کتاب اشعیای نبی

فصل دوازدهم

سرود حمد و سپاسگزاری

​۱در آن روز مردم این سرود را می خوانند:

«خداوندا، از تو شکرگزارم، زیرا بر من خشمگین بودی، ولی دیگر قهر نیستی، بلکه مرا تسلی می دهی. ​۲خداوند به یقین نجات بخشای من است. به او توکل می کنم و دیگر نمی ترسم. خداوند به من نیرو و قدرت می بخشد و نجاتم می دهد. ​۳همانطوریکه آب صاف و تازه به انسان سُرُور و نشاط می بخشد، قوم برگزیدۀ او هم وقتیکه نجات می یابند خوشی می کنند.»

​۴در آن روز می سرایند:

«از خداوند سپاسگزار باشید و نام او را تجلیل کنید. کارهای او را برای مردم جهان اعلام نمائید و بگوئید که نام او متعال است. ​۵سرود حمد خداوند را بسرائید، زیرا کارهای باشکوهی انجام داده است. بگذارید تمام مردم روی زمین بدانند. ​۶ای ساکنین سهیون، با صدای بلند فریاد برآورید و سرود خوشی را سردهید، زیرا خدای با عظمت و مقدس اسرائیل در بین قوم برگزیدۀ خود حضور دارد.»