۱ای اسرائیل، بسوی خداوند، خدایت بازگرد، زیرا گناهانت باعث لغزش تو شده اند. ۲به بارگاه خداوند بیائید و این چنین دعا کنید: «ای خداوند، گناهان ما را ببخش و از روی لطف و کَرَم ما را بحضورت بپذیر تا مراتب شکرگزاری خود را با دعا و سپاس بحضورت تقدیم کنیم. ۳آشور نمی تواند ما را نجات بدهد و قوای نظامی ما قادر به حفظ جانهای ما نیست. دیگر بتهای ساختۀ دست خود را خدای خود نمی خوانیم، زیرا یتیمان از تو رحمت می یابند.»
۴خداوند می فرماید: «من قوم برگزیدۀ خود را از بی وفائی شفا می بخشم. آن ها را مورد محبت بیحد خود قرار می دهم، زیرا آتش خشم من فرونشسته است. ۵من برای اسرائیل مانند باران بر یک زمین خشک خواهم بود و او مثل سوسن شگوفه می کند و همچون درختان سرو لبنان ریشه می دواند. ۶شاخه هایش به هر طرف سایه می اندازد، مانند درخت زیتون زیبا می شود و بوی خوش او همچون جنگلهای لبنان خواهد بود. ۷بار دیگر در زیر سایۀ رحمت من زندگی می کند، مثل باغ و بوستان تر و تازه و همچون تاکستانی شگوفان می شود و مانند شراب لبنان معطر و خوشبو می گردد. ۸افرایم دیگر با بتها کاری نخواهد داشت. من دعایش را می پذیرم، از او مراقبت می کنم و مثل درختِ سرو، پناهگاه او می شوم.»
۹کیست که دانا و خردمند باشد و معنی این سخنان را درک کند؟ کیست که صاحب دانش باشد و آن ها را بداند؟ زیرا راههای خداوند راست است و عادلان آن راهها را می پیمایند، اما خطاکاران در آن ها می لغزند.