کتاب مزامیر

مزمور هشتاد و پنجم

دعای نجات و رستگاری

(مزموری از بنی قورح)

​۱ای خداوند، این سرزمین مورد لطف تو واقع شده است. تو یعقوب را از اسارت باز آورده ای. ​۲سرکشی قوم برگزیده ات را عفو کرده و تمام گناهان شان را پوشانیده ای. ​۳تمامیِ غضب خود را برداشته و آتش خشم خود را فرونشانده ای. ​۴ای خدای نجات ما، ما را بسوی خود برگردان و غضب خود را از ما بردار. ​۵آیا تا به ابد بر ما خشمگین خواهی بود؟ و خشم خویش را از یک نسل تا به نسل دیگر ادامه خواهی داد؟ ​۶آیا ما را دوباره احیاء نخواهی کرد تا قوم برگزیده ات در تو شادمانی کنند؟ ​۷ای خداوند، رحمت خود را بر ما ظاهر کن و نجات خویش را به ما عطا فرما.

​۸آنچه خداوند خدا می گوید می شنوم، زیرا او به قوم برگزیدۀ خود و مقدسان خویش به سلامتی تکلم خواهد فرمود تا بسوی جهالت بر نگردند. ​۹یقیناً نجات او به کسانی که از او می ترسند نزدیک است تا جلال او در سرزمین ما ساکن شود.

​۱۰رحمت و راستی باهم ملاقات می کنند. عدالت و سلامتی یکدیگر را می بوسند. ​۱۱راستی از زمین سر می زند و عدالت از آسمان نگاه می کند. ​۱۲یقیناً خداوند چیزهای نیکو را می بخشد و زمین ما محصول خود را می دهد. ​۱۳عدالت پیش روی او حرکت کرده و راه را برای قدم های وی آماده می سازد.