۱ ”درۆگێن هال شِنگ مکن. گۆن بَدکاران همکاری مکن و درۆگێن شاهدی مدئے. ۲ گۆن گێشترێن مردمان گۆن مکپ و بدێن کار مکن. جێڑهێئے سرا که شاهدیَ دئیئے، اِنساپا لگتمال مکن، بِلّ تُرے گێشترێن مردم هما نێمگا اَنت. ۳ جێڑهێئے تها نێزگارێن مردمێئے واستا هم رو و ریا مکن.
۴ اگن تئو وتی دُژمنئے هم گارێن گۆک یا هر دیست، اَلّم واهُندئے کرّا سَری کن.
۵ اگن تئو دیست که تئیی بَدواهێئے هر بارئے چێرا چێر تَرّتگ، پُشتا مان مدئے و مرئو. بارئے بۆجگا کُمَکّی کن.
۶ اگن تئیی کئومئے گریب و نێزگارێا وتی اَرز و پریات آورت، آییا بےاِنساپ مکن.
۷ چه درۆگێن بُهتام‌جَنیا پَهرێز کن. بێگُناه و راست و بَرهَکّێن مردما مَرکئے سِزا مدئے. چێا که من ناهَکّێن مردما بێگُناه هسابَ نکنان.
۸ رشوَت مزور، چێا که رشوَت رُژناێن چمّان کۆرَ کنت و راستگۆئے هبرا تابَ دنت.
۹ دَرامَدێئے سرا زُلم مکن. چێا که تئو زانئے دَرامَد بئیگ چۆن گران اِنت. شما وت هم مِسرا دَرامَد اتێت.“
۱۰ ”تان شش سالا وتی ڈگارا بِکِش و برُن، ۱۱ بله هپتمی سالا بِلّ که ڈگار آرامَ کنت. کاری مدار، بِلّ که تئیی مهلوکئے گریب و نێزگارَ چِننت و ورنت و سر آتکگێنان گیابانئے جانوَرَ ورنت. وتی انگورئے باگ و زئیتونئے باگا هم اَنچُش کن. ۱۲ شش رۆچا کار کن و هپتمی رۆچا آرام کن که تئیی گۆک و هر دَم بکننت و تئیی مۆلِدئے چُکّ و تئیی لۆگا نِشتگێن دَرامَدئے اَرواه تازَه‌دَم ببیت.
۱۳ منی اے سجّهێن هبر که من گۆن شما کرتنت، اِشان دلگۆش کنێت. آ دگه هُدایانی ناما مگِرێت. چه شمئے دپا آیانی نام هم در مئیئیت.“
۱۴ ”سالے سئے رندا په من ائیید بکن. ۱۵ بێهُمیرێن نگنئے ائییدا برجاه بدار. هما پئیما که من ترا هُکم داتگ، هپت رۆچا بێهُمیرێن نگن بوَر. اے کارا اَبیبئے ماها، هما وهدا بکن که من گیشّێنتگ، چێا که همے ماها شما چه مِسرا در آتکێت. کَسّ گۆن هالیگێن دستان منی بارگاها مئیئیت.
۱۶ رۆن و مۆشئے ائییدا گۆن وتی هما کِشارانی ائولی بَر و سَمران جشن بگر که تئو وتی ڈگارا کِشتگ‌اَنت.
اێرَهتئے ائییدا سالئے گُڈّی رۆچان جشن بگر، هما وهدا که وتی ڈگارئے بَر و سَمرا مُچَّ کنئے.
۱۷ سجّهێن مردێن سالے سئے رندا هُداوندێن هُدائے بارگاها بیاینت.
۱۸ کُربانیگئے هۆنا که منی دێما پێشَ کنئے، ترا هچّ هُمیردارێن چیزّ گۆن مبیت. منی ائییدئے کُربانیگئے پیگ تان سباها پَشت مکپیت.
۱۹ وتی زمینئے ائولی بَر و سَمرا وتی هُداوندێن هُدائے لۆگا بیار.
شِنِکّئے گۆشتا ماتئے شیرئے تها لَهڑ مدئے.
۲۰ بچار، نون من پرێشتگے راه دئیگا آن. اے چه تئو پێسرَ بیت که راها تئیی پاسپانیا بکنت و ترا منی تئیار کرتگێن جاگها ببارت و سر بکنت. ۲۱ آییئے اِهتِراما بکن و هبرانی گۆش دار. آییئے هلاپا پاد مئیا که تئیی ناپرمانیا نبکشیت. چێا که منی نام آییئے باتِنا اِنت. ۲۲ بله اگن آییئے تئوارا شرّیئے سرا گۆش بدارئے و هرچے که منَ گوَشان، هما پئیما بکنئے گڑا من تئیی دژمنانی دژمنَ بان و تئیی بَدواهانی بَدواه. ۲۳ منی پرێشتگ چه تئو پێسر رئوانَ بیت و ترا اَموری و هیتّی و پِریزّی و کَنهانی و هێوی و یَبوسیانی مُلکا بارت. من اِشان گار و گُمسارَ کنان. ۲۴ اِشانی هُدایانی پرستش و هِزمتا مکن و اِشانی کارانی رَندگیریا مکن. اِشانی بُتێن هُدایان سَرجمیا کَرۆج و هما سِنگان ٹُکّر ٹُکّر کن که اِشان په وتی پرستشگاهئے نشان کنگا مِکّ کرتگ‌اَنت. ۲۵ من تئیی هُداوندێن هدا آن. منی هِزمتا بکن، من تئیی رِزک و رۆزیگا برکتَ دئیان و نادْراهیا چه تئیی جانا دورَ داران. ۲۶ تئیی مُلکا کَسّ چُکّ اِشکندَ نکنت و کَسّ سَنٹ و بےائولادَ نبیت. من شمئے اُمرا برکتَ دئیان.
۲۷ من وتی بیمّا چه تئو پێسر راهَ دئیان و تئو هر کئومێا که دپَ کپئے، آ کئوما سَربتَگ و سَرگردانَ کنان و سجّهێن دژمنان چه تئیی دێما تاچێنان. ۲۸ من وتی کَهرا چه تئو پێسر راهَ دئیان و هێوی و کَنهانی و هیتّیان چه تئیی دێما دورَ کنان. ۲۹ بله یکّ سالێئے تها چه تئیی دێما دورِشَ نکنان. چۆ مبیت که زمین وئیرندان ببیت و گیابانئے جانوَر چه تئو گێشتر ببنت. ۳۰ اے کئومان کمّ کمّا چه تئیی دێما دورَ کنان تانکه تئو باز بئیان ببئے و اے سرڈگارا وتی بکنئے.
۳۱ چه سُهرزِرا تان پیلِستیانی زِرا و چه گیابانا تان پَراتئے کئورا، تئیی سیمسرانَ گیشّێنان و اے سرڈگارئے نندۆکان تئیی دَستا دئیان و تئو آیان چه وتی کِرّا گَلّێنئے. ۳۲ گۆن اِشان و اِشانی هُدایان اَهد و پئیمان مکن. ۳۳ اے مردم تئیی مُلکا منِندنت. چۆ مبیت که ترا دێم په گناها ببَرنت و تئو منی ناپرمان ببئے. اگن تئو اِشانی هُدایانی پَرستِش بندات کرت، اَلّما دامێا کپئے.“