۱ای خداوند، این سرزمین مورد لطف تو واقع شده است. تو یعقوب را از اسارت باز آورده ای. ۲سرکشی قوم برگزیده ات را عفو کرده و تمام گناهان شان را پوشانیده ای. ۳تمامیِ غضب خود را برداشته و آتش خشم خود را فرونشانده ای. ۴ای خدای نجات ما، ما را بسوی خود برگردان و غضب خود را از ما بردار. ۵آیا تا به ابد بر ما خشمگین خواهی بود؟ و خشم خویش را از یک نسل تا به نسل دیگر ادامه خواهی داد؟ ۶آیا ما را دوباره احیاء نخواهی کرد تا قوم برگزیده ات در تو شادمانی کنند؟ ۷ای خداوند، رحمت خود را بر ما ظاهر کن و نجات خویش را به ما عطا فرما.
۸آنچه خداوند خدا می گوید می شنوم، زیرا او به قوم برگزیدۀ خود و مقدسان خویش به سلامتی تکلم خواهد فرمود تا بسوی جهالت بر نگردند. ۹یقیناً نجات او به کسانی که از او می ترسند نزدیک است تا جلال او در سرزمین ما ساکن شود.
۱۰رحمت و راستی باهم ملاقات می کنند. عدالت و سلامتی یکدیگر را می بوسند. ۱۱راستی از زمین سر می زند و عدالت از آسمان نگاه می کند. ۱۲یقیناً خداوند چیزهای نیکو را می بخشد و زمین ما محصول خود را می دهد. ۱۳عدالت پیش روی او حرکت کرده و راه را برای قدم های وی آماده می سازد.
سمعی شامل آیه ۱-۱۴ (۴ دقیقه)
برنامه رادیویی شامل آیه ۱-۱۴ (۲۹ دقیقه)