۱دَمزُو غَیت هیرودیس پادشاه دِست خُو ره بَلدِه آزار-و-اَذیَت دَ بَلِه بَعضی نفرای جماعت ایماندارا دِراز کد. ۲اُو یعقُوب بِرارِ یوحَنّا ره قد شمشیر کُشت. ۳وختی هیرودیس دِید که اِی کار یهُودیا ره خوش کد، اُو دَ کارای خُو اِدامه دَده پِترُس ره ام دِستگِیر کد. اِی واقِعه دَ روزای عِیدِ فطِیر رُخ دَد. ۴بعد از دِستگِیر کدو اُو ره دَ بَندی‌خانه اَندخت و چار ڈَلِ چار نفری ره دَ بَلِه شی پَیره‌دار مُقَرَر کد. هیرودیس قَصد دَشت که بعد از عِیدِ پِصَح اُو ره دَ پیشِ مردُم بُبره تا محاکِمه شُنه. ۵مگم زمانی که پِترُس دَ بَندی‌خانه نِگاه مُوشُد، جماعت ایماندارا از تَی دِل دَ پیشِ خُدا بَلدِه شی دُعا مُوکد.
۶شاوِ امزُو صَباحِکه هیرودیس میخاست پِترُس ره دَ پیشِ مردُم بُبره، پِترُس دَ بَندی‌خانه قد دُو زَنجِیر بسته شُده دَ بَینِ دُو عسکر خاو بُود و پَیره‌دارا ام دَ دَمِ درگِه بَندی‌خانه پَیره‌داری مُوکد. ۷اولغَتله یگ ملایکِه خُداوند ظاهِر شُد و یگ نُور مَنِه اُتاق ره روشو کد. ملایکه دَ بَغلِ پِترُس زَده اُو ره بیدار کد و گُفت: ”زُود باله شُو.“ دَ امزُو لَحظه زنجِیرا از دِستای شی واز شُده اُفتَد. ۸اوخته ملایکه دَزشی گُفت: ” کمر خُو ره بسته کُو و چپلی های خُو ره پای کُو.“ پِترُس امُو رقم کد. ملایکه بسم دَزُو گُفت: ”پتُوی خُو ره دَ گِرد خُو بِگِیر و از رَد مه بیه.“ ۹و پِترُس از اُتاق بُر شُده از پُشتِ ملایکه رَیی شُد، مگم اُو باوَر شی نَمیمَد که کارای ملایکه حقِیقت دَشته بَشه، بَلکِه فِکر مُوکد که خاو مِینگره. ۱۰اُونا از پَیره‌دارِ اوّل و دوّم تیر شُده دَ درگِه آینی بَندی‌خانه که طرفِ شار واز مُوشُد، رسِید. امُو درگه خود بَخود بَلدِه ازوا واز شُد و اُونا ازُونجی بُر شُد. وختِیکه اُونا دَ آخِرِ کُوچه رسِید، ملایکه یگ دَم از پیشِ پِترُس غَیب شُد. ۱۱اوخته پِترُس دَ خود اَمَده گُفت: ”آلی ما باوَر کدُم که خُداوند ملایکِه خُو ره رَیی کده و مَره از چنگِ هیرودیس و از تمامِ چِیزای که مردُمِ یهُود دَ اِنتِظار شی بُود، خلاص کده.“ ۱۲امی که سر شی دَرَک شُد، اُو دَ خانِه مریَم آبِه یوحَنّا که مشهُور دَ مَرقَس بُود، رفت. دَ اُونجی غَدر مردُم جَم شُدُد و دُعا مُوکد. ۱۳وختِیکه پِترُس درگِه حَولی ره ٹَخ ٹَخ کد، یگ کنِیز دَ نامِ رودا اَمَد تا توخ کنه که کِی اَسته. ۱۴غَیتِیکه آوازِ پِترُس ره شِنَخت، دَ جای ازی که درگه ره واز کنه، از خوشی کَلو پس سُون خانه خیز کد و دَ دِیگرو خبر دَد که ”پِترُس دَ دانِ درگه ایسته یَه!“ ۱۵لیکِن اُونا دَزشی گُفت: ”تُو دیونه شُدی.“ مگم ازی که اُو غَدر شَلّه شُد که راست مُوگیه، اُونا گُفت: ” حتماً اُو ملایکِه شی بَشه.“ ۱۶مگم پِترُس یکسَره درگه ره ٹَخ ٹَخ مُوکد. وختِیکه اُونا درگه ره واز کد و دِید که پِترُس اَسته، اُونا کَلو حَیرو مَند. ۱۷پِترُس قد دِست خُو سُون ازوا اِشاره کد که چُپ شُنه و بعد ازُو بَلدِه ازوا قِصّه کد که چی رقم خُداوند اُو ره از بَندی‌خانه خلاص کده. اُو دَزوا گُفت: ”یعقُوب و دِیگه بِرارونِ ایماندار ره ام امزی واقِعه خبر کنِید.“ بعد ازُو پِترُس ازُونجی بُر شُده دَ یگ جای دِیگه رفت.
۱۸صَباحِ شی دَ بَینِ عسکرا کٹه غَوغا اُفتَد که ”پِترُس کُجا شُده؟“ ۱۹وختی هیرودیس اَمرِ پالِیدونِ ازُو ره دَد و اُو ره پَیدا نَتنِست، اُو از پَیره‌دارا تحقِیق کده حُکمِ اِعدامِ ازوا ره صادِر کد و خودِ هیرودیس از منطقِه یهُودیه دَ شارِ قَیصَریه رفت و دَ اُونجی مَند.
۲۰دَ امزُو غَیت هیرودیس دَ سرِ مردُمِ شارای صُور و صَیدون سخت قار بُود، مگم اُونا یگجای شُده دَ دِیدونِ ازُو اَمَد. امی که اُونا پُشتِیوانی بلاستُس ناظِر قصرِ پادشاه ره دَ دِست اَوُرد، از پادشاه تقاضای صُلح-و-آشتی کد، چراکه مُلکِ ازوا خوراکه-باب خُو ره از مُلکِ هیرودیس پادشاه دَ دِست میوُرد. ۲۱دَ روزِ تعیین شُده هیرودیس کالای شاهانِه خُو ره پوشِیده دَ تَخت شِشت و دَ مردُم سُخنرانی کد. ۲۲و مردُم چِیغ زَده مُوگُفت: ”اِی آواز، آوازِ خُدا یَه، نَه آوازِ اِنسان!“ ۲۳دَ امزُو لَحظه ملایکِه خُداوند هیرودیس ره زَد، چراکه اُو مغرُور شُده خُدا ره سِتایش نَکد. پس جان شی ره کِرم زَد و اُو مُرد.
۲۴مگم کلام دَ دِل مردُم رُشد مُوکد و پَخش شُده مورفت. ۲۵وختِیکه بَرنابا و شائول وظِیفِه خُو ره دَ اورُشَلیم تَکمِیل کد، اُونا پس دَ اَنطاکیه رفت و یوحَنّای مشهُور دَ مَرقَس ره ام قد خُو بُرد.