۱اِی کِتاب دَ بارِه نسلِ آدم اَسته: دَ روزی که خُدا آدم ره خَلق کد، اُو ره هَمرَنگِ خُدا جور کد. ۲خُدا اِنسان ره مَرد و زَن خَلق کد و اُونا ره بَرکَت دَد. دَ روزی که اُونا ره خَلق کد، نام شی ره آدم ایشت. ۳وختِیکه بابای آدم یگ صد و سی ساله بُود، اُو صاحِبِ یگ باچِه دِیگه شُد که هَمرَنگِ خود شی و رقمِ خود شی وری بُود و اُو نام شی ره شِیث ایشت. ۴بعد از پَیدا شُدونِ شِیث، آدم هشت صد سالِ دِیگه زِندگی کد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام بَلدِه شی پَیدا شُد. ۵تمامِ روزای که آدم زِندگی کد نُه صد و سی سال بُود و اُو فَوت کد. ۶وختِیکه شِیث یگ صد و پَنج ساله بُود، باچِه شی اِنوش پَیدا شُد. ۷و بعد از پَیدا شُدونِ اِنوش، شِیث هشت صد و هفت سالِ دِیگه زِندگی کد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام دَزشی پَیدا شُد. ۸و تمامِ روزای زِندگی شِیث نُه صد و دوازده سال بُود و اُو فَوت کد. ۹وختِیکه اِنوش نَوَد ساله بُود، باچِه شی قینان پَیدا شُد. ۱۰بعد از پَیدا شُدونِ قینان، اِنوش هشت صد و پوزده سالِ دِیگه زِندگی کد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام دَزشی پَیدا شُد. ۱۱و تمامِ روزای زِندگی اِنوش نُه صد و پَنج سال بُود و اُو فَوت کد. ۱۲وختِیکه قینان هفتاد ساله بُود، باچِه شی مَهَلَلئیل پَیدا شُد. ۱۳بعد از پَیدا شُدونِ مَهَلَلئیل، قینان هشت صد و چِل سالِ دِیگه زِندگی کد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام دَزشی پَیدا شُد. ۱۴تمامِ روزای زِندگی قینان نُه صد و دَه سال بُود و اُو فَوت کد. ۱۵وختِیکه مَهَلَلئیل شصت و پَنج ساله بُود، باچِه شی یارَد پَیدا شُد. ۱۶بعد از پَیدا شُدونِ یارَد، مَهَلَلئیل هشت صد و سی سالِ دِیگه زِندگی کد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام دَزشی پَیدا شُد. ۱۷تمامِ روزای زِندگی مَهَلَلئیل هشت صد و نَوَد و پَنج سال بُود و اُو فَوت کد. ۱۸وختِیکه یارَد یگ صد و شصت و دُو ساله بُود، باچِه شی حَنوخ پَیدا شُد. ۱۹بعد از پَیدا شُدونِ حَنوخ، یارَد هشت صد سالِ دِیگه زِندگی کد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام دَزشی پَیدا شُد. ۲۰تمامِ روزای زِندگی یارَد نُه صد و شصت و دُو سال بُود و اُو فَوت کد. ۲۱وختِیکه حَنوخ شصت و پَنج ساله بُود، باچِه شی مَتُوشالِح پَیدا شُد. ۲۲بعد از پَیدا شُدونِ مَتُوشالِح، حَنوخ سِه صد سال دَ راهِ خُدا قَدم زَد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام دَزشی پَیدا شُد. ۲۳تمامِ روزای زِندگی حَنوخ سِه صد و شصت و پَنج سال بُود. ۲۴حَنوخ دَ راهِ خُدا قَدم مِیزَد و آخِرِکار اُو غَیب شُد، چُون خُدا اُو ره پیش خُو بُرد. ۲۵وختِیکه مَتُوشالِح یگ صد و هشتاد و هفت ساله بُود، باچِه شی لَمَک پَیدا شُد. ۲۶بعد از پَیدا شُدونِ لَمَک، مَتُوشالِح هفت صد و هشتاد و دُو سالِ دِیگه زِندگی کد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام دَزشی پَیدا شُد. ۲۷تمامِ روزای زِندگی مَتُوشالِح نُه صد و شصت و نُه سال بُود و اُو فَوت کد. ۲۸وختِیکه لَمَک یگ صد و هشتاد و دُو ساله بُود، اُو صاحِبِ یگ باچه شُد ۲۹و نام شی ره نوح ایشت، چُون اُو گُفت: ”اِی مو ره از کار و رَنج-و-زَحمتِ دِستای مو دَمزی زمی که خُداوند اِی ره نالَت کده آرامِش-و-آسُودگی مِیدیه.“ ۳۰بعد از پَیدا شُدونِ نوح، لَمَک پَنج صد و نَوَد و پَنج سالِ دِیگه زِندگی کد و دِیگه باچه ها و دُخترو ام دَزشی پَیدا شُد. ۳۱تمامِ روزای زِندگی لَمَک هفت صد و هفتاد و هفت سال بُود و اُو فَوت کد. ۳۲وختِیکه نوح پَنج صد ساله بُود، اُو صاحِبِ سِه باچه شُد؛ نام های ازوا سام، حام و یافِث بُود.