کتاب اشعیای نبی

فصل دوازدهم

سرود حمد و سپاسگزاری

۱در آن روز مردم این سرود را می خوانند:

«خداوندا، از تو شکرگزارم، زیرا بر من خشمگین بودی، ولی دیگر قهر نیستی، بلکه مرا تسلی می دهی. ۲خداوند به یقین نجات بخشای من است. به او توکل می کنم و دیگر نمی ترسم. خداوند به من نیرو و قدرت می بخشد و نجاتم می دهد. ۳همانطوریکه آب صاف و تازه به انسان سُرُور و نشاط می بخشد، قوم برگزیدۀ او هم وقتیکه نجات می یابند خوشی می کنند.»

۴در آن روز می سرایند:

«از خداوند سپاسگزار باشید و نام او را تجلیل کنید. کارهای او را برای مردم جهان اعلام نمائید و بگوئید که نام او متعال است. ۵سرود حمد خداوند را بسرائید، زیرا کارهای باشکوهی انجام داده است. بگذارید تمام مردم روی زمین بدانند. ۶ای ساکنین سهیون، با صدای بلند فریاد برآورید و سرود خوشی را سردهید، زیرا خدای با عظمت و مقدس اسرائیل در بین قوم برگزیدۀ خود حضور دارد.»