۰:۰۰ / ۰:۰۰
فصل قبلی

رسالۀ دوم پولُس رسول به تیموتاوس

فصل اول

۱از طرف پولُس که به خواست خدا رسول مسیح عیسی است و فرستاده شد تا زندگی ای را که در مسیح عیسی یافت می شود، اعلام نماید ۲به تیموتاوس، فرزند عزیزم تقدیم می گردد. از طرف خدای پدر و مسیح عیسی، خداوند ما فیض و رحمت و سلامتی به تو باد.

تیموتاوس و وظیفۀ او

۳خدائی را که من، مانند اجدادم با وجدانی پاک خدمت می کنم، سپاس می گویم. همیشه وقتی در شب و روز تو را در دعاهای خود بیاد می آورم، خدا را شکر می کنم. ۴وقتی اشک های تو را به یاد می آورم، آرزو می کنم تو را ببینم تا با دیدار تو خوشی من کامل گردد. ۵ایمان بی ریای تو را به خاطر می آورم، یعنی همان ایمانی که اول مادر کلان تو «لوئیس» و مادرت «افنیکی» داشت و اکنون مطمئن هستم که در تو هم هست. ۶به این سبب در وقتی که تو را دستگذاری کردم، عطیۀ خدا به تو داده شد. می خواهم این عطیه را بیاد تو بیاورم تا آن را همیشه شعله ور نگاه داری، ۷زیرا روحی که خدا به ما بخشیده است ما را ترسان نمی سازد، بلکه روح او ما را از قدرت و محبت و خویشتنداری پُر می کند.

۸پس، از شهادت دادن به خداوند ما یا از رابطۀ خودت با من، که به خاطر او زندانی هستم خجل نباش، بلکه در رنج و زحمتی که به خاطر انجیل پیش می آید با آن قدرتی که خدا می بخشد، شریک باش. ۹خدا ما را نجات داد و به یک زندگی پاک و مقدس دعوت کرد و این در اثر اعمال ما نبود، بلکه مطابق نقشۀ خود خدا و فیضی است که او از ازل در شخص مسیح عیسی به ما عطا فرمود. ۱۰درحال حاضر این فیض به وسیلۀ ظهور نجات دهندۀ ما مسیح عیسی آشکار شده است. او مرگ را از میان برداشت و زندگی ای فناناپذیری را به وسیلۀ انجیل برای همه آشکار ساخته است.

۱۱خدا مرا برگزید تا در انتشار انجیل واعظ، رسول و معلم باشم. ۱۲به این دلیل تمام رنجها را متحمل می شوم، اما از آن خجل نیستم زیرا می دانم به چه کسی ایمان آورده ام و یقین دارم که او قادر است تا روز آخر آنچه را به من سپرده شد، حفظ کند. ۱۳تعلیم صحیحی را که از من شنیده ای، با ایمان و محبتی که در مسیح عیسی است سرمشق خود قرار بده ۱۴و به وسیلۀ روح القدس که در ما بسر می برد، آن چیزهای نیکوئی را که به تو سپرده شده است، حفظ کن.

۱۵خبر داری که در ایالت آسیا همه از جمله «فیجِلس» و «هِرموجِنِس» مرا ترک کرده اند. ۱۶خداوند رحمت خود را به خانوادۀ «انی سی فورس» عطا فرماید زیرا او نیروی تازه ای به من بخشیده است. او از اینکه من زندانی هستم، خجل نبود. ۱۷بلکه وقتی که به «روم» رسید، در جستجوی من زحمت زیادی کشید تا مرا پیدا کرد. ۱۸خداوند عطا فرماید که در روز بزرگ، او از دست خداوند رحمت یابد و تو به خوبی می دانی که او در «اِفِسُس» چه خدمت هایی برای من کرد.

فصل قبلی