۱ څۀ موده وروستو خُدائ پاک يعقوب ته ووئيل، ”پاڅه او سمدستى بيتايل ته لاړ شه او هلته اوسېږه. هلته ما ته يوه قربانګاه جوړه کړه. زۀ هغه خُدائ پاک يم چې تا ته راڅرګند شوے وم چې کله تۀ د خپل ورور عِيسو نه تښتېدلې.“ ۲ نو يعقوب خپل خاندان ته او هغه ټولو ته چې د هغۀ سره وُو ووئيل، ”تاسو سره چې کوم پردى بُتان دى هغه وغورزوئ، خپل ځانونه پاک کړئ او صفا جامې واغوندئ. ۳ مونږ به د دې ځائ نه بيتايل ته ځُو، هلته به زۀ خُدائ پاک ته يوه قربانګاه جوړه کړم چا چې په تکليف کښې زما سوال اورېدلے دے او چې زۀ چرته هم تلے يم نو هغه زما مل وو.“ ۴ نو هغوئ هغه ټول پردى بُتان چې د دوئ سره وُو او د دوئ په غوږُونو کښې چې کومې والۍ وې، هغه يې يعقوب له ورکړې. هغۀ دا شِکم ته نزدې د څېړۍ د ونې لاندې ښخ کړل. ۵ چې کله يعقوب او د هغۀ زامن په سفر روان وُو، نو د ګېرچاپېره ښارونو په خلقو باندې د خُدائ پاک سخته يره راغله، نو هيڅ څوک ورپسې نۀ شول. ۶ يعقوب د خپلو ټولو خلقو سره لوز ته راغلو، کوم چې د کنعان په مُلک کښې په بيتايل مشهور دے. ۷ هغۀ هلته يوه قربانګاه جوړه کړه او په هغه ځائ يې ”د بيتايل خُدائ پاک“ نوم کېښودو، ځکه چې خُدائ پاک هغۀ ته هلته راڅرګند شوے وو کله چې هغه د خپل ورور نه تښتېدلو. ۸ د رِبقه خِدمتګاره دبوره مړه شوه او بيتايل ته نزدې د څېړۍ د ونې لاندې ښخه شوه. نو ځکه د دې نوم ”د ژړا څېړۍ“ شو. ۹ چې کله يعقوب د مسوپتاميه نه راواپس شو، خُدائ پاک يعقوب ته بيا راڅرګند شو او هغۀ له يې برکت ورکړو. ۱۰ خُدائ پاک هغۀ ته وفرمائيل، ”ستا نوم يعقوب دے، خو د نن نه پس ستا نوم اِسرائيل شو.“ نو د هغۀ نوم يې اِسرائيل کېښودو. ۱۱ او خُدائ پاک هغۀ ته وفرمائيل، ”زۀ قادر خُدائ يم. تۀ ډېر اولاد پېدا کړه. قومونه به ستا د اولاد نه جوړيږى او ستا په اولاد کښې به بادشاهان جوړيږى. ۱۲ زۀ به هغه مُلک تا له درکړم کوم چې ما اِبراهيم او اِسحاق له ورکړے وو او ستا نه پس به دا مُلک ستا اولاد له هم ورکوم.“ ۱۳ بيا خُدائ پاک د هغۀ نه لاړو. ۱۴ چرته چې خُدائ پاک د هغۀ سره خبرې کړې وې، نو يعقوب يو يادګارى کاڼے ودرولو او وقف يې کړو، مے او تېل يې پرې واچول. ۱۵ هغۀ په هغه ځائ بيتايل نوم کېښودو.
۱۶ بيا يعقوب او د هغۀ خاندان د بيتايل نه کډه وکړه او چې کله دوئ د اِفرات نه لږ غوندې لرې وُو، د راحيل د ماشوم د پېدا کېدو وخت راغلو او هغه په سخت درد کښې وه. ۱۷ چې کله هغه د لنګون په دردونو کښې وه د هغې ماشوم پېدا شو، دايڼې هغې ته ووئيل، ”راحيل، يرېږه مه، اوس ستا بل زوئ هم شته.“ ۱۸ هغه مړه کېدله او د هغې ساه په وتلو وه، نو هغې په خپل زوئ بِناَونى نوم کېښودو، خو يعقوب پرې بنيامين نوم کېښودو. ۱۹ چې راحيل په حق ورسېده، نو هغه د اِفرات د لار په غاړه ښخه کړے شوه، چې هغه ځائ اوس د بيتلحم په نوم ياديږى. ۲۰ يعقوب هلته يو يادګارى کاڼے ودرولو او دا تر نن ورځې پورې د راحيل د قبر نښه ده. ۲۱ يعقوب بيا کډه يوړه او د عدر د څوکيدارۍ د برج بل طرف ته يې خېمه ولګوله.
۲۲ چې کله يعقوب په هغه مُلک کښې اوسېدو، روبين لاړو او د خپل پلار د وينځې بِلهاه سره څملاستو، يعقوب د دې نه خبر شو او غصه شو. د يعقوب دولس زامن وُو. ۲۳ دا د لِياه زامن دى، روبين د يعقوب مشر زوئ، شمعون، ليوى، يهوداه، يساکار او زبولون. ۲۴ د راحيل زامن يوسف او بنيامين وُو. ۲۵ د راحيل د وينځې بِلهاه زامن، دان او نفتالى وُو. ۲۶ د لِياه د وينځې زِلفه زامن جاد او آشر وُو. دا د يعقوب زامن دى چې په مسوپتاميه کښې پېدا شوى وُو.
۲۷ يعقوب واپس خپل پلار اِسحاق ته، حبرون سره نزدې ممرې ته راغلو، دا هغه ځائ دے چرته چې اِبراهيم او اِسحاق اوسېدلى وُو. ۲۸ د اِسحاق ټول عُمر يو سل اتيا کاله وو ۲۹ او اِسحاق ساه ورکړه او ښۀ په پوخ عُمر کښې وفات شو او هغه خپلو زامنو عِيسو او يعقوب ښخ کړو.