۱ نعومي یو شتمن او مهم خپلوان درلود چې بوعز نومېده چې د هغې د مېړه الیملک د کورنۍ څخه ؤ. ۲ یوه ورځ روت نعومي ته وویل: «که ستا خوښه وي زه به پټیو ته لاړه شم او هغه وږي به راټول کړم چې د لوګرو څخه پاتې شوي دي. زه باور لرم داسې یو څوک به پیدا کړم چې ماته د دې کار د کولو اجازه راکړي.» نعومي ځواب ورکړ: «ځه لورې لاړه شه.» ۳ نو روت پټیو ته لاړه، د لوګرو پسې روانه شوه او هغه وږي یې راټولول چې د دوی څخه به پاتې کېدل. په هغو پټیو کې چې هغې کار کاوه، هغه د بوعز وو.
۴ څه وخت وروسته بوعز په خپله د بیت لحم نه راغی او لوګرو ته یې وویل: «څښتن مو مل شه!» هغوی ورته په ځواب کې وویل: «څښتن دې تاته برکت درکړي.» ۵ بوعز د لوګرو د مشر څخه پوښتنه وکړه: «هغه ځوانه ښځه څوک ده؟» ۶ سړي په ځواب کې وویل: «دا هغه موآبۍ ښځه ده چې د نعومي سره د موآب نه راغلې ده. ۷ هغې زما څخه اجازه وغوښتله چې لاړه شي او هغه وږي راټول کړي چې د لوګرو څخه پاتې کیږي. هغه د سهار وختي نه تر اوسه پورې کار کوي او همدا اوس یې کار بس کړ چې د جونګړې لاندې لږ ارام وکړي.»
۸ نو بیا بوعز روت ته ورغی او ویې ویل: «زه فکر کوم تاته به دا ډېره ښه وي چې د بل چا په پټیو کې وږي راټول نه کړې. ته همدلته د ښځو سره پاتې شه ۹ او زما په پټیو کې د لوګرو پسې وږي راټول کړه. ما سړیو ته امر کړی چې تا ونه ځوروي او هرکله چې تږې کېږې، د هغو منګیو څخه اوبه څښلی شې چې هغوی ډک کړي دي.» ۱۰ روت د درناوي په خاطر ټیټه شوه او ویې ویل: «ته پوهېږې چې زه د بل هېواد څخه راغلې یم. ته ولې زما سره دومره نېکي کوې؟» ۱۱ بوعز په ځواب کې وویل: «ما د ټولو هغو شیانو په هکله اورېدلي دي چې تا د خپلې خواښې دپاره د خپل مېړه د مرګ څخه وروسته تر سره کړي دي. زه پوهېږم چې څنګه تا خپله مور او پلار او خپل هېواد پرېښود او څنګه راغلې، ترڅو د داسې خلکو په منځ کې واوسېږې چې تا پخوا هېڅ نه پېژندل. ۱۲ زه دعا کوم چې څښتن دې د دې کار دپاره تاته اجر درکړي. د اسراییلو څښتن خدای چې تا ورته پناه وروړې ده، د دې کار پوره اجر درکړي.» ۱۳ روت په ځواب کې وویل: «باداره، دا ستا ډېره نېکي ده چې ته په ډېرې مهربانۍ سره زما سره خبرې کوې او زما هرکلی کوې، زه حتی ستا د یوې وینځې برابره هم نه یم.»
۱۴ د ډوډۍ خوړلو په وخت کې بوعز روت ته وویل: «راځه مونږ سره ډوډۍ وخوره. لږه ډوډۍ واخله او په سرکه کې یې لمده کړه.» هغه د لوګرو سره کښېناستله او بوعز هغې ته وریتې شوې غلې دانې ورکړې، روت چې څومره غوښتل ویې خوړې او لږې ورڅخه پاتې هم شوې. ۱۵ وروسته د هغې چې روت د وږو د راټولولو دپاره لاړه، بوعز خپلو سړیو ته وویل: «هغه پرېږدئ چې د ګېډیو څخه هم وږي واخلي. ۱۶ د ګېډیو څخه هم یو څه وږي راوباسئ او ورته یې پرېږدئ او د هغې سره سختې خبرې مه کوئ!»
۱۷ نو روت په پټیو کې تر ماښامه پورې کار وکړ. کله چې هغې ټول وږي وټکول، نو هغه لس کیلو ګرامه وو. ۱۸ هغې دا وږي ښار ته یووړل او خپلې خواښې ته یې وروښودل چې څومره یې راټول کړي وو. روت هغه ډوډۍ هم ورته ورکړه چې د غرمې نه پاتې شوې وه. ۱۹ نعومي وویل: «تا نن چېرته او د چا په پټیو کې کار وکړ؟ خدای دې هغه سړي ته برکت ورکړي چې ستا سره یې ډېر ښه چلند وکړ!» بیا روت هغې ته وویل: «ما د یو سړي په پټیو کې کار وکړ چې بوعز نومېده.» ۲۰ نعومي په ځواب کې وویل: «څښتن دې بوعز ته برکت ورکړي! څښتن تل د مړو او ژوندیو سره وفادار دی.» نعومي زیاته کړه: «بوعز زمونږ د هغو نژدې خپلوانو د ډلې څخه دی چې زمونږ ساتنه کوي.» ۲۱ روت هغې ته وویل: «بوعز حتی ماته وویل چې د لو تر خلاصېدلو پورې زما د لوګرو سره وږي راټولوه.» ۲۲ نعومي په ځواب کې وویل: «زما لورې دا ښه خبره ده چې ته د هغو ښځو سره وږي راټول کړې چې د بوعز په پټیو کې کار کوي، ځکه کېدای شي د بل چا په پټیو کې ستا سره بد چلند وشي!» ۲۳ نو بیا روت د کار کولو په وخت کې نورو ښځو سره نژدې اوسېدله. روت تر هغه وخته پورې په پټیو کې کار کاوه، ترڅو چې ټولې اوربشې او غنم ورېبل شول. په دې ټوله موده کې هغه د خپلې خواښې سره اوسېدله.