کتاب ایوب

فصل سیزدهم

​۱چیزهائی را که بیان کردید من قبلاً دیده و شنیده بودم. ​۲هر چیزی را که شما می دانید، من هم می دانم و از شما کمتر نیستم. ​۳اما می خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و دعوای خود را با او فیصله نمایم. ​۴اما شما حقیقت را با دروغ می پوشانید و طبیبان بی کفایت هستید. ​۵اگر براستی عاقل می بودید، حرفی نمی زدید.

​۶حالا به دلایل من توجه کنید و به کلام من گوش بدهید. ​۷شما چیزهائی را که خدا نفرموده است به دروغ جعل می کنید. ​۸می خواهید به بهانۀ طرفداری از او حقیقت را بپوشانید و دعوای خود را ارائه نمائید. ​۹وقتی از شما بازخواست کند، چه جوابی به او می دهید؟ آیا می توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟ ​۱۰بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا می دهد. ​۱۱آیا از هیبت او نمی ترسید؟ آیا عظمت او شما را به وحشت نمی اندازد؟ ​۱۲دلایل شما بی معنی و ادعای تان مانند دیوارهای گِلی سست و بی اساس است.

​۱۳پس خاموش باشید و به من موقع بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه باداباد! ​۱۴با این کار، جان خود را در خطر می اندازم. ​۱۵اگر خدا مرا بکشد، بازهم امیدوارم و در حضور او از خود دفاع می کنم. ​۱۶ممکن است با راستگوئی خود برائت حاصل کنم و چون شخص بیگناهی هستم با جرأت در پیشگاه خدا می ایستم. ​۱۷حالا به سخنان من گوش بدهید و به بیانات من توجه کنید. ​۱۸ادعای من اینست: من می دانم تبرئه می شوم ​۱۹و کسی نمی تواند در این مورد مباحثه کند و اگر کسی دعوای مرا غلط ثابت نماید، آنگاه ساکت می شوم و می میرم.

​۲۰خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آن را اجابت فرمائی، آنگاه می توانم با تو روبرو شوم. ​۲۱از جزای من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز. ​۲۲بعد وقتی مرا بخوانی حاضر می شوم، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آنوقت جواب مرا بده. ​۲۳به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده. ​۲۴چرا روی خود را از من می پوشانی و مرا دشمن خود می خوانی؟ ​۲۵آیا یک برگ خشک را که با باد رانده شده است، می ترسانی؟ آیا به یک پَرِ کاه حمله می کنی؟ ​۲۶تو اتهامات تلخی را علیه من می آوری و گناهان جوانی مرا به رُخم می کشی. ​۲۷پاهایم را زولانه می کنی و در هر قدمی که بر می دارم، مراقب من هستی. ​۲۸در نتیجه، مانند چوبِ پوده و لباسِ کویه خورده، نابود می شوم.