۱ او منی ستایانی هُدا!
هامۆش مبئے.
۲ چێا که بدکار و پرێبکاران
منی هلاپا وتی دپ پَچ کرتگ،
گۆن درۆگبندێن زبانێا منی هلاپا گَپِّش جتَگ.
۳ منا گۆن نپرتیێن هبران چپّ و چاگردِش کرتگ،
بێسئوَبا گۆن من په جنْگا پاد آتکگ‌اَنت.
۴ منی مِهرئے بدلا منا بُهتامِش جتگ،
بله من په آیان نێکێن دْوا کرتگ.
۵ منی نێکیانی بدلا گۆن من بدیَ کننت و
مِهرئے بدلا نَپرت.
۶ گوَشنت: ”بدکارێن مردمێا اِشیئے چَکّا دئور دئے،
بِلّ که بُهتام جنۆکے اِشیئے راستێن نێمگا اۆشتیت.
۷ وهدے آییئے دادرسیا کننت،
مئیاربار زانگ بات و
دْوایی گناه هساب باتنت.
۸ رۆچی کَمُّک باتنت و
آییئے اُگده و زِمّهواری دگرێا برسات.
۹ چُکّی چۆرئو باتنت و
جَنی جنۆزام.
۱۰ چُکّی پنڈۆک و دَرپَدَر باتنت و
چه وتی پرُشتگێن لۆگان در کنگ باتنت.
۱۱ وامداری سجّهێن مال و هستیا پَچ گراتنت و
درامَد آییئے جُهدانی بَر و سَمرا بَراتنت.
۱۲ کَسّ په آییا مهربان مبات و
آییئے چۆرئوانی سرا بزّگ مکنات.
۱۳ پدرێچی گار باتنت و
نامِش په دێمی نَسلان سر مبات.
۱۴ آییئے پت و پیرکانی گناه هُداوندئے بارگاها یات کنگ باتنت،
ماتئے گناهی هچبر شۆدگ مباتنت.
۱۵ گناهِش مُدام هُداوندئے چمّانی دێما باتنت،
هُداوند آیانی یاتا چه زمینا گار کنات.
۱۶ چێا که آ هچبر په کَسّا مهربان نبوت،
نێزگار و هاجتمندی آزار داتنت و
دلپرُشتگێنی په مرک رسێنتنت.
۱۷ نالت کنگی وشَّ بوت،
آییئے وتی سرا کپاتنت.
برکت دئیگی وشَّ نبوت،
هچبر برکتی مرَسات.
۱۸ نالت کنگی چۆ پۆشاکا گوَرا اَت،
آپئے پئیما آییئے جانا اێر نِشت،
رۆگنئے پئیما هڈّانی شت.
۱۹ نالت کباهے بات و آییئے جندا بپۆشات و
کمربندێئے پئیما مدام آییئے سرێنا بندۆک بات.“
۲۰ چه هُداوندئے نێمگا منی بُهتام جنۆکانی مُزّ همے بات،
هما که منی هلاپا بدێن هبرَ کننت.
۲۱ بله تئو، او هُداوند، تهنا تئو
په وتی نامئیگی منی سرا مهربان بئے،
چه وتی مِهرئے نێکیا منا برَکّێن.
۲۲ چێا که من نێزگار و هاجتمندے آن و
دلُن باتنا ٹَپّیگ اِنت.
۲۳ من چۆ بێگاهی ساهگێا گارَ بان،
چۆ مَدَگێا چَنڈَگَ بان.
۲۴ چه رۆچگا کۆنڈُن دْرهگا اَنت،
جِسم و جانُن رنجتگ و لاگر اِنت.
۲۵ بُهتام جنۆکانی کَلاگی آن،
منا که گِندنت، سرا چَنڈێننت.
۲۶ منا کُمَک کن، او هُداوند، منی هُدا!
په وتی مِهرئیگی منا برَکّێن.
۲۷ بِلّ بزاننت که اے تئیی دست اِنت،
که اے کار تئو کرتگ، او هُداوند!
۲۸ آ نالتَ کننت،
بله تئو برکت بدئیاتئے.
هَمله که کننت، شرمندگ باتنت،
بله تئیی هزمتکار شادمانی بکنات.
۲۹ منی دژمنان رسواییئے جامگ گوَرا دئیگ بات و
شرمندگیئے کباها پۆشێنگ باتنت.
۳۰ من چه وتی زبانا هُداوندئے سکّ باز شُگرا گِران،
بازێن مردمێئے دێما آییا ستا کنان.
۳۱ چێا که هاجتمندئے راستێن نێمگا اۆشتیت
تانکه آییا چه دادرسانی هُکما برَکّێنیت.