۱ ای قوم اسرائیل، به‌سوی خداوند، خدای‌تان بازگشت کنید، زیرا گناهان‌تان باعث لغزش شما شده‌اند. ۲ به حضور خداوند بیایید و این‌چنین دعا کنید: «ای خداوند، گناهان ما را ببخش و از روی لطف و رحمت خود ما را به حضور خویش بپذیر تا قربانی خود را با دعا و سپاس به حضورت تقدیم کنیم. ۳ آشوریان نمی‌توانند ما را نجات بدهند و قوای نظامی ما با اسپهای جنگی‌شان قادر به حفظ جانهای ما نیستند. دیگر بُتهای ساختۀ دست خود را خدای خود نمی‌خوانیم، زیرا یتیمان فقط از تو رحمت می‌یابند.»
۴ خداوند می‌فرماید:
«من قوم برگزیدۀ خود را از بی‌وفایی شِفا می‌بخشم.
آنها را مورد محبت بی‌حد خود قرار می‌دهم،
زیرا آتش خشم من فرو‌نشسته است.
۵ من برای اسرائیل مانند باران در بیابان خواهم بود
و او مانند سوسن، شگوفه خواهد کرد
و همچون درختهای سرو لبنان ریشه می‌دواند.
۶ شاخه‌هایش به هر طرف سایه می‌اندازد،
مانند درخت زیتون زیبا می‌شود
و بوی خوش او همچون جنگلهای لبنان خواهد بود.
۷ بار دیگر در زیر سایۀ رحمت من زندگی می‌کند،
مانند باغ و بوستان، تر و تازه
و همچون تاکستانی شگوفان می‌شود
و مانند شراب لبنان معطر و خوشبو می‌گردد.
۸ اسرائیل دیگر با بُتها کاری نخواهد داشت.
من دعایش را می‌پذیرم، از او مراقبت می‌کنم
و مانند درختِ سرو، پناهگاه او می‌شوم
و من سرچشمۀ همه برکات‌شان می‌باشم.»
۹ کیست که دانا و خِرَدمند باشد و معنای این سخنان را درک کند؟ کیست که صاحب دانش باشد و آنها را بداند؟ راه‌های خداوند راست است و عادلان آن راه‌ها را می‌پیمایند اما خطاکاران در آنها لغزش می‌خورند.