۱ اے هُداوندئے پئیگام اِنت په منی هُداوندا:
”منی راستێن نێمگا بنند
تان هما وهدا که تئیی دژمنان
تئیی پادانی چێرئے پَدَگ و چارچۆبهے بکنان.“
۲ هُداوند چه سَهیونا تئیی زۆراورێن اَسایا شهارَ دنت و گوَشیت:
”وتی دژمنانی نیاما هاکمی کن.“
۳ آ رۆچا که تئو وتی لشکرا مُچَّ کنئے،
تئیی مردم په شئوکے گۆنَ بنت.
گۆن پاکیئے شان و زێباییا
تئیی ورنا تئیی گوَرا کاینت،
چۆ که نۆد چه بامگواهئے باتِنا.
۴ هُداوندا سئوگند وارتگ و
پشۆمانَ نبیت، که:
”تئو تان اَبد دینی پێشواے ائے،
مَلکیسِدیکئے هِسابا.“
۵ هُداوند تئیی راستێن دستا اِنت،
وتی گَزَبئے رۆچا بادشاهانَ درُشیت.
۶ کئومان سزا دَنت،
زمینا چه لاشا پُرَّ کنت و
سجّهێن زمینئے هاکمانَ درُشیت.
۷ راها، چه کئورێا آپَ وارت و
سۆبێنَ و سربُلندَ بیت.