۱بار دیگر کلام خداوند قادر مطلق بر من نازل شد. ۲خداوند قادر مطلق چنین می فرماید: «برای سهیون غیرت عظیمی دارم و با غضب سخت برایش غیور هستم. ۳حالا به سهیون بر می گردم و در اورشلیم سکونت اختیار می کنم. اورشلیم «شهر وفادار» و کوه خداوند قادر مطلق «کوه مقدس» نامیده می شود.» ۴خداوند قادر مطلق چنین می فرماید: «بار دیگر مردان و زنان سالخورده به علت پیری عصا در دست در جاده ها قدم می زنند و در میدانهای شهر می نشینند. ۵کوچه های شهر از پسران و دخترانی که سرگرم بازی هستند، پُر می شوند.»
۶خداوند قادر مطلق چنین می فرماید: «این کار شاید برای بازماندگان قوم غیر ممکن باشد، اما برای من خیلی آسان است. ۷من قوم برگزیدۀ خود را از شرق و غرب نجات می دهم ۸و به اورشلیم می آورم تا در آنجا ساکن شوند. آن ها قوم برگزیدۀ من خواهند بود و من خدای شان خواهم بود و با راستی و عدالت بر آن ها حکومت می کنم.»
۹خداوند قادر مطلق چنین می فرماید: «با شوق و دستان قوی شروع به کار کنید، زیرا شما همان سخنان تشویق کننده را می شنوید که انبیاء هنگام تهداب گذاری عبادتگاه به شما گفته بودند. ۱۰قبل از آن، کسی توان آن را نداشت که انسان یا حیوانی را برای کار خود اجیر کند. هیچ کسی از دست دشمنان در امن نبود. خودم مردم را دشمن یکدیگر ساخته بودم.» ۱۱خداوند قادر مطلق می فرماید: «اما حالا رفتار من با بازماندگان قوم تفاوت دارد. ۱۲بعد از این در همه جا صلح و آرامش برقرار بوده، تاکها انگور بار می آورند، زمین محصول زیاد می دهد، از آسمان بارانِ فراوان می بارد و من بازماندگان قوم را از هرگونه نعمت برخوردار می سازم. ۱۳ای مردم یهودا و اسرائیل! در گذشته وقتی اقوام بیگانه کسی را نفرین می کردند، می گفتند: «تو هم مثل مردم یهودا و اسرائیل در بلا گرفتار شوی!» ولی حالا آنطور نیست؛ من شما را نجات می دهم و از برکات خود مستفید می سازم. از این ببعد همان مردم می گویند: «مانند مردم یهودا و اسرائیل برکت ببینی!» پس نترسید و قوی دل باشید.»
۱۴خداوند قادر مطلق چنین می فرماید: «وقتی اجداد شما مرا به خشم آوردند، قصد کردم که بلائی را بر سر شان بیاورم و همان کار را هم انجام دادم. ۱۵حالا ای مردم یهودا و اسرائیل نترسید، زیرا می خواهم شما را برکت بدهم. ۱۶کارهائی که شما باید بکنید اینست: به یکدیگر صادق و راستگو باشید. در محاکم از عدالت کار بگیرید و صلح و امنیت را برقرار سازید. ۱۷به دیگران آزار نرسانید و قسم دروغ نخورید، زیرا من از این کارها نفرت دارم.»
۱۸کلام خداوند قادر مطلق بر من نازل شد: ۱۹خداوند قادر مطلق چنین می فرماید: «روزۀ ماههای چهارم، پنجم، هفتم و دهم و ایام سوگواری برای مردم یهودا و اسرائیل به جشنها و روزهای عیش و خوشی تبدیل می شوند. شما راستی و سلامتی را دوست بدارید.»
۲۰خداوند قادر مطلق چنین می فرماید: «مردم از همه جا به اورشلیم رو می آورند ۲۱و مردمِ یک شهر به شهر دیگر رفته می گویند: «ما برای پرستش خداوند قادر مطلق می رویم شما هم با ما بیائید تا به درگاه او دعا کنیم که به ما برکت عطا فرماید.» ۲۲مردم زیادی از کشورهای بزرگ به اورشلیم برای دعا می آیند و از خداوند طلبِ برکت می کنند. ۲۳در آن روزها ده نفر از مردمان بیگانه دست به دامن یک نفر یهودی انداخته می گویند: ما را هم با خود ببر، زیرا می دانیم که خدا با تو است.»