۱وختی «عِیدِ روزِ پِنجاهُم» رسِید، پگ ایماندارا دَ یگ جای جَم بُود ۲که اولغَتله از آسمو یگ آواز رقمِ گُرَسِ بادِ شَدِید اَمَد و تمامِ خانِه ره که اُونا دَ اُونجی شِشته بُود، پُر کد. ۳و یگ چِیز رقمِ اَلَنگِه آتِش اَلّی دَزوا ظاهِر شُده تِیت شُد و دَ بَلِه سرِ هر کُدَمِ ازوا شِشت. ۴اوخته پگِ ازوا از روح اُلقُدس پُر شُد و دَ زِبونای مُختلِف دَ توره گُفتو شُد، چراکه روح اُلقُدس اِی قُدرت ره دَزوا دَد.
۵دَمزُو روزا یهُودیای خُدا ترس از هر مِلَّتِ زیرِ آسمو بَلدِه عِید دَ اورُشَلیم اَمَده بُود. ۶وختِیکه امی آواز شِنِیده شُد، غَدر مردُم جَم شُده حَیرو مَند، چراکه هر کس زِبونِ خود خُو ره از دانِ ایماندارا مِیشِنِید. ۷اُونا حَیرو مَندُد و تعجُب کده قد یگدِیگِه خُو مُوگُفت: ”آیا پگِ امزی کسا که دَرَو توره مُوگیه از جلِیلیه نِیَسته؟ ۸ پس اِی چِطور اِمکان دَره که هر کُدَمِ ازمو زِبونِ اَصلی خُو ره از دانِ ازیا مِیشنَوی؟ ۹ مو خُو مردُمای پارت، ماد، ایلام و باشِنده های بَین اُلنَهرَین، یهُودیه، کَپَدوکیه، پونطُس و آسیا، ۱۰فرِیجیه، پَمفِیلیه، مِصر، مناطِقِ لِیبی نزدِیکِ قِیروان و مردُمای شارِ رُوم اَستی، ۱۱ام یهُودی نِژاد و ام کسای که دِینِ یهُود ره قبُول کده. بعضی های مو ام کریتی و عَرَب اَستی، پگ مو مِیشنَوی که اَمیا دَ زِبونِ اَصلی خودون مو از کارای بُزُرگِ خُدا گپ مِیزَنه!“ ۱۲و تمامِ مردُم دَ حالِیکه گِیج و مَو شُده مَندُد از یگدِیگِه خُو پُرسان کده مُوگُفت: ”اِی چی حِسابه؟“ ۱۳لیکِن بعضی کسای دِیگه رِیشخَندی کده مُوگُفت: ”اَمیا غَرقِ نشِه شرابِ تازه اَسته!“
۱۴مگم پِترُس قد امزُو یازده یارِ دِیگه ایسته شُده دَ آوازِ بِلند گُفت: ”اَی مَردای یهُودی و پگِ باشِنده های اورُشَلیم، بیلِید که اِی ره دَز شُمو بُفامَنُم و دَ تورای مه خُوب گوش بِدِید! ۱۵اُو رقمِیکه شُمو گُمان مُونِید، امی آدما نشه نِییه، چراکه ساعتِ سِوّمِ روز اَسته! ۱۶بَلکِه اِی امُو چِیز اَسته که یوئیل پَیغمبر پیشگویی کده گُفت:
۱۷’خُداوند مُوگیه:
”ما دَ روزای آخِر روحِ خُو ره دَ بَلِه تمامِ بَشر قرار مِیدیُم
و باچه ها و دُخترون شُمو نبُوَت مُونه
و جوانای شُمو رویا ها
و آدمای پِیر شُمو خاو ها مِینگره.
۱۸اَرے، دَ اُو روزا حتیٰ دَ بَلِه غُلاما و کنِیزای خُو
ما روحِ خُو ره قرار مِیدیُم
و تمامِ ازوا نبُوَت مُونه.
۱۹ما باله دَ آسمو چِیزای عجِیب
و تاه دَ زمی مُعجزه های کٹه ظاهِر مُونُم،
یعنی خُون و آتِش و دُودِ ترِیک.
۲۰پیش از اَمَدونِ روزِ بُزُرگ و پُرجلالِ خُداوند،
آفتَو ترِیک مُوشه و ماهتَو دَ خُون تبدِیل مُوشه.
۲۱لیکِن هر کسی که نامِ خُداوند ره بِگِیره،
اُو نِجات پَیدا مُونه.“‘
۲۲او مَردای اِسرائیلی، دَ تورای مه گوش بِدِید! خودون شُمو مِیدَنِید که عیسای ناصِری مردی بُود که خُدا دَ وسِیلِه کارای پُر قُدرت، چِیزای عجِیب و مُعجزه های که خُدا از طرِیقِ ازُو دَ مینکلِ شُمو انجام دَد، اُو ره تَصدِیق کد. ۲۳امی آدم دَ مُطابِقِ نَقشِه که تعیِین شُدُد و خُدا از پیش مِیدَنِست دَز شُمو تسلِیم دَده شُد و شُمو اُو ره دَ دِستِ مردُمای بےخُدا دَ صلِیب میخکوب کده کُشتِید. ۲۴مگم خُدا اُو ره از عذابِ مَرگ خلاص کده دُوباره زِنده کد، چراکه هیچ اِمکان نَدَشت که مَرگ اُو ره دَ چنگال خُو نِگاه کنه. ۲۵چُون داوُود پَیغمبر دَ بارِه مسیح مُوگیه:
’ما خُداوند ره همیشه پیشِ رُوی خُو حاضِر مِینگرُم؛
ازی که اُو دَ دِستِ راست مه یَه، ما از جای خُو تکان نَمُوخورُم.
۲۶امزی خاطر دِل مه خوش اَسته
و زِبون مه خوشحالی مُونه
و جان مه ام دَ اُمِید زِندگی مُوکُنه،
۲۷چُون تُو جان مَره دَ عالمِ مُرده ها ایله نَمُونی
و نَمیلی که مَردِ وفادار تُو دَ قبر گنڈه شُنه.
۲۸تُو راهِ زِندگی ره دَز مه یاد مِیدی
و قد حُضُور خُو مَره پُر از خوشی مُونی.‘
۲۹بِرارو، دَ اِطمِینانِ کامِل دَز شُمو مُوگُم که بابه کَلون مو داوُود مُرد و دَفن شُد و قبر شی تا اِمروز دَ بَینِ ازمو مَوجُود اَسته. ۳۰مگم اُو یگ پَیغمبر بُود و مِیدَنِست که خُدا قَسم خورده قد شی قَول دَده که یکی از اَولادِه ازُو ره دَ تَختِ پادشاهی شی بِشَندَنه. ۳۱اُو آینده ره مِیدَنِست و دَ بارِه زِنده شُدونِ مسیح گُفت که اُو دَ عالمِ مُرده ها نَمُومَنه و جَسَد شی ام دَ قبر گنڈه نَمُوشه. ۳۲پگ مو شاهِد اَستی که خُدا امی عیسیٰ ره دُوباره زِنده کد. ۳۳پس اُو سربِلند شُده دَ دِستِ راستِ خُدا قرار گِرِفت و روح اُلقُدسِ وعده شُده ره از آتِه آسمانی حاصِل کده دَز مو بخشِید. امی ره که شُمو مِینگرِید و مِیشنَوِید نِعمتِ روح اُلقُدس اَسته. ۳۴چُون داوُود پَیغمبر دَ آسمو نَرفت، مگم خود شی گُفت:
’خُداوند دَ مَولای مه گُفت:
”دَ دِستِ راست مه بِشی
۳۵تا دُشمَنای تُو ره تَی‌پَیی زیرِ پای تُو جور کنُم.“‘
۳۶پس تمامِ قَومِ اِسرائیل دَ یقِین اِی ره بُفامه که خُدا عیسیٰ ره ام مَولا و ام مسیح تعیین کده، امی عیسیٰ ره که شُمو دَ صلِیب میخکوب کدِید.“
۳۷وختِیکه مردُم اِی گپا ره شِنِید، اُونا جِگرخُون شُده از پِترُس و دِیگه رسُولا پُرسان کد: ”بِرارو، آلی مو چِیز کار کنی؟“ ۳۸پِترُس دَزوا گُفت: ”هر کُدَم شُمو باید توبه کُنِید و دَ نامِ عیسیٰ مسیح غُسلِ تعمِید بِگِیرِید تاکه گُناهای شُمو بخشِیده شُنه و نِعمتِ خُدا، یعنی روح اُلقُدس ره حاصِل کُنِید. ۳۹چُون امی وعده بَلدِه شُمو و بچکِیچای شُمو و بَلدِه تمامِ کسای که دُور اَسته، دَده شُده، یعنی بَلدِه تمامِ کسای که خُداوند، خُدای مو اُونا ره سُون خود کُوی مُونه.“ ۴۰و پِترُس قد غَدر توره های دِیگه دَزوا شاهِدی دَد و اُونا ره نصِیحَت کده گُفت: ”خودگون خُو ره ازی نسلِ شرِیر نِجات بِدِید.“ ۴۱پس کسای که توره های پِترُس ره قبُول کد غُسلِ تعمِید گِرِفت و دَمزُو روز تقرِیباً سِه هزار نفر دَ جَمِ ازوا اِضافه شُد. ۴۲اُونا یکسَره دَ تعلِیمِ رسُولا گوش مِیدَد، دَ بَین خُو رفاقت دَشت، مَراسِمِ ٹوٹه کدونِ نانِ آخِرِ عیسیٰ مسیح ره دَ جای میوُرد و دَوامدار دُعا مُوکد. ۴۳پگِ مردُم ره بِیم گِرِفتُد، چُون مُعجزه های غَدر و علامَت های بُزُرگ دَ وسِیلِه رسُولا دَ مردُم نِشو دَده مُوشُد. ۴۴تمامِ ایماندارا یگجای و دَ هر چِیزی یگدِیگِه خُو شرِیگ بُود. ۴۵اُونا مُلک و دارایی خُو ره سَودا کده دَ هر کس دَ اندازِه ضرُورَت شی تقسِیم مُوکد. ۴۶هر روز اُونا دَ یگ دِل دَ خانِه خُدا جَم مُوشُد و خانه دَ خانه مَراسِمِ ٹوٹه کدون نانِ آخِرِ عیسیٰ مسیح ره دَ جای میوُرد. اُونا نان خُو ره دَ خوشی و دِلِ پاک قَتی خورده ۴۷خُدا ره سِتایش مُوکد و دَ دِلِ پگِ مردُم شِیرِین شُده مورَفت. و خُداوند هر روز تعدادِ مردُمای نِجات یافته ره دَ جَمِ ازوا اِضافه مُوکد.