند و تا زمانی که خدا همه چیز را اصلاح کند، دارای اعتبار هستند.

خون عیسای‌مسیح و پیمان جدید

۱۱ اما وقتی مسیح به عنوان کاهن‌اعظم آمد و همۀ برکتها را با خود آورد، به خیمۀ بزرگتر و کاملتر که به‌دست انسان ساخته نشده و متعلق به این دنیا نمی‌باشد، وارد شد. ۱۲ عیسای‌مسیح هرگز با خون بزها و گوساله‌ها داخل مقدسترین جایگاه نشد بلکه با خون خود به آنجا داخل شد و نجات ابدی را برای ما حاصل کرد. ۱۳ زیرا اگر خون بزها و گاوهای نر و پاشیدن خاکستر گوسالۀ ماده می‌توانست، آنهایی را که در جسم ناپاک بودند، پاک سازد، ۱۴ پس چقدر بیشتر، خون مسیح که خود را به عنوان قربانی کامل و بی‌عیب به وسیلۀ آن روح ابدی به خدا تقدیم کرد، خواهد توانست وجدان ما را از کارهای بی‌فایده که باعث مرگ می‌گردد، پاک سازد تا بتوانیم خدای زنده را عبادت کنیم.

۱۵ به این جهت او میانجی یک عهد و پیمان جدید است تا کسانی که از طرف خدا خوانده شده‌اند، میراث ابدی را که خدا وعده فرموده است دریافت کنند. این کار شدنی است، زیرا مرگ او باعث آمرزش گناهان بسیاری نیز گردید که شریعت عهد اول بر آنها حاکم بود.

۱۶ برای عملی شدن یک وصیت‌نامه، تصدیق مُردن وصیت‌کننده ضرورت است، ۱۷ پس وصیت‌نامه وقتی اعتبار می‌یابد که وصیت‌کننده بمیرد، در غیر‌آن تا وقتی‌که وصیت‌کننده زنده است، وصیت‌نامه اعتباری ندارد. ۱۸ به همین علت، عهد اول هرگز بدون ریختن خون قابل‌اجرا نبود، ۱۹ زیرا وقتی موسی همۀ احکام شریعت را به مردم رسانید، خون بز و گوساله را گرفته با آب آمیخت و با پشم سرخ‌رنگ و شاخه‌های زوفا بر کتاب شریعت و بر مردم پاشید، ۲۰ و گفت: «این خون، عهد و پیمانی را که خدا با شما بست، تأیید می‌کند.» ۲۱ علاوه بر آن، او خون را بر خیمۀ مقدس و بر تمام ظرفهایی که برای عبادت خدا به کار می‌رفت، پاشید. ۲۲ مطابق شریعت موسی بیشتر چیزها فقط با خون پاک می‌شوند و بدون ریختن خون، گناهان آمرزیده نمی‌شوند.

مسیح، قربانی برای پاک ساختن گناهان ما

۲۳ بنابر‌این اگر این چیزها که فقط نمونه‌هایی از آن چیزهای آسمانی هستند، با چنین شیوه‌یی باید پاک شوند، پس برای پاک شدن آن چیزهای آسمانی به قربانی بهتری نیاز است. ۲۴ زیرا مسیح به آن عبادتگاهی که ساختۀ دست انسان بوده و فقط سایه و نشانی از واقعیت باشد، داخل نشد بلکه او به عرش برین داخل گردید تا اکنون به نماینده‌گی ما در پیشگاه خدا حضور داشته باشد. ۲۵ کاهن‌اعظم هر سال به مقدسترین جایگاه داخل می‌شود و خون حیوانات را تقدیم می‌کند اما عیسی برای تقدیم خود به عنوان قربانی، فقط یکبار به آنجا داخل شد. ۲۶ اگر چنین نبود، او باید از زمان پیدایش دنیا تا حال، بارها رنج مرگ را تحمل می‌کرد. اما او در همین زمان آخر، فقط یکبار و برای همیشه در آنجا حضور یافت تا با قربانی کردن خود، گناه را نابود کند. ۲۷ برای همه انسانها تعیین شده است که یکبار باید بمیرند و پس از آن مورد داوری قرار گیرند. ۲۸ همان‌گونه، مسیح نیز یکبار به عنوان قربانی تقدیم شد تا بار گناهان آدمیان را به دوش کشد اما بار دوم که ظاهر می‌شود، برای کَفارۀ گناهان نخواهد آمد، بلکه برای نجات آنهایی که چشم به راه او هستند، می‌آید.