۱ در روز اول ماه سوم و سال یازدهم تبعید ما، کلام خداوند بر من نازل شد و فرمود: ۲ «ای انسان خاکی، به فرعون، پادشاه مصر و تمام مردم او بگو:
در بزرگی چه کسی به پایۀ تو می‌رسد؟
۳ تو هم مانند آشور هستی.
او مانند درخت سرو لبنان
دارای شاخه‌های قشنگ و سایه‌دار
و سر به فلک کشیده بود.
۴ آبهای چشمه‌ها و جویهای روان، آن را سیراب می‌کرد
و باعث رشد و نموی آن می‌گردید
و از برکت آن درختها، اطرافش هم آبیاری می‌شد.
همچنان آب فراوانش به جنگل هم جاری می‌شد
و درختهای آنجا را تازه می‌ساخت.
۵ به‌خاطر همین آب فراوان
بلندتر از همه درختهای دیگر شد
و شاخه‌های آن دراز و تنومند شدند.
۶ پرنده‌گان بر شاخه‌های آن آشیانه می‌ساختند
و حیوانات صحرا در زیر شاخه‌های آن
چوچه‌های خود را به دنیا می‌آوردند.
تمام قومهای بزرگ جهان در زیر سایۀ حمایت او می‌زیستند.
۷ آن درخت عظمت و زیبایی خاصی داشت
و شاخه‌هایش دراز و بلند بودند،
زیرا در آب فراوان ریشه دوانده بود.
۸ درختهای سرو باغ خدا هم نمی‌توانستند با آن برابری کنند
و شاخه‌های هیچ درختی مانند شاخه‌های آن نبودند
و زیباتر از همه درختهای باغ خدا بود.
۹ با شاخه‌های زیاد، آن را زیبا ساختم
که تمام درختهای باغ عدن به آن حسادت می‌ورزیدند.
۱۰ خداوند متعال می‌فرماید: چون آن درخت دید که از همه درختهای دیگر بلندتر شد، سر به فلک کشید و از بلندی قامتش مغرور شد، ۱۱ بنابران من او را از خود رانده به‌دست قوی‌ترین پادشاه جهان تسلیم کردم تا او را به سزای اعمال زشتش برساند. ۱۲ ظالمترین قوم دنیا آن را قطع نموده و ترک کرد. شاخه‌های شکسته‌اش بر کوه‌ها و در دره‌ها پراگنده شدند. قومهایی که در زیر سایه‌اش بودند، او را به حالش گذاشته و به راه خود رفتند. ۱۳ پرنده‌گان بر تنۀ آن درخت قطع شده لانه نموده و حیوانات وحشی میان شاخه‌هایش پناه بُردند. ۱۴ پس، از این به بعد، هیچ درختی هر قدر سیراب باشد، نمی‌تواند بلند شده و سر به فلک بکشد و مغرور شود، زیرا همه محکوم به فنا هستند و با انسانهای خاکی یکجا به دنیای مُرده‌گان می‌روند.»
۱۵ خداوند متعال می‌فرماید: «در آن روزی که آن درخت به عالم مُرده‌گان رفت، آن را به علامت سوگواری و به‌خاطر مرگش با آب پوشاندم. دریاها و جویها را از جریان باز‌داشتم. لبنان را ماتم‌دار ساختم و تمام درختها خشک شدند. ۱۶ وقتی آن را در دنیای مُرده‌گان بیفگنم، قومهای جهان از صدای سقوطش تکان خواهند خورد. همه پادشاهان قدیم مانند همه درختهای زیبای باغ عدن و درختهای سیراب شدۀ لبنان که به دنیای پایین رفته بودند، از سرنگونی او خوشحال خواهند شد. ۱۷ آنها نیز با متحدین خود نزد کسانی که با شمشیر کُشته شده بودند به دنیای مرده‌گان فرو رفتند، یعنی همان کسانی که در میان ملتها بودند و زیر سایۀ او زندگی می‌کردند.
۱۸ ای فرعون، هیچ‌یک از درختهای باغ عدن در شکوه و بزرگی با تو برابری کرده نمی‌توانست اما حالا با درختهای باغ عدن و آن اشخاص نفرت‌انگیز که با ضرب شمشیر کُشته شده‌اند، یکجا در دنیای مُرده‌گان سقوط می‌کنی. سرنوشت فرعون و مردم او این‌چنین خواهد بود.» خداوند متعال چنین فرموده است.