کپی رایت ۲۰۲۵ - ۲۰۱۵ افغانی بائبل. تمامی حقوق محفوظ است
۱ در روز اول ماه دوازدهم از سال دوازدهم تبعید ما، کلام خداوند بر من نازل شد و فرمود: ۲ «ای انسان خاکی، این مرثیه را برای فرعون، پادشاه مصر بخوان و به او بگو: تو فکر میکنی که در میان قومهای جهان مانند یک شیر هستی اما تو مانند یک تمساح بزرگ هستی که در دریاها گردش میکند و با پاهای خود آب را گِلآلود میسازد.» ۳ خداوند متعال چنین میفرماید: «در حضور قومهای زیادی تو را به دام خود میاندازم و به ساحل میکشانم. ۴ در آنجا بر روی زمین رهایت میکنم تا خوراک مرغان هوا و حیوانات وحشی شوی. ۵ گوشت تو را بر کوهها میریزم و درهها را از استخوانهایت پُر میسازم. ۶ از خون تو زمین را تا به کوهساران مرطوب ساخته و درهها را از آن پُر میسازم. ۷ وقتی تو را از بین ببرم، آسمان را با پردهای میپوشانم، ستارهگان را تاریک میسازم، آفتاب را در پس پردۀ ابر پنهان میکنم و مهتاب روشنی نمیدهد. ۸ تمام اجسام نورانی آسمان را تاریک میکنم تا زمین در ظلمت مطلق فرورود. من، خداوند متعال، این را گفتهام.
۹ وقتی خبر هلاکت تو را در میان کشورهایی که برای تو بیگانهاند، منتشر کنم، دلهای بسیاری از قومهای جهان پریشان میشوند. ۱۰ همۀ مردمان از دیدن وضع تو وحشت میکنند. پادشاهانشان میترسند. در روز سقوط تو، وقتی شمشیر خود را در مقابل آنها بجنبانم، همه بهخاطر جانشان از ترس به لرزه میآیند.»
۱۱ خداوند متعال میفرماید: «شمشیر پادشاه بابل برای کُشتن تو میآید. ۱۲ مردمت را بهدست وحشتناکترین قومهای جهان به قتل میرسانم. آنها غرور تو را از بین میبرند و مردمت را هلاک میسازند. ۱۳ گله و رمهات را که در کنار آبهای فراوان میچرند، نابود میکنم و دیگر پای هیچ انسان یا حیوانی آبها را گِلآلود نمیسازد. ۱۴ بعد آبهای مصر را صاف و شفاف میسازم و در نهرهایش مانند روغن به آرامی جاری میکنم. من، خداوند متعال، این را گفتهام. ۱۵ وقتی سرزمین مصر را ویران کنم و ساکنان و همه چیزی را که در آن است از بین ببرم، آنگاه خواهند دانست که من خداوند هستم.
۱۶ این بود مرثیهای که زنان همۀ قومها، در آینده برای مصر و مردم آن میخوانند و ماتم میگیرند.» خداوند متعال چنین فرموده است.
۱۷ در روز پانزدهم ماه دوازدهم از سال دوازدهم تبعید ما، کلام خداوند بر من نازل شد و فرمود: ۱۸ «ای انسان خاکی، برای مردم مصر و سایر قومهای مقتدر جهان گریه کن و همه را یکجا به دنیای مُردهگان بفرست. ۱۹ به مصر بگو:
آیا تو فکر میکنی که زیباتر از دیگران هستی؟
اما بدان که رهسپار دنیای مُردهگان میشوی
و با مردم خداناشناس به خواب ابدی فرومیروی.
۲۰ مردم مصر در میان کسانی که با شمشیر کُشته شدهاند، میافتند. تعداد بیشمار مردم مصر از جایشان کشیده شده و همۀ آنها با ضرب شمشیر میمیرند. ۲۱ بزرگترین قهرمانان و کسانی که مصریها را در جنگ کمک میکردند، در دنیای مردهگان به آنها خوشآمدید خواهند گفت. آنها خواهند گفت، کسانی که ختنه نشده بودند، اینجا پایین آمدهاند و در اینجا خواهند ماند.
۲۲ آشور هم در آنجاست. قبرهای عساکرش که در جنگ کُشته شده بودند، در اطرافش دیده میشوند. ۲۳ قبرهایشان در عمیقترین نقطۀ دنیای مردهگان قرار دارند. همپیمانانشان به دَورادَور قبرش جاگرفتهاند. آنها کسانی بودند که یک زمانی در دل مردم روی زمین ترس و وحشت ایجاد میکردند، ولی عاقبت با شمشیر کُشته شدند.
۲۴ عیلام نیز در آنجاست و مردمش به دَور قبر او جا دارند. همۀ آنها در جنگ کُشته شدهاند. اینها افرادی بودند که یک وقتی مردم را به ترس و وحشت میانداختند و بالاخره، ختنهنشده و با شرمندهگی و رسوایی به دنیای مُردهگان رفتند. ۲۵ عیلام در میان کسانی که در جنگ کُشته شدند، خوابیده است. آنها همه ختنهنشده و قربانیهای جنگ هستند که در زندگی خود، در دل مردم وحشت تولید میکردند و بالاخره در دیار مُردهگان جاگرفتند.
۲۶ مردم شهرهای ماشِک و توبال هم در آنجا خفتهاند. قبرهای مردمشان به اطراف آنها قرار دارند. همۀ آنها ختنهنشده بودند و در جنگ کُشته شدند. آنها کسانی بودند که در زمان حیات خود بر روی زمین ترس و وحشت را به راه میانداختند. ۲۷ آنها مانند جنگجویان و قهرمانان گذشته با احترام خاص و با سلاح و شمشیرها و سپرهایشان به خاک سپرده نشدند بلکه مانند افراد ختنهنشده به دیار مُردهگان رفتند، زیرا در وقتیکه زنده بودند مردم را به ترس و وحشت میانداختند. ۲۸ پس ای مردم مصر، در بین ختنهنشدهگان که با شمشیر کُشته شدهاند، پایمال میگردید.
۲۹ ادوم نیز آنجاست. پادشاهان و بزرگان با آن همه قدرتی که داشتند، حالا در دنیای مُردهگان در کنار ختنهنشدهگان و آنهایی که در جنگ کُشته شدهاند، قرار دارند.
۳۰ تمام بزرگان شمال و مردم صیدون در آنجا هستند. زور و قدرت آنها زمانی باعث ترس و وحشت مردم میشد اما حالا با شرم و رسوایی به دیار مُردهگان شتافتهاند و در کنار کُشتهشدهگان جنگ و ختنهنشدهگان خفته و در ننگ و رسوایی آنها شریک شدهاند.»
۳۱ خداوند متعال میفرماید: «وقتی فرعون و لشکرش در دیار مُردهگان برسند و کُشتهشدهگان جنگ را ببینند، تسلی مییابند که تنها آنها کُشته نشدهاند. ۳۲ البته من باعث شدم که پادشاه مصر در دل مردم ترس و وحشت ایجاد کند اما او و همۀ عساکرش با ختنهنشدهگان و کسانی که با شمشیر کُشته شدهاند، یکجا خواهند افتاد.» خداوند متعال چنین فرموده است.