۱ بار دیگر کلام خداوند قادر مطلق بر من نازل شد و چنین فرمود: ۲ «من برای اورشلیم غیرت عظیمی دارم و بر دشمنان او خشمگین هستم. ۳ حالا به کوه صهیون بر‌می‌گردم و در شهر اورشلیم سکونت اختیار می‌کنم. اورشلیم، شهر وفادار و کوه خداوند قادر مطلق، کوه مقدس نامیده می‌شود.» ۴ خداوند قادر مطلق چنین می‌فرماید: «بار دیگر مردان و زنان سالخورده در کنار کوچه‌های اورشلیم خواهند نشست و هر یک به سبب عمر طولانی، عصا به دست خواهند داشت. ۵ کوچه‌های شهر از پسران و دخترانی که سرگرم بازی هستند، پُر می‌شوند.»
۶ خداوند قادر مطلق چنین می‌فرماید: «این کار شاید برای بازمانده‌گان این قوم نا‌ممکن باشد اما برای من آسان است. ۷ من قوم برگزیدۀ خود را از ممالک شرق و غرب که به آنجا تبعید شده بودند، نجات می‌دهم ۸ و به اورشلیم می‌آورم تا در آنجا ساکن شوند. آنها قوم برگزیدۀ من بوده و من خدای‌شان می‌باشم و با راستی و عدالت بر آنها حکومت می‌کنم.»
۹ خداوند قادر مطلق چنین می‌فرماید: «با شوق و دستهای قوی شروع به کار کنید، زیرا شما همان سخنان تشویق‌کننده را می‌شنوید که انبیا هنگام تهداب‌گذاری عبادتگاه به شما گفته بودند. ۱۰ قبل از آن، کسی توان آن را نداشت که انسان یا حیوانی را برای کار خود اجیر کند. هیچ‌کسی از دست دشمنان در امان نبود، زیرا من مردم را دشمن یکدیگر ساخته بودم.» ۱۱ خداوند قادر مطلق می‌فرماید: «اما حالا رفتار من با بازمانده‌گان قوم تفاوت دارد. ۱۲ بعد از این در همه جا صلح و آرامش برقرار بوده، تاکها انگور به بار می‌آورند، زمین محصول زیاد می‌دهد، از آسمان بارانِ فراوان می‌بارد و من بازمانده‌گان این قوم را از هرگونه نعمت برخوردار می‌سازم. ۱۳ ای مردم یهودا و اسرائیل! در گذشته وقتی قومهای بیگانه کسی را نفرین می‌کردند، می‌گفتند: «تو هم مانند مردم یهودا و اسرائیل در بلا گرفتار شوی!» ولی حالا آن‌طور نیست. من شما را نجات می‌دهم و از برکت‌های خود بهره‌مند می‌سازم. از این به بعد همان مردم می‌گویند: «مانند مردم یهودا و اسرائیل برکت ببینی!» پس نترسید و جرأت داشته باشید.»
۱۴ خداوند قادر مطلق چنین می‌فرماید: «وقتی اجداد شما مرا به خشم آوردند، قصد کردم که بلایی را بر سر‌شان بیاورم و همان کار را هم انجام دادم. ۱۵ حالا ای مردم یهودا و اسرائیل نترسید، زیرا می‌خواهم شما را برکت بدهم. ۱۶ این است آنچه باید انجام دهید: با راستگویی با یکدیگر رفتار کنید و در محکمه‌های خویش از عدالت کار بگیرید تا صلح و صفا برقرار گردد. ۱۷ در دل خود فکر نکنید که چطور به یکدیگر آزار برسانید و قسم خوردن دروغ را دوست نداشته باشید، زیرا من از این کارها نفرت دارم.» خداوند چنین فرموده است.
۱۸ کلام خداوند قادر مطلق بر من نازل شد و چنین فرمود: ۱۹ «مراسم روزه و ایام سوگواری که در ماه‌های چهارم، پنجم، هفتم و دهم برگزار می‌شد به پایان رسیده و این مراسم برای مردم یهودا و اسرائیل به جشنها و روزهای خوشی و شادمانی تبدیل می‌شوند. پس شما باید راستی و سلامتی را دوست بدارید.»
۲۰ خداوند قادر مطلق چنین می‌فرماید: «قومها و ساکنان شهرهای زیاد از همه جا به اورشلیم رو می‌آورند ۲۱ و مردم از یک شهر به شهر دیگر رفته و می‌گویند: «ما برای پرستش خداوند قادر مطلق می‌رویم، شما هم با ما بیایید تا به درگاه او دعا کنیم که به ما برکت عطا فرماید.» ۲۲ مردم زیادی از ملتهای نیرومند جهان به شهر اورشلیم برای دعا می‌آیند و از خداوند طلبِ برکت می‌کنند. ۲۳ در آن روزها ده نفر از همه زبانها و قومهای بیگانه دست به دامن یک نفر یهودی انداخته می‌گویند: بگذارید همراه شما بیاییم، زیرا ما می‌دانیم که خدا با شما است.»