۱یگ روز ساعتِ سِه بَجِه بعد از چاشت، دَ وختِ دُعا، پِترُس و یوحَنّا دَ خانِه خُدا رفت. ۲دَ اُو غَیت یگ آدمِ که از کَورِه آبِه خُو لَنگ دَ دُنیا اَمَدُد، اَوُرده شُد. امُو آدم ره مردُم هر روز دَ خانِه خُدا دَ دَمِ درگِه که دَ نام «نُوربَند» بُود، میایشت تا از مردُمای که دَ خانِه خُدا میمَد، خَیرات طلب کُنه. ۳وختی اُو نفر پِترُس و یوحَنّا ره دِید که اُونا میخایه دَ خانِه خُدا داخِل شُنه، اُو ازوا خَیرات طلب کد. ۴لیکِن پِترُس و یوحَنّا سُون شی تیز توخ کده گُفت: ”سُون ازمو سیل کُو!“ ۵گدایگرِ لَنگ سُون ازوا توخ کد و تَوَقُع دَشت که ازوا یَگو چِیز بِگِیره. ۶مگم پِترُس دَزشی گُفت: ”ما طِلّا و نُقره نَدَرُم، ولے چِیزی که دَرُم دَز تُو مِیدُم: دَ نامِ عیسیٰ مسیحِ ناصِری، باله شُو و راه بورُو!“ ۷و پِترُس از دِستِ راستِ ازُو گِرِفته اُو ره از جای شی باله کد. بُجُلَکا و پایای شی فَوری قُوَت پَیدا کد ۸و اُو وُچَت دَ سرِ پای خُو ایسته شُده دَ گشتو شُد. وختِیکه اُو قد ازوا دَ خانِه خُدا داخِل مُوشُد، اُو راه مورَفت و قِرتَک و خیزَک زَده خُدا ره حمد-و-ثنا مُوگُفت. ۹وختی تمامِ مردُم دِید که اُو راه موره و خُدا ره سِتایش مُونه، ۱۰اُونا اُو ره شِنَخت که اُو امُو آدم اَسته که دَ دَمِ درگِه «نُوربَندِ» خانِه خُدا مِیشِشت و خَیرات طلب مُوکد. پس اُونا از کاری که قد ازُو شُدُد، تعجُب کد و حَیرو مَند.
۱۱دَ حالِیکه اُو خود ره دَ پِترُس و یوحَنّا چسپَندُد، تمامِ مردُم یگجای طرفِ بَرَندِه که بَرَندِه سُلَیمان گُفته مُوشُد، دَوِید و حَیرَت زَده دَ گِردِ ازوا جَم شُد. ۱۲وختی پِترُس امی کارِ مردُم ره دِید اُو دَزوا گُفت: ”اَی مَردای اِسرائیلی، چرا دَ اِی کار تعجُب مُونِید و سُون مو دَ دِقَت توخ مُونِید، فقط بُگی که مو دَ قُدرت و دِینداری خود خُو اِی آدم ره دَ گشتو اَوُرده بَشی؟ ۱۳خُدای اِبراهِیم، اِسحاق و یعقُوب، یعنی خُدای بابه کَلونای مو، خِدمتگار خُو عیسیٰ ره سر بِلند کد، امُو ره که شُمو دَ دِستِ پیلاتُس تسلِیم کدِید تا دَ مَرگ محکُوم شُنه، اگرچِه پیلاتُس میخاست اُو ره ایله کُنه، مگم شُمو اُو ره دَ حُضُورِ پیلاتُس رَد کدِید. ۱۴دَزی رقم شُمو شخصِ مُقَدَّس و عادِل ره اِنکار کدِید و خاستِید که دَ جای ازُو یگ مَردِ قاتِل بَلدِه شُمو آزاد شُنه. ۱۵شُمو سرچشمِه زِندگی ره کُشتِید، لیکِن خُدا اُو ره از بَینِ مُرده ها زِنده کد و مو شاهِدِ ازی اَستی. ۱۶امی آدمِ ره که شُمو مِینگرِید و مِینَخشِید دَ وسِیلِه ایمان خُو دَ نامِ عیسیٰ قُوَتِ ایسته شُدو ره پَیدا کده. اَرے، نامِ عیسیٰ و ایمان دَزُو امی آدم ره کامِلاً شفا دَده و اِی فِعلاً دَ پیشِ رُوی پگ شُمو ایسته یَه. ۱۷بِرارو، ما مِیدَنُم که رفتارِ شُمو و رهبرای شُمو از رُوی نادانی بُوده. ۱۸مگم خُدا پیش از پیش از زِبونِ پَیغمبرای خُو پیشگویی کده بُود که مسیح باید رَنج بِنگره و دَمزی رقم پیشگویی پُوره شُد. ۱۹پس توبه کُنِید و سُون خُدا پس بیِید تا گُناه های شُمو پاک شُنه ۲۰و وختای راحَتی و تازَگی از طرفِ خُداوند نصِیب شُمو شُنه و خُدا، مسیحِ وعده شُده یعنی عیسیٰ ره دَز شُمو رَیی کُنه. ۲۱ولے اُو باید دَ عالمِ باله بُمَنه تا زمانی که تمامِ چِیزا تازه-و-نَو شُنه، امُو رقم که خُدا غَدر وخت پیش از دانِ پَیغمبرای مُقَدَّس خُو اِعلان کدُد. ۲۲چُون مُوسیٰ پَیغمبر گُفت: ’خُداوند، خُدای شُمو از مینکلِ بِرارونِ خودون شُمو یگ پَیغمبر ره که رقمِ ازمه اَسته، بَلدِه شُمو رَیی مُوکُنه و هر چِیزی که اُو دَز شُمو مُوگیه شُمو باید گوش کُنِید. ۲۳هر کسی که از اَیدِ امزُو پَیغمبر نَشُنه، اُو کامِلاً از قَوم خُو رِیشه‌کن مُوشه.‘ ۲۴و تمامِ پَیغمبرا از سموئیل گِرِفته تا دِیگه پَیغمبرای که بعد ازُو اَمَده، دَ بارِه امزی روزا پیشگویی کده. ۲۵شُمو اَولادِه پَیغمبرا اَستِید و دَ عهدی که خُدا قد بابه‌کَلونای شُمو بسته کد، شرِیگ اَستِید. چُون خُدا دَ اِبراهِیم گُفت: ’تمامِ مردُمِ رُوی زمی از نسلِ ازتُو خَیر-و-بَرکت مِینگره.‘ ۲۶امزی خاطر خُدا خِدمتگار خُو عیسیٰ ره سرِ پای کده اوّل اُو ره پیشِ ازشُمو رَیی کد تا شُمو ره خَیر-و-بَرکت دَده هر کُدَم شُمو ره از راه های شَیطانی شُمو پس بیره.“